خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: فدراسیون ووشو به عنوان یکی از فدراسیون‌های نوپا در سال 89 کارنامه‌ای موفق داشت که اوج درخشش آن در شانزدهمین دوره بازی‌های آسیایی بود که با نخستین مدال طلای بانوان و کسب مدال‌های رنگارنگ به ورزش ایران اعتبار داد. به گزارش خبرنگار مهر، ووشوی ایران در سالی که روزهای پایانی آن را سپری می کنیم سه رویداد بزرگ را پیش رو داشت که مهمترین آن بازی‌های آسیایی گوانگجو بود. فدراسیون ووشو از همان ابتدای سال تمام امکانات خود را برای موفقیت در گوانگجو بسیج کرد.
این درست که مهدی علی نژاد از جنس ووشو نیست ولی او به خوبی توانست ارکان موفقیت را کنار هم چیده و از آن برای رسیدن به هدف بهره ببرد. شاید خوشبین‌ترین افراد در خانواده ووشو گمان نمی برد ووشویی که بعد از بازی‌های دوحه 2006 رو به زوال گذاشته بود و با پلمپ فدراسیون، تغییر مدیریت را به دنبال داشت در کمتر از چهار سال به یکی از بهترین و کم حاشیه‌ترین فدراسیون‌ها تبدیل شود.
نکته مهم و بارز در این فدراسیون همدلی و وفاق اهالی این رشته بود. در واقع تمامی اهالی این رشته ورزشی با جان و دل و فقط برای اعتلای رشته مورد علاقه خود کار کردند. ضمن اینکه نمی توان از نگاه به پشتوانه سازی و توجه ویژه به بانوان به سادگی گذشت.
ووشوی ایران سال گذشته در مسابقات جهانی کانادا بعد از سال‌ها توانست عنوان نایب قهرمانی را کسب کند. رسیدن به این جایگاه برای ووشو اهمیت بالایی داشت و عزم متولیان آن را برای رسیدن به موفقیت در گوانگجو دوچندان کرد. برنامه ریزی دقیق و اجرای گام به گام آن موفقیت در بازی‌های آسیایی را ترسیم کرد.
وقتی حسین اوجاقی به عنوان یکی از پرافتخارترین ووشوکاران ایران و کسی که مدیر فنی تیم ملی است خود را ملزم به حضور در رقابتهای انتخابی کرد و پس از آن مصلحت تیم ملی را به خواسته های خود ترجیح داد و از مسابقات انتخابی کنار کشید، موفقیت در میدان گوانگجو به واقعیت نزدیک شد.
کسب شش مدال طلا و برنز، اولین مدال طلای بانوان ایران و اولین مدال تالو همه و همه موفقیت‌های ووشو در بازی‌های آسیایی بود. حمیدرضا قلی‌پور، محسن محمدسیفی و خدیجه آزادپور در این رقابت‌ها موفق به کسب مدال طلا شدند و الهه منصوریان، احسان پیغمبری و سجاد عباسی هم به نشان برنز دست پیدا کردند.
اما ووشوی ایران در بازی‌های آسیایی رکوردهایی را ثبت کرد که در جای خود جالب توجه و مهم بود. گوانگجو چهارمین تجربه ووشو در بازی‌های آسیایی بود. از سه دوره قبلی تنها حسین اوجاقی موفق به کسب مدال طلا شده بود ولی در این دوره کسب سه مدال یک رکورد بیادماندنی بود.
اولین مدال طلای تاریخ بانوان ورزشکار ایرانی در بازی‌های آسیایی نیز در جای خود حائز اهمیت است. به لطف حضور علی نژاد در هیئت رئیسه ووشوی آسیا برای اولین بار اوزان ساندای بانوان وارد بازی‌های آسیای شد و تیم ایران نیز یکی از دو مدال طلا را به خود اختصاص داد.
