خلاصه :
نارگيل با نام علمي (Cocos nucifera) گياهي است كه ابتدا در جنوب آسيا كشت مي شد و در حال حاضر به صورت درخت نارگيل در تمام مناطق استوايي وجود دارد.
درخت نارگيل
نارگيل با نام علمي (Cocos nucifera) گياهي است كه ابتدا در جنوب آسيا كشت مي شد و در حال حاضر به صورت درخت نارگيل در تمام مناطق استوايي وجود دارد.
مردم اقيانوس آرام از تمام قسمت هاي اين درخت استفاده کرده و آن را به عنوان يك غذاي اصلي مصرف مي كنند.
درخت نارگيل، درختي است زيبا و تنومند که به صورت قائم رشد کرده و بدون انشعابات مي باشد.
برگ هاي آن بسيار بزرگ و زيبا است.
گلهاي اين گياه زرد و نارنجي مي باشد.
ميوه‌هاي نارگيل بيضي شکل و سبز هستند که با يک پوسته سخت قهوه اي پوشيده شدهاند.
چشم هاي نارگيل
در قاعده ميوه ي نارگيل سه سوراخ وجود دارد که چشم هاي نارگيل ناميده مي شوند.
گوشت اين ميوه سفيد رنگ و چرب است و درون آن با يک شيره يا مايع شيرين پر شده است.
قسمتهاي قابل استفاده:
ريشه، گل آذين و دانه (پوسته، آب و روغن هسته) قابل استفاده مي باشند.
ضرب المثلي درباره ي نارگيل بين مردم اقيانوس آرام معروف است که مي گويد هر کس که درخت نارگيل مي کارد، براي خودش و بچه هايش، لباس، ظرف، نوشابه، غذا و خانه درست مي کند. اين نشان مي دهد که تمام قسمت هاي اين درخت، مفيد و قابل استفاده هستند.
فوايد قسمت هاي مختلف درخت نارگيل:
ريشه:
قابض، ادرارآور(مدر) و کرم کُش.
نارگيل سبز
شيره گل:
شيرين و مطبوع، تببُر، مقوي باء(تقويت کننده ي نيروي جنسي)، نشاط آور، مدر و سمّي.
پوسته:
مدر (ادرارآور) و برطرف کننده ي بوي بد
مغز:
شيرين، خنک کننده، روغني، اشتهاآور، مقوي باء، ملين(ضد يبوست) و نيروبخش
آب:
شيرين و گوارا، خنک کننده، هضم کننده، مقوي باء ، ادرارآور ، کرم کش و نيروبخش
روغن:
شيرين، ضد عفوني کننده، دافع حشرات، هضم کننده، مقوي باء، اشتهاآور و تقويت کننده موي سر
اثرات درماني نارگيل:
اسهال:
آب نارگيل يک غذاي ايدهآل براي جايگزين کردن مايعات از دست رفته در اسهال مي باشد.
سنگهاي ادراري (مانند سنگ مثانه):
براي درمان سنگهاي ادراري، گل هاي نارگيل را خشک کرده و پودر کنيد و سپس آن را با ماست بخوريد.
آب نارگيل
سردرد:
آب نارگيل سردردي را که در اثر تماس زياد با نور خورشيد بروز مي کند، تسکين مي دهد.
کرمها:
جوشاندن ريشه نارگيل با مقدار کمي از انقوزه براي پاک سازي و رهايي از کرم هاي روده بسيار نافع است.
زخم و جراحت:
روغن کهنه نارگيل، تسکين دهنده سريع زخم ها مي باشد.
استفراغ:
اضافه کردن شکر، عسل و پودر فلفل به آب نارگيل يک ترکيب مطلوب براي پيشگيري از استفراغ مي باشد.
زخمهاي دهاني:
غرغره کردن شيره ي حاصل از نارگيل چرخ و رنده شده براي تسکين و معالجه ي زخمهاي دهان مفيد است.
خارش:
در خارشهاي معمول، شير نارگيل براي کاهش التهابات سودمند و کاربردي است.
جاي زخم (اسکار):
پوست درخت انجير مقدس هندي و انجير معابد را در شيرنارگيل به صورت خمير در آورده و در سرتاسر زخم ها بماليد. اين کار به تسکين و ترميم پوست به دليل خاصيت قابض و مغذي بودن اين ترکيب، کمک مي کند.
