[h=2]کوهنوردی وتقویت جسم وروح
بدنبال بی نهایتیم در اوج که روح مان جز به پیوند خوردن با بی نهایت آرام نمی گیرد کوهنوردی یک ورزشی است که بنوعی میشود گفت که ابزار و وسیله اش طبیعت که همان کوه و قلل کوهاست میباشد. کوهنوردی نه تنها ورزشی که باعث تقویت جسم بلکه مفرح روح هم است که جسم و روح همزمان با هم تقویت شده وباعث گشته که آدمی در مقابل بسیاری از ناملایمات و سختیهای زندگی ایستادگی و مقاومت نماید ورزش کوهنوردی باعث تقویت اراده و اعتماد بنفس میشود درسی که یک کوهنورد از کوه و طبیعت می آموزد تواضع و فروتنی وافتادگی و همچنین مروت و مردانگی است تنها ورزشی را می بینیم که در آن رقابت نیست بلکه رفافت است اگررقابتی هم باشد برای گرفتن دست افتاده ایست.کوهنوردی رادر بالای کوه در ارتفاعات می بینی بدون اینکه شناختی ازهمدیگر داشته باشند چنان گرم و صمیمی با هم برخورد میکنندکه انگار چندین سال همدیگر را میشناسند وخیلی بی ریا وبی غل و غش با یکدیگر به مصاحبت و به گفتگو می نشینند و اطلاعات و تجارب خود را به همدیگر انتقال می دهند یا چناچه لقمه نانی و غذای ساده ای داشته باشند در تبق اخلاص نهاده و با هم میل می کنند یک حس مشترک و یک حس همگرایی ناشناحته ای کوهنوردان واقعی را به هم پیوند میدهد همه آنها میخواهند به اوج به قله و در نهایت به آن هدف خود برسند این هدف چیست این چه عشقی ست که آن فرد را با همه ی سختی و مشقت به نقطه هدف میرساند.
ورزش کوهنوردی باعث شناخت انسان نسبت به فرهنگ انسانهای آن منطقه وبدست آوردن اطلاعاتی در مورد نوع سنگها وپوشش گیاهی و جانوری می باشد ما ایرانیان میخواهیم ضرب المثلی بزنیم خیلی چیزها را به صلابت و استواری کوه تشبیه میکنیم مثلا میگوییم فلانی مثل کوه ایستاده است یا میگویم که مگر کوه کنده ای تاریخچه ی کوهنوردی حرفه ای در ایران تقریبا به 70 سال میرسد از دیر باز انسانهای نخستین کوه ها و غار ها را جایگاه امنی برای خود میپنداشتند که در مقابل حیوانات و سیل و بارندگی و سرما و گرما و بلایای طبیعی آنان را درامان نگه میداشت و از دیر باز بلندی قله ها و کوه ها برای بشریک پدیده ای بشمار میرفت که افکار آنان را بسمت خلقت و آفرینش سوق میداد.انسان وقتی که چندین ساعت با کوله ای از وسایل لازم بر دوشش و پیمودن مسیر چندین ساعته آن هم در اوج گرما در تابستان یا در اوج برف و سرما در زمستان وقتی به کوه میرود و سختی ها ی بالا رفتن و صعود کردن و تشنگی و بسیاری از مسایل دیگر را تحمل میکند وقتی که به هدف خود نزدیک میشود که همانا رسیدن به قله است به جای احساس خستگی احساس شور و نشاط ویک نیروی عجیبی نیز به او اضافه میگردد و انرزی می گیرد برای هر کسی لازم است برای یک بار هم که شده کوهنوردی را تجربه کند تا لذت جاذبه های طبیعی طبیعت را لمس کند و جزء برنامه های همیشگی زندگی خود قرار دهند ( ای کوه ها و صخره ها از تو سپاسگذارم که ضربه ها و گام های سنگینم را روی خود تحمل میکنی و دم بر نمی آوری ودرس صبر استقامت را به من می آموزی).
ورزش کوهنوردی باعث شناخت انسان نسبت به فرهنگ انسانهای آن منطقه وبدست آوردن اطلاعاتی در مورد نوع سنگها وپوشش گیاهی و جانوری می باشد ما ایرانیان میخواهیم ضرب المثلی بزنیم خیلی چیزها را به صلابت و استواری کوه تشبیه میکنیم مثلا میگوییم فلانی مثل کوه ایستاده است یا میگویم که مگر کوه کنده ای تاریخچه ی کوهنوردی حرفه ای در ایران تقریبا به 70 سال میرسد از دیر باز انسانهای نخستین کوه ها و غار ها را جایگاه امنی برای خود میپنداشتند که در مقابل حیوانات و سیل و بارندگی و سرما و گرما و بلایای طبیعی آنان را درامان نگه میداشت و از دیر باز بلندی قله ها و کوه ها برای بشریک پدیده ای بشمار میرفت که افکار آنان را بسمت خلقت و آفرینش سوق میداد.انسان وقتی که چندین ساعت با کوله ای از وسایل لازم بر دوشش و پیمودن مسیر چندین ساعته آن هم در اوج گرما در تابستان یا در اوج برف و سرما در زمستان وقتی به کوه میرود و سختی ها ی بالا رفتن و صعود کردن و تشنگی و بسیاری از مسایل دیگر را تحمل میکند وقتی که به هدف خود نزدیک میشود که همانا رسیدن به قله است به جای احساس خستگی احساس شور و نشاط ویک نیروی عجیبی نیز به او اضافه میگردد و انرزی می گیرد برای هر کسی لازم است برای یک بار هم که شده کوهنوردی را تجربه کند تا لذت جاذبه های طبیعی طبیعت را لمس کند و جزء برنامه های همیشگی زندگی خود قرار دهند ( ای کوه ها و صخره ها از تو سپاسگذارم که ضربه ها و گام های سنگینم را روی خود تحمل میکنی و دم بر نمی آوری ودرس صبر استقامت را به من می آموزی).