اشكفت دو فيرى، روستاى بن‌زرد، بويراحمد (ياسوج)
اين اشکفت که يک غارى طبيعى است با ساختمانى برجا مانده از دوران صفويه، در شمال روستاى بن زرد ياسوج واقع شده است.
ساير غارهاى تاريخى استان عبارتند از:
ـ غارهاى تاريخى دنا، کوه غامين و خفاش در تنگ تکاب.
ـ غار شاه (اشکفت شاه) در بخش باشت.
ـ اشکفت کک کوهزاد در ۲ کيلومترى روستاى تراب وسطي.
ـ اشکفت هوايى در شمال شرقى روستاى تراب عليا.
در نواحى مختلف کوهستان‌هاى اين استان انواع شکاف‌هاى غار مانندى در دل کوه پديد آمده‌اند که به اشکفت معروف‌اند.
- غار آب كُنارى، كهكيلويه (دهدشت)
اين غار در کوه «خيص» دهدشت واقع شده و داراى دو دهانهٔ بزرگ ورودى است. چشمهٔ آب گوارايى در قسمت اول غار وجود دارد که آب آن مورد استفادهٔ ساکنان پيرامون غار قرار مى‌گيرد. کليهٔ انشعابات درون غار مسدود و بسته مى‌باشد. اين غار در سال ۱۳۶۶ به وسيله هيأت کوهنوردى شهرستان کهگيلويه و بويراحمد کشف شده است.
- غار آب اسك، دره هراز، آمل
اين غار در نزديکى آب اسک، در درهٔ هراز واقع شده است. حدود يک ساعت از روستاى اسک پياده‌روى دارد که از کنار ارتفاعات و حواشى رود هراز مى‌گذرد. طول غار در حدود ۳۷۰ متر است ومسيرهاى متعدد کوچکى نيز دارد. دهانهٔ آن بسيار بزرگ و بلند است.
- غار آزادخان، روستاى سنجه‌باشى، محلات
اين غار در غرب محلات و در شمال روستاى «سنجه باشي» واقع شده است. غار آزادخان يک غار باستانى است و در کف آن آب گوارا و فراوانى که در اثر بارندگى از سقف اين غار مى‌چکد، جمع شده است. جاده دليجان - خمين از جنوب اين غار مى‌گذرد.
- غار آسنگران، كرمانشاه
اين غار، در شمال غربى کوههاى «پررو» در تنگه‌‌اى به نام «تنگ کوه» در ۲۲ کيلومترى جادهٔ بين کرمانشاه و سنندج واقع شده است. غار آسنگران چهار چاه به عمق‌هاى متفاوت ۶، ۸، ۱۶ و ۳۶ مترى دارد که چاه‌هاى سوم و چهارم آن به هم راه دارند. در پايان غار، فضاى استخر مانندى موجود است. غار آسنگران يکى از غارهاى زيباى ايران است.
- غار آغبولاق، روستاى قره‌چمن، بستان‌آباد
اين غار در قسمت جنوبى روستاى قره چمن از توابع شهرستان بستان‌آباد واقع شده از نوع غارهاى استلاکتيت است. عرض دهانهٔ غار حدود ۲ متر است و دسترسى به آن از روستاى قره‌چمن امکان‌پذير است. غار زيباى آغبولاق مورد توجه و بازديد کوهنوردان علاقه‌مند است.
- غار آهكى علويجه، نجف‌آباد
مساحت اين غار ۱۰۰ متر و داراى استالاگميت و استالاکتيت‌هاى زيبايى است.
- غار آهكى كلهرود، روستاى كلهرود، اصفهان
اين غار در روستاى کلهرود در فاصلهٔ ۸۵ کيلومترى شمال شهر اصفهان در دامنهٔ کوههاى کرکس قرار دارد و طول آن در حدود ۱۰۰ متر است.
- غار اسپهبد خورشيد، سوادكوه
اين غار در ارتفاعات و تنگهٔ تلاقى رود «دوآب» واقع شده و به وسيلهٔ غارشناسان ايرانى در سال ۱۳۳۵ کشف گرديد. غار به شکل تالارى ساده و دايره‌اى شکل است که ۱۹/۷۵ متر درازا، ۱۴/۳۵ متر پهنا و ۱۵ متر بلندى دارد. اين غار طاقى با ۸۰ متر پهنا و ۸۰ متر بلندى دارد که جزو طاق‌هاى معروف جهان به شمار مى‌رود. در کنار غار، قلعه و برج مخروبه‌اى وجود دارد که به سبکى بسيار زيبا و با سنگ و ساروج ساخته شده است. نام ديگر اين غار «دژ افسانه‌اي» است و ظاهراً از مراکز دفاعى اسپهبدان مازندران در دوران گذشته بوده است.
