78 هزار داوطلب برای سفر ابدی به مریخ :ذوق زده:

[ice star]

78 هزار داوطلب برای سفر ابدی به مریخ :ذوق زده:


حدود پنج ماه پیش، شرکت «مارس وان» برای یک پروژه‏ی فضایی فراخوان داد؛ فراخوان یک سفر بی‌بازگشت به مریخ!
و خب، شاید کم‌تر کسی فکر می‌کرد فقط سه هفته وقت کافی است تا حدود 78 هزار نفر از 120 کشور دنیا برای چنین سفری ثبت نام کنند، اما این اتفاق افتاد و حالا لابد شمار داوطلبان این سفر بیش‌تر هم شده است.‌در فراخوان شرکت مارس وان گفته شده بود کسانی که می‏‌خواهند سفری بدون بازگشت بهسیاره‏‌ی مریخ را تجربه کنند، اعلام آمادگی کنند. دقت کنید که این فراخوان برای سفری یک طرفه به مریخ بود، نه یک سفر تفریحی و کوتاه مدت! البته این سفر قرار است 10 سال دیگر به انجام برسد، ولی مقدماتش باید از الآن فراهم شود.البته در شدنی بودن این پروژه بحث‏‌های زیادی صورت گرفته و خیلی‏‌ها آن را غیرواقعی و ناممکن می‏‌دانند. کسانی که این فراخوان را نشدنی می‌دانند، می‌گویند این که بتوان گروهی را سوار فضاپیما کرد و در کره‌ی مریخ برایشان اقامتگاه تدارک دید و برنامه‏‌هایی ترتیب داد که بتوانند آن‌جا زندگی کنند و با زمین در ارتباط باشند و... کار راحتی نیست. برای همین بسیاری از کارشناسان فضایی با توجه به مدارک و گفته‏‌های شرکت مزبور، انتشار این فراخوان را کاری تبلیغاتی اعلام کردند و گفتند که این پروژه از لحاظ علمی درست نیست و برای اجرای آن برنامه‌‏ریزی و پژوهش کافی صورت نگرفته است.بنا به گفته‏‌های اولیه‌ی شرکت منتشرکننده‌ی فراخوان، ثبت نام از داوطلبان تا دو سه هفته‌ی دیگر (اواخر ماه آگوست) ادامه خواهد داشت و پس از چندین مرحله گزینش، چهار نفر در سال 2023 به مریخ خواهند رفت. اما اگر از این حرف‌‏ها بگذریم، یکی از موضوع‌های جالب در این پروژه سخنان افرادی است که برای رفتن به مارس یا همان مریخ خودمان پیش‏قدم شده‌‏اند. اصلاً چه کسی حاضر می‏‌شود سفری با خطرهای زیاد را به جان بخرد، آن هم وقتی که می‏‌داند بازگشتی در کار نیست؟!سفری پرهیجان‌تر از فضانورد شدن«کاترینا وولف» یکی از این داوطلبان است. جوانی 24 ساله، ساکن شهر لس‏‌آنجلس (آمریکا) که شغلش طراحی بازی‏های رایانه‌ای است که در گفت‌وگویی کوتاه به پرسش‌هایی در این زمینه پاسخ می‌دهد.​

• پدر و مادرت از این‌که می‏خواهی زمین را برای همیشه ترک کنی چه احساسی دارند؟

مادرم دلش نمی‏‌خواهد من بروم، اما پدرم خیلی هیجان‏‌زده‏‌تر از مادرم است. وقتی موضوع را به پدرم گفتم، به من گفت: این خیلی عالی است آن وقت من یک تماس از مریخ خواهم داشت!​

• در مریخ می‏خواهی چه کار کنی؟

دوست دارم در مریخ با قایق‏‌های بادی کویر‌نوردی کنم. البته این را می‏‌دانم که بیش‌تر وقت ما در آن‏‌جا صرف تلاش برای به دست آوردن موقعیتی پایدار می‌شود.​

• از مرگ نمی‏ترسی؟

چرا خب، نمی‏‌توانم بگویم هیچ ترسی از مردن ندارم. البته نمی‏‌دانم اگر آن‌جا باشم چه فکری درباره‌‏اش خواهم کرد، به‌خصوص این‌که 70 درصد احتمال دارد من اصلاً زنده به مریخ نرسم.​

• تا به حال تلاش کرده‏ای فضانورد شوی؟

کلاس هشتم مدرسه که بودم تحقیقی انجام دادم درباره‌‏ی این‌که چه‏‌طور می‏‌شود فضانورد شد. فهمیدم که برای این کار اول باید مهندس شد و بعد به ناسا پیوست. این موضوع مرا کمی درگیر کرد، اما واقعیت این است که تعداد بسیار کمی از آدم‏‌ها از این روش به ناسا راه پیدا می‏‌کنند. از طرفی من طراحی بازی‏‌های رایانه‌ای را دوست دارم. الآن که فکر می‏‌کنم می‏‌بینم سفر به مریخ خیلی بیش‌تر از فضانورد شدن من را هیجان‌زده می‏‌کند، چرا که این کار به ساخت یک تمدن جدید مربوط است.​

• فکر می‏‌کنی این پروژه، شانسی برای به واقعیت تبدیل شدن دارد؟

درست است که به خیلی از سؤال‌های ما هنوز پاسخ درستی داده نشده است؛ سؤال‌هایی مثل این‌که چه‎طور باید در مریخ زنده ماند و... اما برای پیدا کردن جواب این سؤال‌ها هم وقت هست. به نظرم مارس وان می‏‌تواند از پس این کار بربیاید.​

• اگر در زمین ماندی و به مریخ نرفتی چه کار می‏‌کنی؟

سؤال‌های زیادی هستند که باید جوابی برایشان پیدا کرد، مثل این‌که بشر چه‏‌طور باید با روبات‏‌ها کنار بیاید؟ اگر تا 200 سالگی آدم‏‌ها زنده بمانند چه خواهد شد؟ اگر به مریخ نروم دوست دارم درباره‏‌ی این سؤال‌ها تحقیق کنم.




​