بدغذایی کودکان، مشکل مشترک بسیاری از پدر و مادرهایی است که نگران نرسیدن موادغذایی لازم و کافی به فرزندانشان هستند. کودکانی که با وسواس و دیرپسندی غذا میخورند به دو گروه تقسیم میشوند... ▪ عدهای میل ندارند غذاهای ناآشنا را امتحان کنند.
▪ عدهای دیگر حتی با خوردن بسیاری از غذاهای معمولی مشکل دارند.
کودکانی که به امتحان غذاهای جدید تمایل ندارند و به عبارت دیگر نوگریز هستند، معمولاً به درجات بالاتری از اضطراب دچارند. اغلب مادران این بچهها هم میل چندانی به امتحان غذاهای جدید ندارند.
محققان معتقدند که این نوگریزی غذایی، یا یک ویژگی شخصیتی نستباً ثابت است و یا تا حدودی جزو خصیصههای طبیعی دوران کودکی است که کودکان با بزرگ شدن و مواجهه با غذاهای متنوع از آن دست برمیدارند، اما گروه دیگر، مشکلپسندان هستند که نسبت به خوردن بسیاری از غذاهای آشنا هم بیمیلاند.
معمولاً این ویژگی از خصوصیات شخصیتی آنها نیست و با افزایش تجارب زندگی، امکان تعدیل آن وجود دارد. مشکل پسندی در غذا میتواند بازتابی از یک دلزدگی و بیعلاقگی دیرین نسبت به غذا باشد. این دسته کودکان، معمولاً مادرانی دارند که احساس میکنند زمان کافی برای صرف غذای کامل ندارند و در رژیم غذاییشان موادغذایی گیاهی به اندازه کافی وجود ندارد.
پدر و مادرها نباید تصور کنند که با افزایش سن کودکان، عادت بدغذایی از سر آنها میافتد. از سنین ۲ و ۳ سالگی تا ۸ سالگی، تعداد غذاهایی که کودک به خوردن آنها تمایل ندارد، تغییر نمیکند. در واقع، غذاهای جدید در سنین پایینتر بسیار راحتتر از سنین ۴ تا ۸ سالگی پذیرفته میشوند. پس با گمان اینکه فرزندانتان هنوز خیلی کوچک هستند، نباید آنها را از خوردن گستره وسیعی از غذاها باز دارید. برای این که بتوانید عادت خوب خوردن را در فرزندتان پایهگذاری کنید، باید غذاهای سالم گوناگونی برای او آماده کنید. شگفتآور این که نوزادان معمولاً سبزیها و موادغذایی گیاهی بیشتری نسبت به کودکان نوپا دریافت میکنند. همینطور که نوزاد بزرگتر میشود، میزان سبزیهای دریافتی او نیز بسته به علایق مادر و سایر افراد خانواده دستخوش تغییر میشود. اگر تهیه سبزیها دشوار و زمانبر باشد و یا مورد علاقه دیگر اعضای خانواده نباشد، از چرخه غذایی حذف میشود. در نتیجه مصرف برخی غذاهای ضروری برای کودک محدود و محدودتر میشود.
یافتن راههای سریع طبخ و آمادهسازی سبزیها برای همه سودمند است و باید به عنوان اولویت در برنامه رژیم غذایی قرار گیرد.
برای اینکه بتوانید ذائقه کودکتان را نسبت به غذاهای متنوع علاقهمند کنید، باید به او نشان دهید که چقدر از خوردن غذاهای سالم و گوناگون لذت میبرید.
کودکان، معمولاً غذاهایی را انتخاب میکنند که نزدیکانشان آن غذاها را با شور و شوق میخورند. مادرانی که در سکوت محض و بدون هیچ توضیحی به کودک غذا میدهند، نسبت به آنها که با شور و شوق و علاقه به کودک غذا میدهند، اثر بسیاری کمتری بر نوع تغذیه فرزندانشان دارند.
برای اینکه بتوانید اخلاق بدغذایی را کاهش دهید، هرگز غذا خوردن را به صحنه جنگ قدرت تبدیل نکنید، پزشکان و متخصصان تغذیه معتقدند پیامد چنین رفتار خشک و کنترل مابانهای باعث تشدید بدغذایی خواهد بود.
در زمینه تغذیه کودک کمی با او راه بیایید. بهتر است والدین و پرستار تصمیم بگیرند چه غذایی و درچه زمانی صرف شود و از سوی دیگر به کودک نیز چنین اجازهای داده شود که خودش تصمیم بگیرد چه اندازه غذا بخورد. به این ترتیب، کودک یاد میگیرد چگونه به پیامهای گرسنگی داخلی بدن، برای خوردن مقدار مورد نیازش پاسخ دهد.
