-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
معرفی کشور "سوئد" و جاذبه های گردشگری آن
- شروع کننده موضوع Nicol
- تاریخ شروع
تالار شهر استکهلم و محل اهدای جایزه نوبل
برنده شدن جایزه نوبل بالاترین افتخاری است که می تواند در سطح بین المللی نصیب یک دانشمند گردد و شهر استکهلم هر ساله در ماه دسامبر که هنگام معرفی نام برندگان جایزه نوبل و سپس اعطای این جایزه پر افتخار به آن ها می رسد در معرض توجه جهانی قرار می گیرد. جوایز نوبل در طی مراسمی بسیار مجلل و با شکوه و با حضور پادشاه و ملکه سوئد هر ساله در تاریخ 10 دسامبر در تالار تاریخی شهر استکهلم به برندگان آن اهدا می گردد. تالاری که مانند میدان آزادی در تهران سمبل شهر استکهلم به شمار می رود و بازدید از آن همواره در لیست "واجبات" جهانگردانی که از استکهلم دیدن بعمل می آورند قرار دارد. مراسم نوبل همواره در "تالار آبی" و نیز "سالن طلایی" تالار شهر استکهلم برگذار می شود. محلی که برجسته ترین دانشمندان جهان در طی بیش از یک قرن پر افتخارترین جایزه علمی جهان را دریافت نموده اند. برج تالار شهر استکهلم نیز که 106 متر بلندی دارد یکی از بهترین مناظر از شهر استکهلم را در مقابل دید شما قرار خواهد داد.
برنده شدن جایزه نوبل بالاترین افتخاری است که می تواند در سطح بین المللی نصیب یک دانشمند گردد و شهر استکهلم هر ساله در ماه دسامبر که هنگام معرفی نام برندگان جایزه نوبل و سپس اعطای این جایزه پر افتخار به آن ها می رسد در معرض توجه جهانی قرار می گیرد. جوایز نوبل در طی مراسمی بسیار مجلل و با شکوه و با حضور پادشاه و ملکه سوئد هر ساله در تاریخ 10 دسامبر در تالار تاریخی شهر استکهلم به برندگان آن اهدا می گردد. تالاری که مانند میدان آزادی در تهران سمبل شهر استکهلم به شمار می رود و بازدید از آن همواره در لیست "واجبات" جهانگردانی که از استکهلم دیدن بعمل می آورند قرار دارد. مراسم نوبل همواره در "تالار آبی" و نیز "سالن طلایی" تالار شهر استکهلم برگذار می شود. محلی که برجسته ترین دانشمندان جهان در طی بیش از یک قرن پر افتخارترین جایزه علمی جهان را دریافت نموده اند. برج تالار شهر استکهلم نیز که 106 متر بلندی دارد یکی از بهترین مناظر از شهر استکهلم را در مقابل دید شما قرار خواهد داد.
در هر سال برجسته ترین دانشمندان، محققین و ادبای جهان که افتخار دریافت جایزه نوبل نصیب آنان شده است در ضیافت مجلل شب نوبل که در تالار باشکوه شهر استکهلم برگزار می گردد جوایز خود را با حضور پادشاه، ملکه، دیگر اعضای خانواده سلطنتی و میهمانان بلند پایه از سراسر جهان دریافت خواهند نمود. مبلغ جایزه بنیاد آلفرد نوبل مبلغ 10 میلیون کرون (حدود یک و نیم میلیارد تومان) برای برنده هر رشته است. مراسم ضیافت نوبل از تلویزیون سراسری سوئد و از دیگر تلویزیون های دنیا بصورت مستقیم پخش می گردد و از سایت اینترنتی رسمی بنیاد آلفرد نوبل نیز قابل مشاهده است. مراسم اعطای جایزه نوبل در استکهلم در دو بخش صورت می گیرد: در بخش اول مراسم که در بعد از ظهر روز 10 دسامبر صورت می پذیرد برندگان، لوحه افتخار و نیز مبلغ هنگفت 10 میلیون کرونی جایزه را از دست کارل گوستاو شانزدهم پادشاه سوئد دریافت می کنند. در بخش دوم که برای بسیاری دیدنی ترو تماشایی تر است مراسم ضیافت سطنتنی در تالار استکهلم است که با شرکت میهمانان بلند پایه از سراسر جهان و با شرکت برندگان جایزه نوبل و در حضور خانواده سلطنتی سوئد برگزار می شود. چنانچه در کشوری زندگی می کنید که مراسم اعطای جوایز نوبل و نیز ضیافت سلطنتی نوبل را از تلویزیون پخش نمی کند امروزه حتی می توانید مراسم آن را بصورت مستقیم از وب سایت نوبل نیز تماشا و دنبال کنید.