قبل از این رقابت‌ها، ووشو حضور در مسابقات جهانی جوانان را پیش رو داشت. تیمی که با هدایت محمدرضا جعفری توانست یک بار دیگر عنوان نایب قهرمانی را به خود اختصاص دهد. تیم جوانان ایران با 13 مدال رنگارنگ، سه مدال طلا، پنج نقره و پنج برنز در میدان جهانی سنگاپور به کار خود پایان داد.
بعد از بازی‌های آسیایی، تیم ملی ووشو راهی جام جهانی شد که دوباره موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی شد. تیم ملی ووشوی ایران در رقابتهای جام جهانی چین با کسب پنج مدال طلا توسط الهه منصوریان، خدیجه آزادپور، محسن محمد سیفی، سجاد عباسی و حسین اوجاقی، یک مدال نقره توسط سلمان ترکی و نشان برنز راضیه طهماسبی به عنوان نایب قهرمانی دست پیدا کرد.
استعدادیابی و شناسایی نیروهای کارآمد، برنامه‌ریزی و تشکیل اردوهای منظم و حضور در مسابقات تدارکاتی معتبر و مهم، راه اندازی لیگ منظم و پویا، سرمایه گذاری در بخش بانوان، کسب کرسی‌های مهم در اتحادیه آسیا و فدراسیون جهانی که مهمترین ثمره آن تغییر اوزان بازی‌های آسیایی بود، سرمایه گذاری در بخش تالو و از همه مهمتر ساخت و تکمیل آکادمی ووشو که باعث متمرکز شدن فعالیت تیم ملی و فدراسیون شد را باید مهمترین دلایل موفقیت‌های اخیر ووشو عنوان کرد.
حسین اوجاقی، مدیرفنی تیم ملی که اخیرا با تیم ملی و دنیای قهرمانی خداحافظی کرد در گفتگو با خبرنگار مهر از سال 89 به عنوان سال تبلور ووشو یاد کرده و افزود: بهترین نتیجه را بین همه فدراسیون‌ها کسب کردیم، در حساس‌ترین و مهمترین رویداد ورزشی که همان بازی‌های آسیایی بود شش مدال رنگارنگ کسب کردیم که این در نوع خود عالی بود.
وی افزود: ووشو نه تنها در بعد قهرمانی که در سایر ابعاد از جمله آموزش، پشتوانه سازی، امور بانوان و برگزاری لیگ با دقت کار کرد و با اتحاد و همدلی رو به جلو حرکت کرد. در واقع همه اعضای خانواده ووشو از روی اعتقاد قبلی و اعتقاد بالا به موفقیت کار کرده و ثمره آن موفقیت‌های ووشو بود.
سرگروه و مدیر فنی تیم ملی ووشو در پایان سخنان خود به مدیرِیت علی نژاد اشاره کرد و گفت: رئیس فدراسیون به خوبی توانست این خانواده را هدایت کند. ساخت و تجهیز آکادمی ووشو که کاری ماندگار و بزرگ برای ووشو بود با پشتکار علی نژاد و حمایت سازمان راه اندازی شد و از دلایل مهم موفقیت‌های ووشو بود.
ووشوی ایران هرچند با کناره گیری حسین اوجاقی در آخرین روزهای سال مواجه شد ولی بدون شک خلاء او به هیچ عنوان احساس نخواهد شد. حمیدرضا قلی‌پور در گوانگجو نشان داد که می تواند راه قهرمانی را در کنار اوجاقی به خوبی طی کند.
اما سال 90 هم برای ووشو اهمیت بالایی دارد. حضور در مسابقات جهانی ترکیه با هدف دفاع از عنوان نایب قهرمان و شرکت در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا مهمترین رویدادهای پیش روی فدراسیون ووشو است که باید با برنامه‌ریزی دقیق و اجرای آن همچنان علاقمندان به ووشو را با شنیدن خبرهای خوب خوشحال کند.