قانون باید ته بشقابت را پاک کنی را کنار بگذارید. با به کار بستن همه این تدابیر و کمی بردباری میتوانید امیدوار باشید که بر بدغذایی فرزندتان غلبه خواهید کرد. منبع:وزارت آموزش و پرورش
▪ عدهای دیگر حتی با خوردن بسیاری از غذاهای معمولی مشکل دارند.
کودکانی که به امتحان غذاهای جدید تمایل ندارند و به عبارت دیگر نوگریز هستند، معمولاً به درجات بالاتری از اضطراب دچارند. اغلب مادران این بچهها هم میل چندانی به امتحان غذاهای جدید ندارند.
محققان معتقدند که این نوگریزی غذایی، یا یک ویژگی شخصیتی نستباً ثابت است و یا تا حدودی جزو خصیصههای طبیعی دوران کودکی است که کودکان با بزرگ شدن و مواجهه با غذاهای متنوع از آن دست برمیدارند، اما گروه دیگر، مشکلپسندان هستند که نسبت به خوردن بسیاری از غذاهای آشنا هم بیمیلاند.
معمولاً این ویژگی از خصوصیات شخصیتی آنها نیست و با افزایش تجارب زندگی، امکان تعدیل آن وجود دارد. مشکل پسندی در غذا میتواند بازتابی از یک دلزدگی و بیعلاقگی دیرین نسبت به غذا باشد. این دسته کودکان، معمولاً مادرانی دارند که احساس میکنند زمان کافی برای صرف غذای کامل ندارند و در رژیم غذاییشان موادغذایی گیاهی به اندازه کافی وجود ندارد.
پدر و مادرها نباید تصور کنند که با افزایش سن کودکان، عادت بدغذایی از سر آنها میافتد. از سنین ۲ و ۳ سالگی تا ۸ سالگی، تعداد غذاهایی که کودک به خوردن آنها تمایل ندارد، تغییر نمیکند. در واقع، غذاهای جدید در سنین پایینتر بسیار راحتتر از سنین ۴ تا ۸ سالگی پذیرفته میشوند. پس با گمان اینکه فرزندانتان هنوز خیلی کوچک هستند، نباید آنها را از خوردن گستره وسیعی از غذاها باز دارید. برای این که بتوانید عادت خوب خوردن را در فرزندتان پایهگذاری کنید، باید غذاهای سالم گوناگونی برای او آماده کنید. شگفتآور این که نوزادان معمولاً سبزیها و موادغذایی گیاهی بیشتری نسبت به کودکان نوپا دریافت میکنند. همینطور که نوزاد بزرگتر میشود، میزان سبزیهای دریافتی او نیز بسته به علایق مادر و سایر افراد خانواده دستخوش تغییر میشود. اگر تهیه سبزیها دشوار و زمانبر باشد و یا مورد علاقه دیگر اعضای خانواده نباشد، از چرخه غذایی حذف میشود. در نتیجه مصرف برخی غذاهای ضروری برای کودک محدود و محدودتر میشود.
یافتن راههای سریع طبخ و آمادهسازی سبزیها برای همه سودمند است و باید به عنوان اولویت در برنامه رژیم غذایی قرار گیرد.
برای اینکه بتوانید ذائقه کودکتان را نسبت به غذاهای متنوع علاقهمند کنید، باید به او نشان دهید که چقدر از خوردن غذاهای سالم و گوناگون لذت میبرید.
کودکان، معمولاً غذاهایی را انتخاب میکنند که نزدیکانشان آن غذاها را با شور و شوق میخورند. مادرانی که در سکوت محض و بدون هیچ توضیحی به کودک غذا میدهند، نسبت به آنها که با شور و شوق و علاقه به کودک غذا میدهند، اثر بسیاری کمتری بر نوع تغذیه فرزندانشان دارند.
برای اینکه بتوانید اخلاق بدغذایی را کاهش دهید، هرگز غذا خوردن را به صحنه جنگ قدرت تبدیل نکنید، پزشکان و متخصصان تغذیه معتقدند پیامد چنین رفتار خشک و کنترل مابانهای باعث تشدید بدغذایی خواهد بود.
در زمینه تغذیه کودک کمی با او راه بیایید. بهتر است والدین و پرستار تصمیم بگیرند چه غذایی و درچه زمانی صرف شود و از سوی دیگر به کودک نیز چنین اجازهای داده شود که خودش تصمیم بگیرد چه اندازه غذا بخورد. به این ترتیب، کودک یاد میگیرد چگونه به پیامهای گرسنگی داخلی بدن، برای خوردن مقدار مورد نیازش پاسخ دهد.
قانون باید ته بشقابت را پاک کنی را کنار بگذارید. با به کار بستن همه این تدابیر و کمی بردباری میتوانید امیدوار باشید که بر بدغذایی فرزندتان غلبه خواهید کرد. منبع:وزارت آموزش و پرورش