•:• حـوالـی بــاران •:•

[mitra mehr]

[h=6]ارزوهایت را بر اورده خواهد کرد انکه اسمانی را میگریاند تا گلی را بخنداند ...

 

[khodam]

دور دست چشمان بارانی و ابری ات هنوز در من طوفانی است شهر تو هر چه زیبا باشد در برابر بزرگی ات ،زیبا یی ات کم می آورد راست گفت :آن مرغ عاشق که توبانویی.

 

[khodam]

[FONT=tahoma,Vazir,helvetica,sans-serif]حرفهای بارانی تو را از ته دل دوست دارم و برای بودن در کنارت و شنیدن دلواره های زیبایت لحظه شماری می کنم.
من اینجا در اوج نیاز، روزگارم را بی تو می گذرانم و دستهایم را با چشمانی بسته دراز کرده ام تا تو از راه برسی و دستانم را با عطر دستانت معطر کنی.
من بی تو لحظه ها را با حالتی گریان می گذرانم و در انتظار روز دیدارم تا با لبهای خندانت شادی مضاعفی را به قلب خسته من هدیه کنی .
من با نوای باران آمده ام تا غصه را از وجودت بیرون کنم و از دستان پر مهرت ، خنده های گهر بارت را هدیه بگیرم و تقویم بی بهارت را غرق در بهار شادمانی گردانم.
من سفره تنهاییم را برای تو باز کرده ام و افسوس که نمی دانم در این پهنه چه چیز لایق مهربانی تو خواهد بود ولی می دانم تبسم زیبایت برایم غنیمتی به وسعت بی کران است..
می دانم که چاره ساز قلب خسته من عشق بی انتهای توست و عمق آرزوی من فدا کردن همه آرزوهایم به پای مهربانی و پاکی نیلوفرانه توست.
من با واژه هایی تازه و حرفهایی عاشقانه در انتهای افق هر روز به دنبال گلبرگ نیلوفر می گردم با چشمانی غرق باران که رازش را جز خدای آسمان کسی نمی داند.....

 

[khodam]

نيا باران زمین جای قشنگی نیست
من خودم اهل زمینم
خوب میدانم که گل در عقد زنبور است
ولی .....
سودای بلبل دارد وپروانه راهم دوست می دارد !
نيا باران ... زمين جاي قشنگي نيست

 

[khodam]

سهراب : گفتی چشمها را باید شست ! شستم ولی..... گفتی جور دیگر باید
دید! دیدم ولی..... گفتی زبر باران باید رفت رفتم ولی او نه چشم های
خیس و شسته ام را نه نگاه دیگرم را هیچکدام را ندید فقط در زیر باران با طعنه ای
خندید و گفت : دیوانه ی باران زده

 

[khodam]

صدای باران می آید بارانی که کوچه ها را می شوید
ناودانها را می گریاند و گل ها را می خنداند
صدای باران می آید و من تورا در زیر باران احساس می کنم
تازه تر از پیش و زیباتر از همیشه .
این روزهای سخت می گذرند یقین دارم ....
باران می بارد

 

[khodam]

ديريست دلم گرفته باران
​

​

اشكم كه ز غم سر شسته باران ​

​

چنديست " اسير دست اويم "​

​

بر لوح دلم نوشته باران !​

​

باران ! دل من چو راز دارد ،​

​

از او طلب نياز دارد ، ​

​

آن ماه سفر كرده ي ديروز ،​

​

مرغيست خموش و ناز دارد ،​

​

باران به دلم غمي نشسته ​

​

من بال و پرم . ولي شكسته !​

​

باران مه من چه حال دارد ؟؟؟​

​

اين دل ز تو هم سوال دارد !​

​

باران برمن ببار باران ​

​

از او خبري بيار باران ​

​

آه اي دل ناصبور ، صبري ​

​

آرام بمان ، قرار قدري . . .
​

​

 

[fatemeh]

باران که میزند دوست دارم فارق از همه چیز به زیر باران روم
دست هایم را به سمت آسمان دراز کنم و ذره ذره باران بچینم
وقتی باران میبارد
کمی دلم آرام میگردد
شاید به خاطر دیدن دل پر درد آسمان است که همچو دل من بی وقفه میبارد
دوست دارم تنها به زیر باران روم
و رو به آسمان
با چشمانی بسته نوازش قطره هایی را احساس کنم که با شیطنت از چهره ام میگذرند....
دوست دارم هوای بارانی را با تمام وجود استشمام کنم
هوایی که بوی دلتنگی هایم را میدهد.......