- غار بزنگان، دهكده بزنگان، سرخس
اين غار که در جنوب غربى دهکدهٔ بزنگان سرخس واقع شده است، به دورهٔ پيش از ميلاد مسيح مربوط مى‌باشد و به لحاظ قدمت تاريخى، تحت شماره ۶۵۹ در زمرهٔ آثار تاريخى به ثبت رسيده است.
- غار بگليجه، روستاى سرخ‌آباد، همدان
غار بگليجه يا غار برگ‌ليجه در نزديکى روستاى سرخ‌آباد همدان واقع شده و به صورت چاهى است که براى ورود به آن بايد از وسايل فنى استفاده کرد و بدون طناب، بازديد از اين غار ميسر نيست. غار بگليجه داراى استالاگميت‌هاى زيبايى است. طول اين غار در حدود ۵۰ متر است و طى يک برنامهٔ يک روزه از طريق همدان مىتوان از آن بازديد کرد.
- غار بورنيك، روستاى هرانده، دماوند
اين غار در جادهٔ دماوند - فيروزکوه نزديک روستاى هرانده واقع است. از هرانده مىتوان با دو ساعت پياده‌روى به آنجا رسيد. در فصل تابستان هواى درون غار بسيار خنک و دل‌پذير است.
- غار بورنيك بزرگ، مهاباد
اين غار در نزديکى شهر مهاباد واقع شده و يکى از غارهاى نسبتاً معروف ايران است. طول آن در حدود ۵۰۰ متر و داراى دالان‌هاى متعددى است. از آنجايى که اين غار داراى پرتگاه و چاه‌هاى درونى است، لذا بازديدکنندگان بايد به وسايل ايمنى لازم مجهز باشند. در حال حاضر تنها غارنوردان از اين غار ديدن مىکنند.
- غار بيوك آغا، كن, تهران
اين غار در مسير جاده کن قرار دارد که پس از گذشتن از امام‌زاده داوود و جادهٔ ده سنگان با دو ساعت پياده‌روى مىتوان به آن رسيد. غار بيوک آغا در مسير راه کوه‌نوردانى است که به بلندى‌هاى منطقه صعود مىکنند.
- غار پُراو، كرمانشاه
اين غار در کوه پراو از سلسله جبال زاگرس در شمال شهرستان کرمانشاه واقع شده است. اين ناحيه به علت بافت آهکى و بارندگى شديد جايگاه غارهاى ناشناخته فراوان است. غار پراو بزرگترين غار آهکى دنياست و ساختمان آن مطلقاً آهکى است. نتايج بررسى‌هاى انجام گرفته نشان مى‌دهد که اين غار به دوران سوم زمين‌شناسى مربوط است.
طبق نوشتهٔ مؤلف کتاب «کوه‌ها و غارهاى ايران» اين غار در سال ۱۳۵۲ توسط گروه غارنوردان انگليسى و لهستانى بررسى شده و به عمق قابل ملاحظه‌اى نيز دست يافته‌اند. اين غار يکى از سخت‌ترين غارهاى جهان است که ۲۶ حلقه چاه به عمق‌هاى مختلف ۵ تا ۴۲ متر دارد. دهانهٔ غار به صورت سوراخى نسبتاً کوچک است که با شيب تقريباً ۳۰ درجه شروع مى‌شود و به فضاهاى بزرگ و کوچک و شعب متعدد و سنگ‌هاى عظيم که در بين هر کدام از آنها حفره‌ها و پرتگاه‌هايى به وجود آمده، منتهى مى‌شود. در آذرماه ابتداى غار به وسيله «چکيده» و «چکنده»هاى يخى پوشيده مى‌شود و زيبايى خاصى به آن مى‌بخشد. صعود به اين غار به تجهيزات پيشرفته غارنوردى نياز دارد و افراد عادى و غيرماهر امکان پيشروى در درون آن را ندارند.
