عکس ها و دیدنی های تبریز

[Nicol]

تفرجگاه کوه عینالی (عون بن علی تبریز)

 

[Nicol]

قاری کورپوسی (پل قاری)

 

[Nicol]

 

[Nicol]

 

[Nicol]

 

[Nicol]

بنای ارک تبریز باقیماندهء مسجدی است که در فاصلهء سالهای 716 الی 724 ه. ق ، به وسیلهء تاج الدین علیشاه1 وزیر اولجا یتو و ابوسعید بهدر خان ساخته شده است.

قسمت جنوبی آن دارای طاقی بزرگ بوده است که می نویسند به علت فرو نشستن بنیان و تعجیل در اتمام آن، طاق شکسته و فروریخته است.

قسمتی که اکنون در وسط سه دیوار بلند شرقی و جنوبی و غربی به صورت ایوان به چشم می خورد قسمت مسجد بوده،عرض آن 15/ 30 متر و ارتفاع دیوارهای دور آن به طور متوسط 26 متر است که به وسیلهء 69 پله مس توان به بالای آنها رسید . عرض دیوارها 40/ 10 متر و داخل آنها مرکب از دو دیوارعریض مستحکم است که در چند مرحله به وسیلهء طاقهای متعدد به یکدیگر اتصال یافته اند1(1).

توصیف این بنای چشم گیر بزرگ در اغلب سیاحتنامه ها و تواریخ و کتب مسا لک و ممالک آمده است. ابن بطوطه می نویسد:....« این مسجد را وزیر علیشاه معروف به جیلان ساخته است. در بیرون آن از دست راست مدرسه و از دست چپ زاویه ای وجود دارد و صحن آن با سنگهای مرمر فرش گردیده و دیوارها با کاشی پوشانده شده است و جوی آبی از وسط آن می گذرد و انواع درختان و موها و یاسمین در آن به عمل آورده اند. هر روز بعد از نماز عصر در صحن این مسجد سوره های یس و فتح و عم را قرائت می کنند و مردم شهر برای شرکت در این قرائت در آن جا گرد می آیند(2).»



حمدالله مستوفی که معاصر با تاج الدین علیشاه بود در بارهء این مسجد می نویسد:تاج الدین علیشاه جیلانی در تبریز، در خارج محلهء نارمیان، مسجد جامع بزرگی ساخته که صحنش دویست و پنجاه گز در دویست گز است و در او صفٌه ای بزرگ ، از ایوان کسری به مدائن بزرگتر، اما چون در عمارتش تعجیل کردند فرود آمد و در آن مسجد انواع تکلفات به تقدیم رسانده اند و سنگ مرمر بی قیاس در او به کار برده و شرح آن را زمان بسیار باید(3).»

بدرالدین محمود العینی صاحب کتاب« عقد ا لجمان فی تاریخ اهل الزمان(4)» با استفاده از گزارشی که یکی از همراهان با هوش سفیر سلطان الناصرمملوک پادشاه مصر(5) ، در دربار سلطان ابو سعید بهادر خان، برای پادشاه مصر تهیه کرده بود، می نویسد:« در وسط صحن مسجد حوض مربعی بود که یکصد و پنجاه ذراع عرض و طول داشت.

سکویی در وسط آن بود که در هر سوی آن، از دهان مجسمهء شیری آب فرو می ریخت، بالای سکو نیز فوارهء هشت گوشی بود که دو دهانهء آب پران داشت.... طاق نوک تیز ( جناغی) محراب به وسیلهء دو ستون مسی اندلسی نگاهداشته می شد و قاب محراب با طلا و نقره تزئین و نقاشی شده بود...چراغهای مزین به زر و سیم با زنجیر های مسی از سقف آویزان بودند و داخل طاق را روشن می کردند... پنجره های مشبک نیز هر کدام بیست شیشهء دایره ای مزین به طلا و نقره داشت(6).»



