آنگاه که غرور کسی را له می کنی
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی
آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری
میخواهم بدانم، دستانت را بسوی کدام آسمان دراز میکنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟
بسوی کدام قبله نماز می گزاری که دیگران نگزارده اند؟
طریقت بجز خدمت خلق نیست به تسبیح و سجاده و دلق نیست
حبیب آقا، نه کافه رفته است، نه کتاب خوانده است و نه سیگار برگ برلب گذاشته و کلاه کج بر سر.
نه با فیلم تایتانیک گریه کرده است و نه ولن.تاین میداند چیست.
اما صدیقه خانم که مریض شد، شبها کار میکرد و صبحها به کار خانه میرسید.
در چشمانش خستگی فریاد میزد، خواب یک آرزو بود.
اما جلوی بچه ها و صدیقه خانوم ذره ای ضعف بروز نمیداد. حبیب آقا عشق را معنا میکرد، نمایش نمیداد.
جنازه پسرشونُ که آوردند
چیزی جزء دو سه کیلو استخون نبود
پدر سرشو بالا گرفت و گفت :حاج خانم غصه نخوری ها !!!
دقیقا وزن همون روزیه که خدا بهمون هدیه دادِش
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]اگرقراربود پدرِ کارگرِ کم درآمد
این مرزوبوم گمشده هایِ[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]زندگیش را پیام بازرگانی کند،[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif] بیشترین درآمد
تبلیغاتی را در رسانه ها به خود اختصاص می داد.
پدر آمد از راه دست هایش خالی کودکان چشم به دستان پدر… سفره خالی را پدر از پنجره بیرون انداخت سفره قلبش را ... ... بار دیگر گسترد! بچه ها آن شب هم مثل دیگر شبها یک شکم سیر محبت خوردند