- غار پيرزن، كهكيلويه (دهدشت)
اين غار در «قلعه دختر» دهدشت در ديوارهاى به طول ۳۰ متر قرار دارد. درون غار تاکنون شناسايى نشده است و به سبب صعب‌العبور بودن مسير آن، در گذشته راه‌هايى به وسيلهٔ دست به درون غار درست شده بود که با گذشت زمان از بين رفته است.
- غار پيرزن خانى، نور
اين غار در نزديکى روستاى اوکلاو از منطقهٔ نور و کجور واقع شده است و رودخانه‌اى از پايين آن عبور مى‌کند. ارتفاع غار از سطح رودخانه ۱۰ متر است که صعود از آن به علت ديوارهاى عمودى بسيار دشوار است.
- غار تايله‌نو (تايوله ناو)، كرمانشاه
اين غار، در ناحيهٔ «بدره» کرمانشاه واقع شده و چندين دهانه در طبقات مختلف زمين‌‌ساختى دارد. در اين غار، سفال‌هاى مربوط به دوران پيش از تاريخ به دست آمده است. غار تايله‌نو در ارتفاع ۱۶۰۰ مترى در کوه «برزرد» قرار دارد و داراى استالاکتيت‌ها و ستون‌هاى ۲۲ مترى و ۱۶مترى زيباست و گاز نيز از آن متصاعد مى‌شود. اين غار در سال ۱۳۶۶ شمسى به وسيلهٔ گروه غارنوردى آقاى ملکى شجاع کشف شده است.
- غار چال نخجير، دليجان
غار چال نخجير که يکى از پديده‌هاى جديدالکشف و نادر زمين‌شناسى اين منطقه است، در ۸ کيلومترى شمال و شمال شرقى شهرستان دليجان (حد فاصل نراق - دليجان) در دامنه کوه واقع شده و به دوران سوم زمين‌شناسى تعلق دارد. رسوبات دولوميتى به مقياس قابل توجهى به صورت لايه‌هاى سفيد رنگى (رسوبات سفيدبرفي) کف کريدورها و دالان‌هاى مسير اصلى اين غار را پوشانده است. غار چال نخجير حاصل عوامل تکتونيکى و هوازدگى شيميايى است و عموماً کريستاليزه بوده و از پتانسيل عظيم سنگ‌هاى تزئينى برخوردار است. اين غار در سال ۱۳۶۸ شناسايى شده و گروه‌هاى کوهنوردى تا عمق ۲۰۰۰ مترى آن پيشروى کرده‌اند. اخيراً نيز غارنوردان موفق شده‌اند با شناسايى دو مسير انحرافى به انتهاى اصلى غار دست يابند. ارتفاع اين غار گاهى از ۲۰ متر تجاوز مى‌کند. دره‌هاى عميقى که بيشتر راه‌هاى انحرافى را فرا گرفته بازتاب نور از منشورهاى بلور و کلسيت در کنار آويزهاى متنوع، پوشش اسفنجى بلورين ديواره‌ها و کف غار، آن را در رديف يکى از زيباترين غارهاى جهان با جاذبه بسيار در جذب جهانگردان و ايرانگردان قرار داده است. گفته مى‌شود که در انتهاى اين غار استخر آبى وجود دارد و تالارهاى بزرگى نيز در کنار اين استخر مشاهده شده است. مجموعه اين مناظر بديع، جاذبه طبيعى کم‌نظيرى را آفريده که سرآمد همه غارهاى استان مرکزى است و از اهميت جهانگردى بالايى برخوردار است.
- غار خفاش، دهلران
اين غار در سه کيلومترى شمال شرقى شهر دهلران در دامنهٔ کوهى مشرف به دره و چشمه‌هاى آب گرم دهلران واقع شده است. اين غار به علت زندگى ميليون‌ها خفاش در داخل آن، به غار خفاش معروف شده است. خفاش‌هاى آن از نوع دم‌دار و بزرگ هستند. اين غار دهليزهاى وسيعى دارد که عمق بعضى از قسمت‌هاى آن به ۴۰۰ متر مى‌رسد.
غار خفاش دهلران يکى از غارهاى تاريخى عصر غارنشينى است که بعدها به زيستگاه خفاش‌ها تبديل شده است.
موضوع مورد توجه اين غار وجود تودهٔ عظيم و ضخيم فضلهٔ خفاش در کف غار است که طى هزاران سال پديد آمده است و کشاورزان از آن براى تقويت زمين‌هاى زراعى استفاده مىکنند. غار خفاش در فهرست آثار ملى ثبت شده و مورد حفاظت و مراقبت مى‌باشد
اين اشکفت که يک غارى طبيعى است با ساختمانى برجا مانده از دوران صفويه، در شمال روستاى بن زرد ياسوج واقع شده است.
