این مطلب را در وبلاک قدرت ذهن برتر مطالعه کردم. خوب بود:
ذهن ما واکنشهای بدن ما رو کنترل می کنه. این ذهن نیاز به خوراک داره، خوراک ذهنی هرچه پردوام تر، بهتر، بنابراین ذهن بدنبال افکاری میره که استمرار بیشتری داشته باشند. ما برای اینکه بتونیم شاد باشیم نیاز داریم انرژی زیادی صرف کنیم، اعم از فکری یا فیزیکی، مدام نیاز به خلاقیت، تفکرات مثبت، برنامه ریزی مناسب و چیزهایی از این قبیل داریم، رو این حساب زمان طولانی در این وضع باقی نمی مونیم، وقتی میریم سراغ استراحت باز هم نیاز به خوراک ذهنی داریم، البته این ذهن ماست که طلب خوراک می کنه. حالا به غم و غصه نگاهی بندازیم، مثلا غم از دست دادن کسی یا چیزی یا رابطه ای. این اتفاقات می تونه در کمترین سطح فعالیت فیزیکی عمل کنه، می تونیم روی یک صندلی بشینیم و ساعتها غصه بخوریم، اشک بریزیم و اتفاقات رو مرور کنیم، انرژی هم نیاز نداره. برای همین ذهن ما گرایش به غم داره و روی همین اصل، افسردگی خیلی طرفدار داره. حالا ما چه کنیم؟ نیاز داریم که با ماهیت این عملکرد ذهن آشنا باشیم که شدیم، ضمنا خوراکهای ذهنی ارزشمند براش تهیه کنیم، مثلا بجای گوش دادن به ترانه های غمگین یا ترانه هایی که واژه های منفی داره، ترانه، سخنرانی یا فیلم هایی جایگزین کنیم که به بالا بردن سطح انرژی ما کمک کنه. با کسانی همنشین باشیم که دیدگاه و تفکرات مثبت دارند و از در معرض آدمهای نا امید و افسرده بودن خودمون رو دور کنیم. راه دیگری هم هست که کمک می کنه تا کنترل ذهن رو بدست بگیریم و اون راه مدیتیشنه، شما از راه مدیتیشن به مرور یاد می گیرید هر فکری رو به ذهنتون راه ندید، گاهی ذهنتون رو خاموش کنید.
ذهن ما واکنشهای بدن ما رو کنترل می کنه. این ذهن نیاز به خوراک داره، خوراک ذهنی هرچه پردوام تر، بهتر، بنابراین ذهن بدنبال افکاری میره که استمرار بیشتری داشته باشند. ما برای اینکه بتونیم شاد باشیم نیاز داریم انرژی زیادی صرف کنیم، اعم از فکری یا فیزیکی، مدام نیاز به خلاقیت، تفکرات مثبت، برنامه ریزی مناسب و چیزهایی از این قبیل داریم، رو این حساب زمان طولانی در این وضع باقی نمی مونیم، وقتی میریم سراغ استراحت باز هم نیاز به خوراک ذهنی داریم، البته این ذهن ماست که طلب خوراک می کنه. حالا به غم و غصه نگاهی بندازیم، مثلا غم از دست دادن کسی یا چیزی یا رابطه ای. این اتفاقات می تونه در کمترین سطح فعالیت فیزیکی عمل کنه، می تونیم روی یک صندلی بشینیم و ساعتها غصه بخوریم، اشک بریزیم و اتفاقات رو مرور کنیم، انرژی هم نیاز نداره. برای همین ذهن ما گرایش به غم داره و روی همین اصل، افسردگی خیلی طرفدار داره. حالا ما چه کنیم؟ نیاز داریم که با ماهیت این عملکرد ذهن آشنا باشیم که شدیم، ضمنا خوراکهای ذهنی ارزشمند براش تهیه کنیم، مثلا بجای گوش دادن به ترانه های غمگین یا ترانه هایی که واژه های منفی داره، ترانه، سخنرانی یا فیلم هایی جایگزین کنیم که به بالا بردن سطح انرژی ما کمک کنه. با کسانی همنشین باشیم که دیدگاه و تفکرات مثبت دارند و از در معرض آدمهای نا امید و افسرده بودن خودمون رو دور کنیم. راه دیگری هم هست که کمک می کنه تا کنترل ذهن رو بدست بگیریم و اون راه مدیتیشنه، شما از راه مدیتیشن به مرور یاد می گیرید هر فکری رو به ذهنتون راه ندید، گاهی ذهنتون رو خاموش کنید.