Mahdi Askari
مدير فنی
معاون محیط زیست گفت:متخلفان شنبه شب با شلیک ۳ گلوله یک راس گوزن زرد را در داخل پارک طبیعت پردیسان کشتند.
به گزارش سایت محیط زیست ایران، احمدعلی کیخا افزود: برابر گزارش‌های دریافتی و بررسی کارشناسان یک راس گوزن زرد شامگاه شنبه با شلیک افراد متخلف در داخل منطقه فنس‌کشی شده داخل پارک پردیسان تهران تلف شد.
وی با اشاره به این که فرد یا افراد متخلف با شلیک 3 گلوله این گوزن را از پای درآوردند، افزود: بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد متخلفان از سمت اتوبان همت به این گوزن شلیک کرده و پس از آن از محل متواری شده‌اند.
معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: هنوز عاملان این حمله و انگیزه آنها مشخص نیست اما آنچه مسلم است کشتن یک گوزن زرد ایرانی در داخل محدوده فنس‌کشی شده و آنهم در محدوده تحت اختیار سازمان حفاظت محیط زیست حتما با انگیزه خاصی صورت گرفته است.
وی خاطرنشان کرد: اطلاعات بیشتر در این خصوص پس از بررسی‌های بیشتر اعلام می‌شود.
گوزن زرد ایرانی چه حیوانی است؟
گوزن زرد ایرانی با نام علمی Dama mesopotamica پستانداری از خانوادهٔ گوزن است. گمان می‌رفت که نسل این حیوان منقرض شده‌باشد تا این که در دههٔ 1950 گلّه‌ای از آن در خوزستان کشف شد. اینک گله‌هایی از گوزن زرد ایرانی در دشت ناز ساری در استان مازندران در محوطهٔ محصوری مراقبت می‌شوند. در برخی از باغ وحش‌های جهان نیز نمونه‌هایی از آن وجود دارد.
این حیوان جثه‌اش از مرال کوچک‌تر است. نرها شاخ‌های بلند و نسبتاً پهنی دارند. رشد شاخ‌ها از یک سالگی به بعد شروع می‌شود، ولی شاخک‌ها از دو سالگی ظاهر می‌گردد. در اواخر فصل زمستان شاخ‌ها می‌افتند و شاخ‌های جدید بلافاصله شروع به رشد می‌کنند و در تابستان تکمیل می‌شوند. موها در فصل تابستان کوتاه است. رنگ پشت و پهلوها در این فصل زرد متمایل به قرمز و زیر بدن و کفل‌ها و دم سفید است. در قسمت پشت و پهلوها خال‌های سفید مشخصی دارد. در زمستان موها بلندتر و به رنگ خاکستری با خال‌های نامشخص است.
گوزن زرد ایرانی دارای طول سر و تنه میان 150 تا 200 سانتی متر، دم 16 تا 20 سانتی متر و ارتفاع 85 تا 110 سانتی متر است. این پستاندار وزنی برابر با 50 تا 130 کیلوگرم دارد.
اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت گوزن زرد ایرانی را برای مدت‌ها در وضعیت «در معرض خطر» (1996)، «آسیب‌پذیر» (2006)، و «در معرض خطر» (2010) طبقه‌بندی کرده است. چنین طبقه‌بندی به دلیل نگرانی از تعداد کم این جانوران و مشخص نبودن اینکه آیا نمونه‌های معرفی شده در مکان زندگی کنونیشان «وحشی» به شمار می‌روند یا نه بوده است.
در سال 2013 میلادی / 1392 شمسی، شیوع نوعی مگس به نام «میاز» در نواحی رود کرخه باعث مرگ تعداد زیادی از این گوزن‌ها شد، به گونه‌ای که بعضی کارشناسان خبر از احتمال انقراض نسل آن دادند.
بر پایه بررسی‌ها تا تیر 1392 نزدیک به 45 راس گوزن به دلیل تخم‌گذاری این مگس بر روی بدنشان مرده‌اند و تنها 25 راس دیگر مشاهده شده‌اند. مسوولان محیط زیست استان خوزستان تلاش کردند تا با زنده‌گیری و مداوای گوزن‌های بیمار از مرگشان جلوگیری کنند، با این حال بعدها مشخص شد که همهٔ گوزن‌های این منطقه به دلیل حمله کنه‌ها و مگس‌های میاز کشته شده‌اند.