اگزما:
چند عدد سير را در روغن نارگيل بيندازيد و روي شعله گاز قرار دهيد تا رنگ آن تيره شود. سپس اين سيرها را در روغن نارگيل له کنيد. بعد، آن را از صافي رد نماييد. اين مخلوط يک ترکيب موثر براي رفع التهابات ناشي از اگزما است.
رشد موها:
شستشوي موها با شيره نارگيل يک عمل بسيار موثر براي تغذيه قسمت هاي انتهايي ريشه ي موها است. اين کار در بين هندي ها که موهايي بسيار جذاب دارند، شايع است.
چند نکته:
شير نارگيل
شيره ي نارگيل با شير نارگيل متفاوت است. شيره ي نارگيل همان مايع آبکي درون نارگيل است، اما شير نارگيل از جوشاندن مخلوط مساوي آب و گوشت نارگيل خرد شده حاصل مي شود، به طوري که وقتي به حالت کف آلود درآمد آن را از شعله بر مي دارند و سپس صاف مي کنند.
نارگيل به دليل داشتن چربي زياد و مواد مغذي، چاق كننده است.
نارگيل هنگامي كه نارس است مقدار بيشتري شيره دارد، ولي به تدريج كه ميوه مي رسد مقدار شيره آن كمتر مي شود. پس براي اطمينان از تازه بودن نارگيلي که مي خريد، آن را تکان دهيد تا صداي شيره ي آن را بشنويد. دقت کنيد که نارگيل سنگين تر، تازه تر است.
اين ميوه به دليل گرم بودن ممكن است در گرم مزاجان مشكلاتي ايجاد كند. لذا اين گونه افراد بايد آن را با ميوه‌هاي ترش، ليمو و يا هندوانه بخورند.
نارگيل دير هضم است، بنابراين کساني که دچار ناراحتي هاي گوارشي هستند، بايد هنگام مصرف آن مراقب باشند.
با اين که روغن نارگيل يک روغن گياهي است، اما داراي مقدار زيادي چربي اشباع مي باشد. به همين دليل افراد دچار چربي خون بالا و بيماران قلبي نبايد از روغن نارگيل استفاده نمايند.
نارگيل با نام علمي (Cocos nucifera) گياهي است كه ابتدا در جنوب آسيا كشت مي شد و در حال حاضر به صورت درخت نارگيل در تمام مناطق استوايي وجود دارد.
درخت نارگيل
نارگيل با نام علمي (Cocos nucifera) گياهي است كه ابتدا در جنوب آسيا كشت مي شد و در حال حاضر به صورت درخت نارگيل در تمام مناطق استوايي وجود دارد.
مردم اقيانوس آرام از تمام قسمت هاي اين درخت استفاده کرده و آن را به عنوان يك غذاي اصلي مصرف مي كنند.
درخت نارگيل، درختي است زيبا و تنومند که به صورت قائم رشد کرده و بدون انشعابات مي باشد.
برگ هاي آن بسيار بزرگ و زيبا است.
گلهاي اين گياه زرد و نارنجي مي باشد.
ميوه‌هاي نارگيل بيضي شکل و سبز هستند که با يک پوسته سخت قهوه اي پوشيده شدهاند.
در قاعده ميوه ي نارگيل سه سوراخ وجود دارد که چشم هاي نارگيل ناميده مي شوند.
گوشت اين ميوه سفيد رنگ و چرب است و درون آن با يک شيره يا مايع شيرين پر شده است.
قسمتهاي قابل استفاده:
ريشه، گل آذين و دانه (پوسته، آب و روغن هسته) قابل استفاده مي باشند.
ضرب المثلي درباره ي نارگيل بين مردم اقيانوس آرام معروف است که مي گويد هر کس که درخت نارگيل مي کارد، براي خودش و بچه هايش، لباس، ظرف، نوشابه، غذا و خانه درست مي کند. اين نشان مي دهد که تمام قسمت هاي اين درخت، مفيد و قابل استفاده هستند.
فوايد قسمت هاي مختلف درخت نارگيل:
قابض، ادرارآور(مدر) و کرم کُش.
نارگيل سبز
شيره گل:
شيرين و مطبوع، تببُر، مقوي باء(تقويت کننده ي نيروي جنسي)، نشاط آور، مدر و سمّي.