تاجر ونیزی که در حدود سال 886 ه. ق ، سومین سال سلطنت سلطان یعقوب آق قویونلو از تبریز دیدن کرده می نویسد:« جامع علیشاه بلندترین بنا های تبریز و دارای صحن بزرگی است، در میان صحن حوضی دارد که چهار گوش است, درازا و پهنای آن هر کدام به اندازهء صد قدم و ژرفایش شش پاست و پلکانی از کنار استخر به ایوان آن منتهی می شود...مسجد را به حدی زیبا ساخته اند که زبان من از وصف آن عاجز است، اما به هر حال می کوشم تا با چند جمله حق مطلب را ادا کنم.این مسجد به غایت بزرگی است که وسط آن هرگز سر پوشیده نبوده است. در آن سمتی که معمولاً مسلمانان به نماز می ایستند شبستانی ساخته اند که طاقی دارد بسیار بلند، چنان که اگر کمانکشی تیری در کمان مناسبی قرار دهد و رها کند هرگز به طاق آن شبستان نمی رسد، اما این بنا را تمام نکرده اند. دور آن را با سنگهای نفیسی طاق بندی کرده اند و طاق برروی ستونهایی از مرمر قرار دارد و مرمربه اندازه ای ظریف و شفاف است که به بلور نفیس می ماند.تمامی این ستونها به یک اندازه و یک ارتفاع و ضخامت است، بلندی هر ستونی نزدیک به پنج یا شش گام است. این مسجد سه در دارد که از آنها فقط دو تا به کار می رود، هر دری طاقی دارد به عرض نزدیک چهار پا و بلندی بیست پا. ستونهای دو سوی درها از سنگ مرمر نیست بلکه از سنگهایی به الوان گوناگون ساخته شده است، بقیهء طاق با گچ مقرنس کاری تزئین شده است (7).

در هر درگاه لوحهء مرمرین شفافی نصب گردیده که از مسافت یک میل به چشم می خورد، دری که باز و بسته می شود سه یارد عرض و پنج یارد بلندی دارد و از الوار بزرگ تهیه شده و روی آن قطعات برنز صیقلی و مطلا کوبیده شده است(8).»



کاتب چلبی در تاریخ جهان نما فقط بزرگی و عظمت بنای مسجد علیشاه را می ستاید و اشاره می کند که ویرانی بر آن راه یافته است(9).شاردن نیز در با رهء این بنا همین نظر را ابراز داشته و نوشته:مسجد علیشاه تقریباً ویرانه است ، فقط قسمتهای جنوبی آن که مخصوص ادای نماز است مرمت شده ، منارهء آن بسیار بلند است و مسافرانی که از ایروان به تبریز می روند قبل از ورود به شهر، از دور بنای عظیم جامع علیشاه نظر آنان را جلب می کند(10).»تصویری نیز از تبریز و مسجد علیشاه ترسیم نموده است ، دیگران هم بعد از اینان از تبریز دیدن کرده اند چنین توصیفی نموده اند و هیچیک نامی از کاشی و مرمر بی قیاسی که در تزئین نخستین این مسجد به کار رفته بود نبرده است، فقط نادر میرزا در تاریخ و جغرافی دارالسلطنهء تبریز نوشته: « در سال 1298 ه. ق ، در یک طرف این بنا که می خواستند برای نگهداری غلات دیوانی انباری بسازند در عمق چهار ذرعی ستونی از رخام پیدا شد که یک ذرع و نیم قطر و سه ذرع و نیم ارتفاع داشت. من و وکیل الرعایا نیز به چشم خود آنرا دیدیم...»داستانی هم روایت کرده که:« در روزگار نایب السلطنه زن بد کاره ای محکوم به اعدام شد، بر فراز ارک بردند و به زمینش انداختند، باد در جامه های او افتاد و به سلامت به زمین رسید، ولوله ای در بین مردم افتاد، جامه های زن را به پایش بستند و دو باره از بالا به زمین افکندند، استخوانهایش خرد شد و قالب تهی کرد(11).»