ساير غارهاى تاريخى استان عبارتند از:
ـ غارهاى تاريخى دنا، کوه غامين و خفاش در تنگ تکاب.
ـ غار شاه (اشکفت شاه) در بخش باشت.
ـ اشکفت کک کوهزاد در ۲ کيلومترى روستاى تراب وسطي.
ـ اشکفت هوايى در شمال شرقى روستاى تراب عليا.
در نواحى مختلف کوهستان‌هاى اين استان انواع شکاف‌هاى غار مانندى در دل کوه پديد آمده‌اند که به اشکفت معروف‌اند.
- غار آب كُنارى، كهكيلويه (دهدشت)
اين غار در کوه «خيص» دهدشت واقع شده و داراى دو دهانهٔ بزرگ ورودى است. چشمهٔ آب گوارايى در قسمت اول غار وجود دارد که آب آن مورد استفادهٔ ساکنان پيرامون غار قرار مى‌گيرد. کليهٔ انشعابات درون غار مسدود و بسته مى‌باشد. اين غار در سال ۱۳۶۶ به وسيله هيأت کوهنوردى شهرستان کهگيلويه و بويراحمد کشف شده است.
- غار آب اسك، دره هراز، آمل
اين غار در نزديکى آب اسک، در درهٔ هراز واقع شده است. حدود يک ساعت از روستاى اسک پياده‌روى دارد که از کنار ارتفاعات و حواشى رود هراز مى‌گذرد. طول غار در حدود ۳۷۰ متر است ومسيرهاى متعدد کوچکى نيز دارد. دهانهٔ آن بسيار بزرگ و بلند است.
- غار آزادخان، روستاى سنجه‌باشى، محلات
اين غار در غرب محلات و در شمال روستاى «سنجه باشي» واقع شده است. غار آزادخان يک غار باستانى است و در کف آن آب گوارا و فراوانى که در اثر بارندگى از سقف اين غار مى‌چکد، جمع شده است. جاده دليجان - خمين از جنوب اين غار مى‌گذرد.
- غار آسنگران، كرمانشاه
اين غار، در شمال غربى کوههاى «پررو» در تنگه‌‌اى به نام «تنگ کوه» در ۲۲ کيلومترى جادهٔ بين کرمانشاه و سنندج واقع شده است. غار آسنگران چهار چاه به عمق‌هاى متفاوت ۶، ۸، ۱۶ و ۳۶ مترى دارد که چاه‌هاى سوم و چهارم آن به هم راه دارند. در پايان غار، فضاى استخر مانندى موجود است. غار آسنگران يکى از غارهاى زيباى ايران است.
- غار آغبولاق، روستاى قره‌چمن، بستان‌آباد
اين غار در قسمت جنوبى روستاى قره چمن از توابع شهرستان بستان‌آباد واقع شده از نوع غارهاى استلاکتيت است. عرض دهانهٔ غار حدود ۲ متر است و دسترسى به آن از روستاى قره‌چمن امکان‌پذير است. غار زيباى آغبولاق مورد توجه و بازديد کوهنوردان علاقه‌مند است.
- غار آهكى علويجه، نجف‌آباد
مساحت اين غار ۱۰۰ متر و داراى استالاگميت و استالاکتيت‌هاى زيبايى است.
- غار آهكى كلهرود، روستاى كلهرود، اصفهان
اين غار در روستاى کلهرود در فاصلهٔ ۸۵ کيلومترى شمال شهر اصفهان در دامنهٔ کوههاى کرکس قرار دارد و طول آن در حدود ۱۰۰ متر است.
- غار اسپهبد خورشيد، سوادكوه
اين غار در ارتفاعات و تنگهٔ تلاقى رود «دوآب» واقع شده و به وسيلهٔ غارشناسان ايرانى در سال ۱۳۳۵ کشف گرديد. غار به شکل تالارى ساده و دايره‌اى شکل است که ۱۹/۷۵ متر درازا، ۱۴/۳۵ متر پهنا و ۱۵ متر بلندى دارد. اين غار طاقى با ۸۰ متر پهنا و ۸۰ متر بلندى دارد که جزو طاق‌هاى معروف جهان به شمار مى‌رود. در کنار غار، قلعه و برج مخروبه‌اى وجود دارد که به سبکى بسيار زيبا و با سنگ و ساروج ساخته شده است. نام ديگر اين غار «دژ افسانه‌اي» است و ظاهراً از مراکز دفاعى اسپهبدان مازندران در دوران گذشته بوده است.
