برگهای چای سبز پس از چیدن خشک میشوند . عدم تخمیر موجب میشود که تقریباً بیشتر مواد طبیعی به همان مقدار در برگهای چای باقی بمانند . (مزيت چاي سبز بر چايهاي ديگر اين است كه كمتر تحت تاثير فرآيند قرار گرفته و تركيبات موجود در آن پايدار باقي مانده است . برگهای چای سیاه طی روشهای خاص تخمیر و سپس خشک میشوند) .چای سبز حاوی آنتی اکسیدانها- پلی فنول ها- تنین و همچنین شامل انواع وسیعی از ویتامین ها و مواد معدنی است.
کافئین هم از مواد مهم در چای سبز است اما به به اندازه ای که در قهوه موجود است و این یکی از دلایل برتری چای سبز به قهوه است . برخی از این مواد را شما در سیب، زردآلو ، انگور، هویج ، گوجه فرنگی و شکلات هم میتوانید پیدا کنید اما با نوشیدن چای میتوان بدون ترس از کالری این مواد را به بدن رساند .
پلی فنول ها : گروهی از فیتو کمیکال ها هستند که در چای سبز به وفور یافت می شوند و دارای خاصیت ضد سرطان و سبب پیشگیری از بروز بیماری های قلبی می شوند. طعم تلخ چای سبز به وجود پلی فنول ها نسبت داده شده است.
کاتکین ها: از دسته پلی فنول ها هستند در چای سبز کاتکین ( کاتچین ها ) به مقدار قابل ملاحظه یافت می شوند . انواع آن شامل : اپی کاتچیناپی گالوکاتچین اپی کاتچین گالات و اپی گالوکاتچین گالات.۵۰-۱۰% کل کاتچین در چای سبز را اپی گالوکاتچین گالات تشکیل میدهد که خاصیت آنتی اکسیدانی آن نسبت به بقیه انواع کاتچین بیشتر است.
همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی آن نسبت به ویتامین ای و سی ۱۰۰-۲۵ برابر بیشتر است. یک فنجان چای سبز به میزان 80-100 میلی گرم از پلی فنول ها و 20-35ميلي گرم از EGCGرا تامین کرده وهمچنین همین میزان چای فعالیت آنتی اکسیدانی اش نسبت به میزان یک سروینگ از بروکلی ، هویج، اسفناج و توت فرنگی خیلی بیشتر است.
تنین : تنها آمینو اسیدی که در چای سبز یافت می شود تنین است که دارای اثر آرام بخش می باشد.در چای سبز تنین(دارای خاصیت ضد استرس و همچنین کنترل کننده کورتیزول می باشد.) به کاتچین(دارای اثرات آنتی اکسیدانی ) تبدیل می شود. انتظار می رود که ۴-۳ فنجان چای سبز حاوی ۲۰۰-۱۰۰ میلی گرم تنین باشد.
نوشيدن چاي سبز ميتواند احتمال ابتلا به بيماريهاي مختلف را كاهش دهد، از بيماريهاي ساده باكتريايي گرفته تا بيماريهاي مزمني چون بيماريهاي قلبي، سكته، سرطان، دهاني دنداني، و استئوپرز.
جلوگيري از بيماريهاي قلبي عروقي:
مصرف چاي سبز ميتواند از بروز بيماريهاي قلبي عروقي جلوگيري كند. مصرف روزانه 5 فنجان يا بيشتر از اين چاي ميتواند تا 61 درصد از بروز بيماريهاي قلبي بكاهد.(64،99،124) وجود راديكالهاي آزاد در سرخرگ ميتواند منجر به بروز بيماريهاي قلبي عروقي شود. در
حاليكه كاتچين موجود در چاي سبز قادر است از پوشش دروني سرخرگ در برابر راديكالهاي آزاد محافظت كرده و به اين وسيله از بروز بيماريهاي قلبي جلوگيري كند. در ژاپن با وجود اينكه استعمال سيگار بسيار رايج و معمول است اما كمترين آمار بيماريهاي قلبي در آنها گزارش شده است.
همچنين از آنجائيكه چاي سبز موجب كاهش كلسترول بد(LDL 117)تريگليسيريد و فيبرينوژن (پروتئيني در خون كه در شكلگيري لخته خون نقش دارد.) ميشود، به اين وسيله قادر است آترواسكلروز (سخت شدن سرخرگها) را مهار كند.
كاهش تريگليسيريد:
كاتچين موجود در چاي سبز،فعاليت آنزيم ليپاز(آنزيم مسئول هضم چربيها) پانكراس (لوزالمعده) را مهار ميكند. در نتيجه، شكسته شدن چربي و تبديل آن به اجزاي قابل جذب با سرعت بسيار كمي صورت ميگيرد. با توجه به اينكه افزايش تريگليسيريد خون بعد از مصرف هر وعده غذايي يك ريسك فاكتور در بروز بيماريهاي قلبي است، مصرف يك فنجان چاي سبز در بين وعدههاي غذايي روشي مناسب در كاهش تريگليسيريد خون است.
ضدانعقاد:
چاي سبز منجر به رقيق شدن خون شده و از لخته شدن خون جلوگيري ميكند. با مصرف گوشت و روغنهاي غير اشباع گياهي مثل روغن ذرت و سويا،تركيباتي در بدن ايجاد ميشود كه منجر به ايجاد پلاكهاي خوني ميشود. در حالي كه با مصرف چاي سبز ميتوان از ايجاد لختههاي خوني جلوگيري كرد.