در حفریات تازهای هم که اخیراً از طرف ادارهء کل فرهنگ و هنرآذربایجان شرقی و سازمان حفاظت آثار باستانی جهت شناسائی دقیق بنا به عمل آمد چند قطعه ستون سنگی حجاری شده، پیدا شد، گر چه قسمت اعظم مصالح ساختمانی فرو ریختهء این بنا در زمانهای مختلف مخصوصاً هنگام بنای قلعهء ربع رشیدی در زمان صفویه و بنای انبار غلات و مهمات در زمان قاجاریه مصرف گردیده و از بین رفته است ولی باز احتمال پیدا شدن نمونه هائی از کاشیها و مرمر های تزئینی بنا، در زیر خاک زمینهای حوالی جامع بعید به نظر نمی رسد.

 

[Nicol]

1:رستوران کافی شاپ وحید:این رستوران در ورودی شرقی تبریز واقع شده و مشتریان فراوانی دارد

2:رستوران تک:این رستوران در ورودی شرقی شهر و در کنار پارک صدف واقع شده

3:مجتمع تفریحی پتروشیمی :این مجتمع دارای چندین سالن پذیرایی (کافی شاپ و خانه پیتزا- رستوران سنتی ورستوران مدرن و آلاچیق در باغ مجتمع )وسالن عروسی وسالن همایش و استخر و هتل و ... میباشد که من فقط رستوران های این مجتمع را نمایش میدهم

4:رستوران بالیق(بالیق به معنی ماهی):این رستوران در گلشهر واقع شده است و تمامی غذا های مربوط به ماهی در آنجا عرضه میشود .محیط داخلی این رستوران بسیار زیبا بوده و صدای دریا و رعد و برق به همراه فلاشر مخصوص نور دیده وشنیده میشود .هم چنین وجود آبشار مصنوعی و آکواریوم های احداث شده در کل رستوران چنان محیطی طبیعی به نظر می رسد که انسان تصور میکند در کنار دریا نشسته است.

5:توران باغ زیبای اوبا:این رستوران باغ زیبا در جاده تبریز-آذرشهر واقع شده که محیطی زیبا و دلپذیر را برای مهمانان فراهم کرده است.در این مکان موسیقی زنده آذری در تابستان برای مهمانان اجرا میشود

6:رستوران ترکیه:در این رستوران انواع غذاهای ترکیه ای توسط ترکیه ای ها طبخ و عرضه میشود.این رستوران در کوی ولیعصر تبریز واقع شده است

7:رستوران باغ بنفشه:این باغ رستوران سر پوشیده در جاده ویلایی هروی واقع شده که کلیه ابزار آلات قدیمی مثل کرسی و سماور ذغالی و... جهت رفاه مشتریان در اختیارشان قرار داده می شود

8:رستوران تبریز:این رستوران زیبا در بزرگراه آزادی و سه راهی ارتش واقع شده

9:سفره خانه تبریز:این سفره خانه در ورودی شرقی شهر تبریز و در دو طبقه از یک ساختمان احداث شده که یک طبقه به ارائه قلیان و نوشیدنیها و طبقه بالا مربوط به غذا میباشد

10:یشیل باغچاو چیچکلی باغچا:این دو باغ در کنار هم و مستقلا در میدان فهمیده تبریز واقع شده اند و در یک محیط بازو داخل باغ به ارائه خدمات میپردازند

11:رستوران ساحل:این رستوران در سه راهی سردرود میباشد که از ویژگیهای منحصر بفرد آن میتوان به وجود پرندگان مختلف مثل طاووس و مرغ عشق و...در داخل باغ سرپوشیده ذکر کرد

12:پیتزا دکتر نیک :که یکی از بهترین پیتزا فروشی های تبریز میباشد که هر سه ماه یکبار دکوراسیون داخلی خود را تغئیر میدهد

13:باغچه سرسبز:این باغ رستوران سپوشیده در سه راهی سردرود واقع شده که واقعا دلنشین است

14:پیتزا پدر خوب:یکی دیگر از پیتزا فروشی های معروف تبریز که ۳ شعبه در تبریز دارد

15:رستوران حیدربابا :در سه راهی سردرود واقع شده است

16:رستوران باغ قیزیل باغچا:در پلیس راه تبریز-تهران واقع شده است
​