این دیگه وحشتناکتره!
مجموع تمام روزهای بارانی و برفی تهران در نیمه دوم امسال آن قدر ناچیز است که باید واقعا نسبت به آینده وضع آب نگران بود. اما به نظر می رسد کمتر کسی این مساله را جدی گرفته است.
کد خبر: ۳۸۷۱۷۸
تاریخ انتشار:
۲۶ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۸:۲۹
-
17 March 2014
حمید اسدی در جام حم نوشت:
تصور حتی یک روز زندگی بدون آب، تصور وحشتناکی است اما با روندی که در بارشهای سال‌های اخیر مشاهده می‌شود و تغییرات اقلیمی کشور و از آن بدتر مصرف بسیار ناکارآمد آب چه در بخش خانگی و صنعتی و چه در بخش کشاورزی، رسیدن چنین روزی دیرزمانی طول نخواهد کشید.
بارش های امسال دست کم در تهران که بزرگ ترین مصرف کننده آب کشور به شمار می رود، به طرز محسوسی کاهش پیدا کرده است.
این را مشاهدات و تجربیات تک تک ساکنان استان نیز نشان می دهد و نیازی نیست آماری برای آن از سوی مقامات مسئول اعلام شود.
مجموع تمام روزهای بارانی و برفی تهران در نیمه دوم امسال آن قدر ناچیز است که باید واقعا نسبت به آینده وضع آب نگران بود. اما به نظر می رسد کمتر کسی این مساله را جدی گرفته است.
حجم آب پشت سدها هر روز پایین تر می رود، اما گویی اتفاقی نیفتاده است. سطح آب های زیر زمینی هر روز پست تر می شود، اما انگار ناله زمین و دشت هایی که هر روز با سرعت بیشتری تبدیل به خاک لم یزرع می شوند، به گوش کسی نمی رسد.
آب شرب تصفیه شده همچنان به مصرف شست وشوی خودروهای ریز و درشت می رسد. محوطه بسیاری از منازل و آپارتمان ها با همین آب شسته می شود و از آن بدتر در آستانه سال نو سنت پسندیده خانه تکانی به قیمت مصرف بی رویه آب به اجرا گذاشته می شود.
بخش قابل توجهی از زمین های کشاورزی با همین شیوه های سنتی و قدیمی بسیار مخرب و مضر آبیاری می شود.
بنا بر اعلام کارشناسان منابع آبی، با ادامه روند فعلی، ایران طی سال های آینده به کشوری کاملا خشک تبدیل خواهد شد که این امر برنامه ریزی بلندمدت برای نحوه مواجهه با این پدیده را اجتناب ناپذیر می سازد.
مسئولان وزارت نیرو در هفته های اخیر بارها نسبت به وقوع بحران کم آبی در کشور طی ماه ها و سال های آینده هشدار داده اند.
در آخرین اظهارنظر، وزیر نیرو دیروز گفت ارتفاع آب از تراز ایمنی مورد نیاز در شمار زیادی از سدها پایین آمده است.
اما به نظر می رسد خود آنها هم این هشدارها را جدی نگرفته اند، زیرا بجز چند خط خبر و چند بیلبورد کوچک درباره وضع آب سدهای تهران عملکرد دیگری از اقدامات آنها برای مقابله با بحران کم آبی مشاهده نمی شود.
صدای پای بحران آب خیلی واضح به گوش می رسد، اما برای شنیدن آن باید پنبه ها را از گوش ها درآورد.