- غار بزنگان، دهكده بزنگان، سرخس
اين غار که در جنوب غربى دهکدهٔ بزنگان سرخس واقع شده است، به دورهٔ پيش از ميلاد مسيح مربوط مى‌باشد و به لحاظ قدمت تاريخى، تحت شماره ۶۵۹ در زمرهٔ آثار تاريخى به ثبت رسيده است.
- غار بگليجه، روستاى سرخ‌آباد، همدان
غار بگليجه يا غار برگ‌ليجه در نزديکى روستاى سرخ‌آباد همدان واقع شده و به صورت چاهى است که براى ورود به آن بايد از وسايل فنى استفاده کرد و بدون طناب، بازديد از اين غار ميسر نيست. غار بگليجه داراى استالاگميت‌هاى زيبايى است. طول اين غار در حدود ۵۰ متر است و طى يک برنامهٔ يک روزه از طريق همدان مىتوان از آن بازديد کرد.
- غار بورنيك، روستاى هرانده، دماوند
اين غار در جادهٔ دماوند - فيروزکوه نزديک روستاى هرانده واقع است. از هرانده مىتوان با دو ساعت پياده‌روى به آنجا رسيد. در فصل تابستان هواى درون غار بسيار خنک و دل‌پذير است.
- غار بورنيك بزرگ، مهاباد
اين غار در نزديکى شهر مهاباد واقع شده و يکى از غارهاى نسبتاً معروف ايران است. طول آن در حدود ۵۰۰ متر و داراى دالان‌هاى متعددى است. از آنجايى که اين غار داراى پرتگاه و چاه‌هاى درونى است، لذا بازديدکنندگان بايد به وسايل ايمنى لازم مجهز باشند. در حال حاضر تنها غارنوردان از اين غار ديدن مىکنند.
- غار بيوك آغا، كن, تهران
اين غار در مسير جاده کن قرار دارد که پس از گذشتن از امام‌زاده داوود و جادهٔ ده سنگان با دو ساعت پياده‌روى مىتوان به آن رسيد. غار بيوک آغا در مسير راه کوه‌نوردانى است که به بلندى‌هاى منطقه صعود مىکنند.
- غار پُراو، كرمانشاه
اين غار در کوه پراو از سلسله جبال زاگرس در شمال شهرستان کرمانشاه واقع شده است. اين ناحيه به علت بافت آهکى و بارندگى شديد جايگاه غارهاى ناشناخته فراوان است. غار پراو بزرگترين غار آهکى دنياست و ساختمان آن مطلقاً آهکى است. نتايج بررسى‌هاى انجام گرفته نشان مى‌دهد که اين غار به دوران سوم زمين‌شناسى مربوط است.
طبق نوشتهٔ مؤلف کتاب «کوه‌ها و غارهاى ايران» اين غار در سال ۱۳۵۲ توسط گروه غارنوردان انگليسى و لهستانى بررسى شده و به عمق قابل ملاحظه‌اى نيز دست يافته‌اند. اين غار يکى از سخت‌ترين غارهاى جهان است که ۲۶ حلقه چاه به عمق‌هاى مختلف ۵ تا ۴۲ متر دارد. دهانهٔ غار به صورت سوراخى نسبتاً کوچک است که با شيب تقريباً ۳۰ درجه شروع مى‌شود و به فضاهاى بزرگ و کوچک و شعب متعدد و سنگ‌هاى عظيم که در بين هر کدام از آنها حفره‌ها و پرتگاه‌هايى به وجود آمده، منتهى مى‌شود. در آذرماه ابتداى غار به وسيله «چکيده» و «چکنده»هاى يخى پوشيده مى‌شود و زيبايى خاصى به آن مى‌بخشد. صعود به اين غار به تجهيزات پيشرفته غارنوردى نياز دارد و افراد عادى و غيرماهر امکان پيشروى در درون آن را ندارند.
- غار پيرزن، كهكيلويه (دهدشت)
اين غار در «قلعه دختر» دهدشت در ديوارهاى به طول ۳۰ متر قرار دارد. درون غار تاکنون شناسايى نشده است و به سبب صعب‌العبور بودن مسير آن، در گذشته راه‌هايى به وسيلهٔ دست به درون غار درست شده بود که با گذشت زمان از بين رفته است.