بیش از صد سال تاریخ، یادآور اهمیت جایزه نوبل است. آلفرد نوبل، شیمیدان سوئدی قرن 19 که در پی اختراع دینامیت ثروت هنگفتی اندوخت و آن را بنیان جوایزی نهاد که ربودن آن امروزه بزرگترین آرزوی هر دانشمند برجسته در سراسر جهان است. آلفرد نوبل منحصراً به کاربرد غیر نظامی اختراع خود در اموری مانند ایجاد کانال ها، استخراج مواد معدنی و فعالیت های ساختمانی علاقه مند بود. مهندسان نظامی برای این اختراع نیز مانند بسیاری دیگر از اکتشافات موارد استفاده دیگری یافتند. آلفرد نوبل بعنوان یک دانشمند خود آموخته و بدون مدرک دانشگاهی مایل بود دانشمندان بلند پرواز را تشویق کند. در نتیجه تصمیم گرفت ثروتش را در اختیار بنیادهای سوئدی بگذارد که مایل باشند به افراد برجسته در رشته های فیزیک، شیمی، پزشکی و ادبیات جوایزی اعطا کنند. اما در اواخر زندگی، دوست اتریشی نوبل، بارونس برتا فون ساتنر، اورا برانگیخت تا جایزه ای هم به ارتقاء صلح اختصاص دهد.
همچنین بانک مرکزی سوئد نیز هر ساله مبلغی را در اختیار کمیته نوبل قرار می دهد تا هر ساله به افراد برجسته در علم اقتصاد اعطا گردد. جوایز نوبل توسط آکادمی نوبل و موسسات وابسته به آن تعیین می شوند. از جمله جایزه نوبل در رشته پزشکی توسط هیئت علمی بیمارستان و مجوعه علمی عظیم دانشگاه "کارولینسکا" در استکهلم هر ساله به آکادمی نوبل پیشنهاد می گردد. فقط جایزه صلح نوبل، بنا به خواست آلفرد نوبل، توسط یک کمیته پنج نفری که به وسیله پارلمان نروژ تعیین می شوند انتخاب می گردد. اعضای دولت( و همچنین از سال 1977 خود اعضای پارلمان) حق عضویت در این کمیته را ندارند. هر چند که آلفرد نوبل جایزه را با این هدف که به افراد جوان اعطا شود بنیان گذاشت تا به این وسیله برای آن ها انگیزه ای بوجود آید، اما جوایز غالباً به اشخاص سالخورده تر به خاطر کارهایی که در گذشته انجام داده اند تعلق گرفته است. میانگین سن دریافت کنندگان تاکنون 63 سال بوده است. با این همه اخیراً روندی در جهت انتخاب برندگان از میان نامزدهای جوان تر که میانگین سن آنان 50 سال است پدید آمده است. کوشش کمیته از این پس ممکن است مصروف بر این باشد تا افرادی را انتخاب کند که آنقدر جوان باشند که بتوانند کار خود را تا مدتی ادامه دهند. در مدت بیش از 100 سالی که از اعطای جوایز نوبل می گذرد این جایزه به گونه ای مورد بزرگداشت قرار گرفت که حتی در تصور نیز نمی گنجید.