به گزارش سایت محیط زیست ایران، احمدعلی کیخا افزود: برابر گزارش‌های دریافتی و بررسی کارشناسان یک راس گوزن زرد شامگاه شنبه با شلیک افراد متخلف در داخل منطقه فنس‌کشی شده داخل پارک پردیسان تهران تلف شد.
وی با اشاره به این که فرد یا افراد متخلف با شلیک 3 گلوله این گوزن را از پای درآوردند، افزود: بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد متخلفان از سمت اتوبان همت به این گوزن شلیک کرده و پس از آن از محل متواری شده‌اند.
معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: هنوز عاملان این حمله و انگیزه آنها مشخص نیست اما آنچه مسلم است کشتن یک گوزن زرد ایرانی در داخل محدوده فنس‌کشی شده و آنهم در محدوده تحت اختیار سازمان حفاظت محیط زیست حتما با انگیزه خاصی صورت گرفته است.
وی خاطرنشان کرد: اطلاعات بیشتر در این خصوص پس از بررسی‌های بیشتر اعلام می‌شود.
گوزن زرد ایرانی چه حیوانی است؟
گوزن زرد ایرانی با نام علمی Dama mesopotamica پستانداری از خانوادهٔ گوزن است. گمان می‌رفت که نسل این حیوان منقرض شده‌باشد تا این که در دههٔ 1950 گلّه‌ای از آن در خوزستان کشف شد. اینک گله‌هایی از گوزن زرد ایرانی در دشت ناز ساری در استان مازندران در محوطهٔ محصوری مراقبت می‌شوند. در برخی از باغ وحش‌های جهان نیز نمونه‌هایی از آن وجود دارد.
این حیوان جثه‌اش از مرال کوچک‌تر است. نرها شاخ‌های بلند و نسبتاً پهنی دارند. رشد شاخ‌ها از یک سالگی به بعد شروع می‌شود، ولی شاخک‌ها از دو سالگی ظاهر می‌گردد. در اواخر فصل زمستان شاخ‌ها می‌افتند و شاخ‌های جدید بلافاصله شروع به رشد می‌کنند و در تابستان تکمیل می‌شوند. موها در فصل تابستان کوتاه است. رنگ پشت و پهلوها در این فصل زرد متمایل به قرمز و زیر بدن و کفل‌ها و دم سفید است. در قسمت پشت و پهلوها خال‌های سفید مشخصی دارد. در زمستان موها بلندتر و به رنگ خاکستری با خال‌های نامشخص است.
گوزن زرد ایرانی دارای طول سر و تنه میان 150 تا 200 سانتی متر، دم 16 تا 20 سانتی متر و ارتفاع 85 تا 110 سانتی متر است. این پستاندار وزنی برابر با 50 تا 130 کیلوگرم دارد.
اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت گوزن زرد ایرانی را برای مدت‌ها در وضعیت «در معرض خطر» (1996)، «آسیب‌پذیر» (2006)، و «در معرض خطر» (2010) طبقه‌بندی کرده است. چنین طبقه‌بندی به دلیل نگرانی از تعداد کم این جانوران و مشخص نبودن اینکه آیا نمونه‌های معرفی شده در مکان زندگی کنونیشان «وحشی» به شمار می‌روند یا نه بوده است.
در سال 2013 میلادی / 1392 شمسی، شیوع نوعی مگس به نام «میاز» در نواحی رود کرخه باعث مرگ تعداد زیادی از این گوزن‌ها شد، به گونه‌ای که بعضی کارشناسان خبر از احتمال انقراض نسل آن دادند.
بر پایه بررسی‌ها تا تیر 1392 نزدیک به 45 راس گوزن به دلیل تخم‌گذاری این مگس بر روی بدنشان مرده‌اند و تنها 25 راس دیگر مشاهده شده‌اند. مسوولان محیط زیست استان خوزستان تلاش کردند تا با زنده‌گیری و مداوای گوزن‌های بیمار از مرگشان جلوگیری کنند، با این حال بعدها مشخص شد که همهٔ گوزن‌های این منطقه به دلیل حمله کنه‌ها و مگس‌های میاز کشته شده‌اند.