پوسته:
مدر (ادرارآور) و برطرف کننده ي بوي بد
مغز:
آب:
شيرين و گوارا، خنک کننده، هضم کننده، مقوي باء ، ادرارآور ، کرم کش و نيروبخش
روغن:
شيرين، ضد عفوني کننده، دافع حشرات، هضم کننده، مقوي باء، اشتهاآور و تقويت کننده موي سر
اثرات درماني نارگيل:
اسهال:
آب نارگيل يک غذاي ايدهآل براي جايگزين کردن مايعات از دست رفته در اسهال مي باشد.
سنگهاي ادراري (مانند سنگ مثانه):
براي درمان سنگهاي ادراري، گل هاي نارگيل را خشک کرده و پودر کنيد و سپس آن را با ماست بخوريد.
آب نارگيل
سردرد:
آب نارگيل سردردي را که در اثر تماس زياد با نور خورشيد بروز مي کند، تسکين مي دهد.
کرمها:
جوشاندن ريشه نارگيل با مقدار کمي از انقوزه براي پاک سازي و رهايي از کرم هاي روده بسيار نافع است.
زخم و جراحت:
روغن کهنه نارگيل، تسکين دهنده سريع زخم ها مي باشد.
استفراغ:
اضافه کردن شکر، عسل و پودر فلفل به آب نارگيل يک ترکيب مطلوب براي پيشگيري از استفراغ مي باشد.
زخمهاي دهاني:
غرغره کردن شيره ي حاصل از نارگيل چرخ و رنده شده براي تسکين و معالجه ي زخمهاي دهان مفيد است.
خارش:
در خارشهاي معمول، شير نارگيل براي کاهش التهابات سودمند و کاربردي است.
جاي زخم (اسکار):
پوست درخت انجير مقدس هندي و انجير معابد را در شيرنارگيل به صورت خمير در آورده و در سرتاسر زخم ها بماليد. اين کار به تسکين و ترميم پوست به دليل خاصيت قابض و مغذي بودن اين ترکيب، کمک مي کند.
اگزما:
چند عدد سير را در روغن نارگيل بيندازيد و روي شعله گاز قرار دهيد تا رنگ آن تيره شود. سپس اين سيرها را در روغن نارگيل له کنيد. بعد، آن را از صافي رد نماييد. اين مخلوط يک ترکيب موثر براي رفع التهابات ناشي از اگزما است.
رشد موها:
شستشوي موها با شيره نارگيل يک عمل بسيار موثر براي تغذيه قسمت هاي انتهايي ريشه ي موها است. اين کار در بين هندي ها که موهايي بسيار جذاب دارند، شايع است.
چند نکته:
شير نارگيل
شيره ي نارگيل با شير نارگيل متفاوت است. شيره ي نارگيل همان مايع آبکي درون نارگيل است، اما شير نارگيل از جوشاندن مخلوط مساوي آب و گوشت نارگيل خرد شده حاصل مي شود، به طوري که وقتي به حالت کف آلود درآمد آن را از شعله بر مي دارند و سپس صاف مي کنند.
نارگيل به دليل داشتن چربي زياد و مواد مغذي، چاق كننده است.
نارگيل هنگامي كه نارس است مقدار بيشتري شيره دارد، ولي به تدريج كه ميوه مي رسد مقدار شيره آن كمتر مي شود. پس براي اطمينان از تازه بودن نارگيلي که مي خريد، آن را تکان دهيد تا صداي شيره ي آن را بشنويد. دقت کنيد که نارگيل سنگين تر، تازه تر است.
اين ميوه به دليل گرم بودن ممكن است در گرم مزاجان مشكلاتي ايجاد كند. لذا اين گونه افراد بايد آن را با ميوه‌هاي ترش، ليمو و يا هندوانه بخورند.
نارگيل دير هضم است، بنابراين کساني که دچار ناراحتي هاي گوارشي هستند، بايد هنگام مصرف آن مراقب باشند.
با اين که روغن نارگيل يک روغن گياهي است، اما داراي مقدار زيادي چربي اشباع مي باشد. به همين دليل افراد دچار چربي خون بالا و بيماران قلبي نبايد از روغن نارگيل استفاده نمايند.