موزه و رستوران Vasa
همچنین بانک مرکزی سوئد نیز هر ساله مبلغی را در اختیار کمیته نوبل قرار می دهد تا هر ساله به افراد برجسته در علم اقتصاد اعطا گردد. جوایز نوبل توسط آکادمی نوبل و موسسات وابسته به آن تعیین می شوند. از جمله جایزه نوبل در رشته پزشکی توسط هیئت علمی بیمارستان و مجوعه علمی عظیم دانشگاه "کارولینسکا" در استکهلم هر ساله به آکادمی نوبل پیشنهاد می گردد. فقط جایزه صلح نوبل، بنا به خواست آلفرد نوبل، توسط یک کمیته پنج نفری که به وسیله پارلمان نروژ تعیین می شوند انتخاب می گردد. اعضای دولت( و همچنین از سال 1977 خود اعضای پارلمان) حق عضویت در این کمیته را ندارند. هر چند که آلفرد نوبل جایزه را با این هدف که به افراد جوان اعطا شود بنیان گذاشت تا به این وسیله برای آن ها انگیزه ای بوجود آید، اما جوایز غالباً به اشخاص سالخورده تر به خاطر کارهایی که در گذشته انجام داده اند تعلق گرفته است. میانگین سن دریافت کنندگان تاکنون 63 سال بوده است. با این همه اخیراً روندی در جهت انتخاب برندگان از میان نامزدهای جوان تر که میانگین سن آنان 50 سال است پدید آمده است. کوشش کمیته از این پس ممکن است مصروف بر این باشد تا افرادی را انتخاب کند که آنقدر جوان باشند که بتوانند کار خود را تا مدتی ادامه دهند. در مدت بیش از 100 سالی که از اعطای جوایز نوبل می گذرد این جایزه به گونه ای مورد بزرگداشت قرار گرفت که حتی در تصور نیز نمی گنجید.
موزه و رستوران Vasa
واسا تنها کشتی بازمانده از قرن 17 موجود در جهان است. بیش از 95 درصد از قطعات اصلی آن حفظ و با صد ها مجسمه کنده کاری شده تزئین شده است، Vasa حقیقتاً یک گنجینه هنری منحصربه فرد و یکی از پر طرفدارترین جاذبه های گردشگری در جهان به شمار می رود. این کشتی در موزه ای اختصاصی در استکهلم به نمایش در آمده که جایگاه نُه نمایشگاه وابسته، یک فروشگاه دیدنی و رستورانی ممتاز می باشد. فیلم تهیه شده درباره Vasa را می توان به شانزده زبان مختلف تماشا کرد. تعداد بازدیدکنندگان موزه Vasa از تمامی موزه های دیگر در منطقه اسکاندیناوی بیشتر است. شاید به جرات بتوان گفت که سفر کردن به استکهلم فقط برای دیدن Vasa به خودی خود ارزشمند خواهد بود.
تعدادی کشتی جنگی سلطنتی در 10 اوت سال 1628 میلادی از بندر استکهلم سفر خود را آغاز کردند. بزرگترین آن ها کشتی تازه ساز Vasa بود، که به نام خاندان پادشاهی وقت نام گذاری شده بود. برای بزرگداشت رسمی این واقعه، توپ های طرفین آن در بندر به صدا در آمدند. این کشتی بزرگ و شکوهمند آرام آرام به سمت دهانه بندر حرکت کرد، اما به ناگاه بادی شدید وزیدن گرفت. Vasa به یک طرف کج اما دوباره صاف شد. تندباد دوم آنرا به یک سو کج کرد. آب از درگاه های لوله های توپ وارد کشتی شدند. Vasa به عمق دریا فرو رفت، و حداقل 30 و احتمالاً 50 نفر از 150 نفر خدمه خود را به قعر دریا برد. 333 سال طول کشید تا Vasa دوباره نور خورشید را ببیند.
