مشاعره رمضانی

[baroon]

هر که صبرش ستون ايمان بود
پشت‏شيطان از او خميده شود

عطش روزه مى بريم آرزو
کو به دندان جگر جويده شود

چه جلايى دهد به جوهر روح
کادمى صافى و چکيده شود

بذل افطار سفره عدلى است
که در آفاق گستريده شود







​

 

[Reza Sharifi]

كاش در اين رمضان لايق ديدار شوم

سحري با نظر لطف تو بيدار شوم

كاش منت بگذاري به سرم مهدي جان

تا كه همسفره تو لحظه ي ديدار شوم ...
​