الهه خورشید
متخصص بخش خانه و خانواده
توت فرنگی گیاهی است که در خاکهای مختلف تقریبا سازگار است. با این وجود خاکهای عمیق نرم با بافت شنی رسی را ترجیح میدهد. بهترین PH مناسب برای توت فرنگی ۵/۵ تا ۵/۶ است.
اگر میزان آهک خاک از حد مجاز بیشتر باشد، عارضه کلروز یا زرد شدن برگها بروز خواهد کرد. از لحاظ آب و هوا در شرایط مرطوب و شرایط نسبتا گرم محصول دهی مناسب خواهد داشت.
در شرایط گرم و مرطوب باید آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد و همچنین ارقام مقاوم به گرما انتخاب شود. در ارتفاع ۴۰۰ تا ۸۰۰ متری از سطح دریا میتواند رشد مناسبی داشته باشد. نیمه مقاوم به سرما است و بدون پوشش کاه و کلش میتواند تا ۵ـ درجه سانتی گراد را تحمل کند ولی با پوشش ویژه تا ۱۸ـ درجه سانتی گراد مقاوم است.
سطحی بودن ریشهها که معمولا تا عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری خاک توزیع میشود، گیاه را حساس به کم آبی میکند. جهت تولید محصول بهاره باید از ارقامی استفاده شود که طالب روزهای کوتاه و دمای پایینتری باشند تا گل انگیزی و محصول دهی آنها بخوبی انجام گیرد.
در ارقام ۴ فصله، کوتاهی یا بلندی روز و همچنین پایین و بالا بودن درجه حرارت زیاد مطرح نیست و این گروه از توت فرنگیها معمولا در شرایط مختلف به راحتی گل میدهند. در خاکی که برای کاشت توت فرنگی در نظر گرفته می شود.
باید قبل از شخم زدن مقداری کود فسفره و پتاسی اضافه نمود سپس آنرا شخم زد. با این کار کودها به عمق و داخل خاک فرستاده می شود تا بهتر در اختیار ریشه ها قرار گرفته، جذب گیاه شود.
قدرت نفوذ کود پتاسی بویژه کود فسفر به داخل خاک خیلی کم است. بر عکس آنها کودهای ازته خیلی راحت و اغلب سریع به داخل خاک نفوذ کرده، در اختیار ریشه گیاه قرار می گیرد در فصل بهار 300 کیلو اوره در هر هکتار 300 کیلو سوپر فسفات و 300 کیلو سولفات پتاس به خاک اضافه می کنند. و در فصل پائیز 300 کیلو سوپر فسفات برای هر هکتار و 300 کیلو سولفات پتاس در هر هکتار به خاک اضافه می شود.
همراه با کودهای شیمیایی می توان کود حیوانی یا کمپوست را هم روی زمین ریخته آنگاه با یک شخم همه آنها را به داخل و عمق خاک منتقل کرد.
مقدار آن برای کود گاوی کهنه پوسیده 60 تا 80 تن در هکتار می باشد. تاریخ و فواصل کاشت در زمین اصلی گیاه را با فاصله 25×50 سانتی متر می کارند.
اگر میزان آهک خاک از حد مجاز بیشتر باشد، عارضه کلروز یا زرد شدن برگها بروز خواهد کرد. از لحاظ آب و هوا در شرایط مرطوب و شرایط نسبتا گرم محصول دهی مناسب خواهد داشت.
در شرایط گرم و مرطوب باید آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد و همچنین ارقام مقاوم به گرما انتخاب شود. در ارتفاع ۴۰۰ تا ۸۰۰ متری از سطح دریا میتواند رشد مناسبی داشته باشد. نیمه مقاوم به سرما است و بدون پوشش کاه و کلش میتواند تا ۵ـ درجه سانتی گراد را تحمل کند ولی با پوشش ویژه تا ۱۸ـ درجه سانتی گراد مقاوم است.
سطحی بودن ریشهها که معمولا تا عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری خاک توزیع میشود، گیاه را حساس به کم آبی میکند. جهت تولید محصول بهاره باید از ارقامی استفاده شود که طالب روزهای کوتاه و دمای پایینتری باشند تا گل انگیزی و محصول دهی آنها بخوبی انجام گیرد.
در ارقام ۴ فصله، کوتاهی یا بلندی روز و همچنین پایین و بالا بودن درجه حرارت زیاد مطرح نیست و این گروه از توت فرنگیها معمولا در شرایط مختلف به راحتی گل میدهند. در خاکی که برای کاشت توت فرنگی در نظر گرفته می شود.
باید قبل از شخم زدن مقداری کود فسفره و پتاسی اضافه نمود سپس آنرا شخم زد. با این کار کودها به عمق و داخل خاک فرستاده می شود تا بهتر در اختیار ریشه ها قرار گرفته، جذب گیاه شود.
قدرت نفوذ کود پتاسی بویژه کود فسفر به داخل خاک خیلی کم است. بر عکس آنها کودهای ازته خیلی راحت و اغلب سریع به داخل خاک نفوذ کرده، در اختیار ریشه گیاه قرار می گیرد در فصل بهار 300 کیلو اوره در هر هکتار 300 کیلو سوپر فسفات و 300 کیلو سولفات پتاس به خاک اضافه می کنند. و در فصل پائیز 300 کیلو سوپر فسفات برای هر هکتار و 300 کیلو سولفات پتاس در هر هکتار به خاک اضافه می شود.
همراه با کودهای شیمیایی می توان کود حیوانی یا کمپوست را هم روی زمین ریخته آنگاه با یک شخم همه آنها را به داخل و عمق خاک منتقل کرد.
مقدار آن برای کود گاوی کهنه پوسیده 60 تا 80 تن در هکتار می باشد. تاریخ و فواصل کاشت در زمین اصلی گیاه را با فاصله 25×50 سانتی متر می کارند.