نكته ديگر اين است كه معمولا بعد از حمله قلبي، پروتئينهايي در بدن توليد ميشود كه منجر به مرگ سلولي ميشوند. در حالي كه كاتچين موجود در چاي سبز فعاليت اين پروتئين را بلوكه و متوقف كرده و به اين وسيله سكتههاي مغزي و قلبي را به حداقل رسانده و سرعت بهبود را افزايش ميدهد.
کافئین هم از مواد مهم در چای سبز است اما به به اندازه ای که در قهوه موجود است و این یکی از دلایل برتری چای سبز به قهوه است . برخی از این مواد را شما در سیب، زردآلو ، انگور، هویج ، گوجه فرنگی و شکلات هم میتوانید پیدا کنید اما با نوشیدن چای میتوان بدون ترس از کالری این مواد را به بدن رساند .
پلی فنول ها : گروهی از فیتو کمیکال ها هستند که در چای سبز به وفور یافت می شوند و دارای خاصیت ضد سرطان و سبب پیشگیری از بروز بیماری های قلبی می شوند. طعم تلخ چای سبز به وجود پلی فنول ها نسبت داده شده است.
کاتکین ها: از دسته پلی فنول ها هستند در چای سبز کاتکین ( کاتچین ها ) به مقدار قابل ملاحظه یافت می شوند . انواع آن شامل : اپی کاتچیناپی گالوکاتچین اپی کاتچین گالات و اپی گالوکاتچین گالات.۵۰-۱۰% کل کاتچین در چای سبز را اپی گالوکاتچین گالات تشکیل میدهد که خاصیت آنتی اکسیدانی آن نسبت به بقیه انواع کاتچین بیشتر است.
همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی آن نسبت به ویتامین ای و سی ۱۰۰-۲۵ برابر بیشتر است. یک فنجان چای سبز به میزان 80-100 میلی گرم از پلی فنول ها و 20-35ميلي گرم از EGCGرا تامین کرده وهمچنین همین میزان چای فعالیت آنتی اکسیدانی اش نسبت به میزان یک سروینگ از بروکلی ، هویج، اسفناج و توت فرنگی خیلی بیشتر است.
تنین : تنها آمینو اسیدی که در چای سبز یافت می شود تنین است که دارای اثر آرام بخش می باشد.در چای سبز تنین(دارای خاصیت ضد استرس و همچنین کنترل کننده کورتیزول می باشد.) به کاتچین(دارای اثرات آنتی اکسیدانی ) تبدیل می شود. انتظار می رود که ۴-۳ فنجان چای سبز حاوی ۲۰۰-۱۰۰ میلی گرم تنین باشد.
نوشيدن چاي سبز ميتواند احتمال ابتلا به بيماريهاي مختلف را كاهش دهد، از بيماريهاي ساده باكتريايي گرفته تا بيماريهاي مزمني چون بيماريهاي قلبي، سكته، سرطان، دهاني دنداني، و استئوپرز.
جلوگيري از بيماريهاي قلبي عروقي:
مصرف چاي سبز ميتواند از بروز بيماريهاي قلبي عروقي جلوگيري كند. مصرف روزانه 5 فنجان يا بيشتر از اين چاي ميتواند تا 61 درصد از بروز بيماريهاي قلبي بكاهد.(64،99،124) وجود راديكالهاي آزاد در سرخرگ ميتواند منجر به بروز بيماريهاي قلبي عروقي شود. در
حاليكه كاتچين موجود در چاي سبز قادر است از پوشش دروني سرخرگ در برابر راديكالهاي آزاد محافظت كرده و به اين وسيله از بروز بيماريهاي قلبي جلوگيري كند. در ژاپن با وجود اينكه استعمال سيگار بسيار رايج و معمول است اما كمترين آمار بيماريهاي قلبي در آنها گزارش شده است.
همچنين از آنجائيكه چاي سبز موجب كاهش كلسترول بد(LDL 117)تريگليسيريد و فيبرينوژن (پروتئيني در خون كه در شكلگيري لخته خون نقش دارد.) ميشود، به اين وسيله قادر است آترواسكلروز (سخت شدن سرخرگها) را مهار كند.
كاهش تريگليسيريد:
كاتچين موجود در چاي سبز،فعاليت آنزيم ليپاز(آنزيم مسئول هضم چربيها) پانكراس (لوزالمعده) را مهار ميكند. در نتيجه، شكسته شدن چربي و تبديل آن به اجزاي قابل جذب با سرعت بسيار كمي صورت ميگيرد. با توجه به اينكه افزايش تريگليسيريد خون بعد از مصرف هر وعده غذايي يك ريسك فاكتور در بروز بيماريهاي قلبي است، مصرف يك فنجان چاي سبز در بين وعدههاي غذايي روشي مناسب در كاهش تريگليسيريد خون است.
ضدانعقاد:
چاي سبز منجر به رقيق شدن خون شده و از لخته شدن خون جلوگيري ميكند. با مصرف گوشت و روغنهاي غير اشباع گياهي مثل روغن ذرت و سويا،تركيباتي در بدن ايجاد ميشود كه منجر به ايجاد پلاكهاي خوني ميشود. در حالي كه با مصرف چاي سبز ميتوان از ايجاد لختههاي خوني جلوگيري كرد.
نكته ديگر اين است كه معمولا بعد از حمله قلبي، پروتئينهايي در بدن توليد ميشود كه منجر به مرگ سلولي ميشوند. در حالي كه كاتچين موجود در چاي سبز فعاليت اين پروتئين را بلوكه و متوقف كرده و به اين وسيله سكتههاي مغزي و قلبي را به حداقل رسانده و سرعت بهبود را افزايش ميدهد.