- غار پيرزن خانى، نور
اين غار در نزديکى روستاى اوکلاو از منطقهٔ نور و کجور واقع شده است و رودخانه‌اى از پايين آن عبور مى‌کند. ارتفاع غار از سطح رودخانه ۱۰ متر است که صعود از آن به علت ديوارهاى عمودى بسيار دشوار است.
- غار تايله‌نو (تايوله ناو)، كرمانشاه
اين غار، در ناحيهٔ «بدره» کرمانشاه واقع شده و چندين دهانه در طبقات مختلف زمين‌‌ساختى دارد. در اين غار، سفال‌هاى مربوط به دوران پيش از تاريخ به دست آمده است. غار تايله‌نو در ارتفاع ۱۶۰۰ مترى در کوه «برزرد» قرار دارد و داراى استالاکتيت‌ها و ستون‌هاى ۲۲ مترى و ۱۶مترى زيباست و گاز نيز از آن متصاعد مى‌شود. اين غار در سال ۱۳۶۶ شمسى به وسيلهٔ گروه غارنوردى آقاى ملکى شجاع کشف شده است.
- غار چال نخجير، دليجان
غار چال نخجير که يکى از پديده‌هاى جديدالکشف و نادر زمين‌شناسى اين منطقه است، در ۸ کيلومترى شمال و شمال شرقى شهرستان دليجان (حد فاصل نراق - دليجان) در دامنه کوه واقع شده و به دوران سوم زمين‌شناسى تعلق دارد. رسوبات دولوميتى به مقياس قابل توجهى به صورت لايه‌هاى سفيد رنگى (رسوبات سفيدبرفي) کف کريدورها و دالان‌هاى مسير اصلى اين غار را پوشانده است. غار چال نخجير حاصل عوامل تکتونيکى و هوازدگى شيميايى است و عموماً کريستاليزه بوده و از پتانسيل عظيم سنگ‌هاى تزئينى برخوردار است. اين غار در سال ۱۳۶۸ شناسايى شده و گروه‌هاى کوهنوردى تا عمق ۲۰۰۰ مترى آن پيشروى کرده‌اند. اخيراً نيز غارنوردان موفق شده‌اند با شناسايى دو مسير انحرافى به انتهاى اصلى غار دست يابند. ارتفاع اين غار گاهى از ۲۰ متر تجاوز مى‌کند. دره‌هاى عميقى که بيشتر راه‌هاى انحرافى را فرا گرفته بازتاب نور از منشورهاى بلور و کلسيت در کنار آويزهاى متنوع، پوشش اسفنجى بلورين ديواره‌ها و کف غار، آن را در رديف يکى از زيباترين غارهاى جهان با جاذبه بسيار در جذب جهانگردان و ايرانگردان قرار داده است. گفته مى‌شود که در انتهاى اين غار استخر آبى وجود دارد و تالارهاى بزرگى نيز در کنار اين استخر مشاهده شده است. مجموعه اين مناظر بديع، جاذبه طبيعى کم‌نظيرى را آفريده که سرآمد همه غارهاى استان مرکزى است و از اهميت جهانگردى بالايى برخوردار است.
- غار خفاش، دهلران
اين غار در سه کيلومترى شمال شرقى شهر دهلران در دامنهٔ کوهى مشرف به دره و چشمه‌هاى آب گرم دهلران واقع شده است. اين غار به علت زندگى ميليون‌ها خفاش در داخل آن، به غار خفاش معروف شده است. خفاش‌هاى آن از نوع دم‌دار و بزرگ هستند. اين غار دهليزهاى وسيعى دارد که عمق بعضى از قسمت‌هاى آن به ۴۰۰ متر مى‌رسد.
غار خفاش دهلران يکى از غارهاى تاريخى عصر غارنشينى است که بعدها به زيستگاه خفاش‌ها تبديل شده است.
موضوع مورد توجه اين غار وجود تودهٔ عظيم و ضخيم فضلهٔ خفاش در کف غار است که طى هزاران سال پديد آمده است و کشاورزان از آن براى تقويت زمين‌هاى زراعى استفاده مىکنند. غار خفاش در فهرست آثار ملى ثبت شده و مورد حفاظت و مراقبت مى‌باشد