Anders Franzén، پژوهشگری آزاد در اوایل دهه 1950 میلادی کار جستجوی Vasa را شروع کرد. او از دوران کودکی علاقه خاصی به کشتی شکسته هایی داشت که در نزدیکی منزل پدر و مادرش در جزایر استکهلم وجود داشتند. کرم کشتی، که نوعی صدف با نام علمی تردو ناوالیس است بدنه کشتی شکسته ها را در آب های شور از بین می برد، اما این صدف در آب های شور و تلخ منطقه بالتیک امکان بقا ندارد. Anders Franzén اهمیت این مطلب را برای کشتی های گم شده در منطقه بالتیک درک کرد، و Vasa را در سال 1956 پیدا نمود.
Anders Franzén، پژوهشگری آزاد در اوایل دهه 1950 میلادی کار جستجوی Vasa را شروع کرد. او از دوران کودکی علاقه خاصی به کشتی شکسته هایی داشت که در نزدیکی منزل پدر و مادرش در جزایر استکهلم وجود داشتند. کرم کشتی، که نوعی صدف با نام علمی تردو ناوالیس است بدنه کشتی شکسته ها را در آب های شور از بین می برد، اما این صدف در آب های شور و تلخ منطقه بالتیک امکان بقا ندارد. Anders Franzén اهمیت این مطلب را برای کشتی های گم شده در منطقه بالتیک درک کرد، و Vasa را در سال 1956 پیدا نمود.
Vasa در استکهلم تحت نظارت استاد کشتی ساز هلندی، Henrik Hybertsson ساخته شد. گروهی متشکل از نجارها، چوب کاران، مجسمه تراش ها، نقاشان، شیشه کاران، بادبان سازها، آهنگران و از بسیاری حرفه های دیگر به او کمک می کردند. جمعاً چهارصد نفر در کار ساخت Vasa مشغول بودند. کشتی بر اساس دستور پادشاه سوئد، Gustav II Adolf ساخته شد. ساخت آن حدوداً 2 سال به طول انجامید. این کشتی دارای سه دکل، با قابلیت حمل ده بادبان بود، و فاصله بالای دکل تا تیر ته کشتی 52 متر و طول کلی آن 69 متر بوده است، این کشتی 1200 تن وزن داشت. کشتی بعد از ساخت یکی از توانمند ترین کشتی های ساخته شده دنیا به شمار می آمد. ما امروز می توانیم محاسبات دقیقی برای طراحی کشتی ها انجام دهیم تا مطمئن شویم برای سفرهای دریائی مناسب هستند. در قرن 17 ام از جداول ابعادی استفاده می شده است که در گذشته بخوبی جواب داده بودند. بر اساس اسناد و مدارک همان دوران متوجه شده ایم که نقشه های Vasa بعد از آغاز کار ساخت تغییر کرده اند. پادشاه می خواست تعداد توپ های موجود بروی عرشه از همیشه بیشتر باشد. این یعنی که ابعاد انتخاب شده برای کشتی دیگر مناسب نبود و سازندگان با مشکل روبرو شدند. کشتی با بنای فوقانی بلند، که دو عرشه برای توپ ها داشت ساخته شد. کف کشتی با سنگ های بزرگ پر شد که قرار بود تعادل آنرا در دریا حفظ کنند. اما بخش فوقانی Vasa به قدری سنگین بود که 120 وزنه تعادلی موجود در آن کافی نبودند.
