اوج فعالیت خورشیدی در کمتر از چهار ماه آینده
افزایش شدت میزان میدان مغناطیسی خورشید انتظار می رود در طول 3 تا 4 ماه آینده به حداکثر میزان خود برسد و این ممکن است به تغییر آبوهوایی ، طوفان های احتمالی و اختلالات در ماهواره های فضای منجر شود. این رخ داد خورشیدی تنها هر 11 سال یکبار تکرار شده و شدت سینگال ها از آنچه که فیزیک دانان برای آن در نظر گرفته به مراتب بیشتر است. و در این زمان خورشید از حداکثر انرژی خود استفاده می کند تا سطح فعالیت خود را به بالاترین سطح ممکن برساند. در طول روند فعالیت خورشیدی ، سریز شدن و طغیان انرژی می تواند میزان اشعه های کیهانی و اشعه ماوراء بنفش را در آینده نسبت به زمین افزایش داده و این می تواند باعث تداخل ارتباطات رادیویی شود، انفجار نور خورشید -که به عنوان رها شدن انرژی نیز شناخته شده است - می تواند بر درجه حرارت این سیاره نیز تاثیر بگذارد. "به نظر می رسد تنها کمتر از سه تا چهار ماه دیگر دور هستیم، از یک میدان معکوس کامل،"گفته های فیزیکدان خورشیدی دکتر تاد هویکسما از دانشگاه استنفورد، علوم ناسا امواج پدیدار شده می تواند کل منظومه را تحت الشعاع خود قرار دهد. همان طور که می دانیم سیکل فعالیت های خورشیدی در حدود هر 11 سال یک بار به حداکثر خود می رسد. آخرین پیک ، و یا زمانی که حداکثر فعالیت های خورشیدی روی داد ، در سال 2000 بود که ناسا در ابتدا پیش بینی خود را برای سیکل بعدی فعالیت های گسترده خورشیدی ، بین سالهای 2011 و 2012 قرار داده بود. فیزیکدانان همچنین هشدار می دهند که سیکل بعدی حداکثر فعالیتهای خورشیدی می تواند، قویترین باشد.
دانشمندان در رصد خانه مربوط خورشیدی "Wilcox " استنفورد ، در مورد میدان مغناطیسی خورشید از سال 1976 مشغول مطالعه بوده و در این میان آنان شاهد سه رویداد معکوس بوده اند.
در سال 1895 یک طوفان خورشیدی که به طوفان بسیار بزرگ سال 1895 مشهور است ، توانست یک نور گسترده را که بیشتر در قطب های شمال و جنوب قابل دیدن بود که از برخورد ذرات پر انرژی خورشیدی مگنتوسفر ایجاد شده بود - گفته می شود این نور خیره کنند تا نواحی جنوبی تر از روم نیز قابل مشاهده بوده است، انفجارهای خورشیدی صورت گرفته بوسیله تغییرات در فعالیت های خورشیدی منجر به آزاد سازی اشعه های X و اشعه UV خواهد شد. این اشعه می تواند یونوسفر (یک منطقه از سطوح فوقانی جو) زمین را تحت تاثیر قرار دهد و سبب اختلال در ارتباطات رادیویی دوربرد نیز شود. دکتر فیل شرر، همچنین یک فیزیکدان خورشیدی در دانشگاه استنفورد، توضیح داد که در طول یک میدان مغناطیسی معکوس، میدان مغناطیسی قطبی خورشید مقداری از قدرت خود را از دست داده و پس از آن متوقف می شود. پیامد های ناشی از افزایش انفجارهای خورشیدی می تواند یک محدوده بزرگ را در بر گرفته و همچنین نفوذ ان در میلیارد ها مایل گسترش بافته و حتی از پلوتون هم بگذرد. تغییرات در میدان مغناطیسی تاثیر می گذارد بر آنچه که به نام "پهنه کنونی" نامیده می شود. این پهنه میلیاردها مایل دورتر از خط استوا خورشید را در بر می گیرد که با توجه به ناسا، چرخش آرام میدان مغناطیسی خورشید شامل یک جریان الکتریکی می باشد.
heliosphere - یک منطقه از فضا و منظومه شمسی ما است که به طور مستقیم فعالیت های خورشیدی را تحت تاثیر خود قرار داده است - و فعالیت های خورشیدی توسط این پهنه کنترل می شود. همانطور که زمین به دور خورشید می گردد، در این صورت با انتقال یافتن سیاره در داخل و خارج شیب هائی از این پهنه ها می تواند آب و هوای فضا طوفانی شود. همچنین بر پرتوهای کیهانی تاثیر می گذارد، ذراتی که تقریبا با سرعت نور در فضا در حال حرکت هستند، و این اشعه می تواند برای فضانوردان و ایستگاه های فضائی بسیار خطرناک باشد. برخی از محققان بر این باورند که این اشعه نیز به طور مستقیم می تواند بر اتمسفر زمین تاثیر بگذارد. رصدخانه خورشیدی Wilcox با ادامه نظارت بر تغییرات خورشیدی، قرار است در زمانی که میدان مغناطیسی معکوس صورت می گیرد، به انتشار بیانیه ای رسمی بپردازد .