Vasa قرار بود یکی از بهترین کشتی های نیروی دریائی سوئد باشد. این کشتی 64 توپ حمل می کرد، که بیشتر آن ها از نوع 24 پوندی بودند (یعنی گلوله هایی به وزن 24 پوند یا 11 کیلوگرم شلیک می کردند). سوئد چیزی نزدیک به بیست کشتی جنگی داشت، اما هیچ کدام از آن ها دارای این تعداد توپ یا توپ های سنگین مانند Vasa نبودند. Vasa احتمالاً قرار بود به سمت لهستان لنگر بکشد، که برای سالیان سال دشمن شماره یک سوئد به شمار می رفت. شاه Sigismund، عموزاده پادشاه سوئد (آن ها پدربزرگ مشترکی از سمت پدری داشتند) بر لهستان حکم می راند. Sigismund زمانی نائب السلطنه سوئد بود اما به دلیل طرفداری از کیش کاتولیک مقام خود عزل شد. بعد از چندین سال کارهای مقدماتی و تدارکاتی، Vasa در 24 آوریل 1961 از دریا بیرون کشیده شد. حالا می بایست به مرمت و نگهداری آن می پرداختند. کشتی شکسته ای را که برای چنین مدت طولانی در زیر آب بوده است نمی توان بدون مرمت و رسیدگی رها کرد. چوب و الوار به مرور زمان ترک خورده و تکه تکه می شوند. در ابتدا روی Vasa آب پاشیده می شد تا کارشناسان بتوانند بهترین شیوه نگهداری را برای آن انتخاب کنند. روشی که برای نگهداری انتخاب شد شامل استفاده از پلی اتیلن گلیکول (PEG)، یک ماده مومی حلال در آب بود که به آرامی در چوب نفوذ کرده و جایگزین آب می شود. پاشیدن PEG روی کشتی برای چندین سال ادامه یافت.
همراه با Vasa بیش از 14000 شی چوبی یافت شد، که در میان آن ها 700 مجسمه کنده کاری شده وجود داشت. این مجسمه ها تک تک مرمت شده و سپس به جای اصلی خود در کشتی برگردانده شدند. انجام این کار درست مانند حل یک پازل بسیار بزرگ بود. کشتی های جنگی قرن هفدم فقط موتورهای جنگی به شمار نمی آمدند، این ها به واقع حکم قصرهای شناور را داشته اند. در مجسمه هایی که از نابودی نجات یافتند نشانه های رنگ و طلاکوبی مشاهده شده است. تحلیل های مدرن نشان دادند که مجسمه ها به رنگ های پر زرق و برق در زمینه ای قرمز نقاشی شده بودند. مجسمه ها شامل شیرها، قهرمانان کتاب مقدس، امپراطوران روم، موجودات دریایی، خدایان و الهه های یونانی و بسیار دیگر بودند. هدف از استفاده آن ها این بوده است که جلال و جبروت پادشاهی سوئد را نشان داده و شمه ای از قدرت، فرهنگ، و جاه طلبی های سیاسی آن را به نمایش بگذارند.
همراه با Vasa بیش از 14000 شی چوبی یافت شد، که در میان آن ها 700 مجسمه کنده کاری شده وجود داشت. این مجسمه ها تک تک مرمت شده و سپس به جای اصلی خود در کشتی برگردانده شدند. انجام این کار درست مانند حل یک پازل بسیار بزرگ بود. کشتی های جنگی قرن هفدم فقط موتورهای جنگی به شمار نمی آمدند، این ها به واقع حکم قصرهای شناور را داشته اند. در مجسمه هایی که از نابودی نجات یافتند نشانه های رنگ و طلاکوبی مشاهده شده است. تحلیل های مدرن نشان دادند که مجسمه ها به رنگ های پر زرق و برق در زمینه ای قرمز نقاشی شده بودند. مجسمه ها شامل شیرها، قهرمانان کتاب مقدس، امپراطوران روم، موجودات دریایی، خدایان و الهه های یونانی و بسیار دیگر بودند. هدف از استفاده آن ها این بوده است که جلال و جبروت پادشاهی سوئد را نشان داده و شمه ای از قدرت، فرهنگ، و جاه طلبی های سیاسی آن را به نمایش بگذارند.