دوست دارم بلند فریاد زنم:
آسمان تو از چه دل گرفته ای؟؟؟؟؟؟؟

اما
خود با شرم سر به زیر می اندازم
چون میدانم دلیل دل گرفتن آسمان هم از دنیا و آدمیان است

دوست دارم زیر باران بنشینم
و هم نوای ابرها آهسته با دلی پر درد بگریم...........

​

 

[ZahRa-Gh]

بـاران بـوی دیـوار هـای کـاهـگـلـی را بـیـدار کـرده اسـت ......

​

 

[ZahRa-Gh]

ایـنـجـا دوبـاره از بـاران خـدا لـبـریـز شـد /.

​

 

[الهه خورشید]

باز باران با ترنم

مي خورد بر سقف قلبم

مي كنم انديشه ي تو

چتر داري يا نداري؟​

 

[الهه خورشید]

بـبــار بـــاران
شــایـــد نگـــاه ِدختـــرکــی
بــه شیشـه هــای سـردو بــی روح ِ اتـاقش بــاشـد
تـــا بـــا بــارش ِ اولیـــن قطــراتتـــ
دستـش را رو به آسمـــان دراز کنــد
وبخــواهــد خــدارا
در آغـــوش بـگیـــرد ...​

 

[الهه خورشید]

خاک باران زده ام
بوی نم می دهد
خاطراتم...
اگر روزی شود
آسمان ها در باد
شاید بشوم گرد،غبار
بروم از این دیار

شـایـد بـروم!​

 

[ZahRa-Gh]

بـاور بـاران اسـت ، ایـن صـراحـت سـاده ، و مـن ، وزَ یـده ی واژه هـای تـواَم ، در تـکـلـم تـشـنـگـی .

​

 

[shakira]

تلخ است که:

باران محبت در قلبت می بارد و من از آن بی نصیبم ...

تلخ است که:

چشمانم می بارند و

تو آنها را نمی بینی ...

:گل:

 

[mobin.H]

هنوز دستانم در دست تو بود
که باران آمد
و تو رفتی که چتر بیاوری
هنوز سالها از آن موقع می گذرد
و من بر روی نیمکت پارک منتظر نشسته ام....
که تو یا با چتر یا بی چتر
فقط برگردی

 

[baroon]

مجتبی اصغری فرزقی (کیان)
​

تمنّا می کنم باران ببارد دشت خالی را
بشوید شاید این باران تمام خشک سالی را

اگر از ابر می خواهم که باران را بریزد سخت
به این خاطر که شوید سرزمین این حوالی را

بیا باران و پرکن دشت را از گل که کار توست
چگونه پرکنم باران بگو! این حجم خالی را؟

در این لم یزرع تنها دلم بیچاره تر گشته
ببار ای ابر تا رامش کنم این لاابالی را

سلیمان نبی بر تخت قالی می رود دریا
ولی ابلیس در خوابم نبیند خواب قالی را

اگر باران ببارد، حضرت دریا شود خوشحال
و مبدأ می کنم هر سال این سال جلالی را

یقین دارم که باران می وزد بر آینه امشب
و می شویم به باران شک و ظنّ احتمالی را

​

 

[taha moien]

باراني ام , باراني ام , باراني از آتش

يك روح بي پروا و سرگرداني از آتش .

اين كوچه ها , ديوارها , اصلاً تمام شهر

سوزان و من محبوس در زنداني از آتش.

اهل غزل بودم ، خدا يكجا جوابم كرد

با واژه اي ممنوع ، با انساني از آتش.

بي شك سرم از توي لاكم در نمي آمد

بر پا نمي كردي اگر طو فاني از آتش. تا آمدي ،

آتشفشاني سالها خاموش

بغضش شكست و بعد شد طغياني از آتش.

كاري كه از دست شما هم بر نمي آمد

من بودم و در پيش رويم خواني ازآتش.

اين روزها محكوم ِ اعدامم به جرم عشق

در انتظارم بشنوم ، فرماني از آتش
​

 

[mobin.H]

غلط کرده باران
حالا که مرا به تو بد عادت کرده
بی تو می بارد
روز و شب
بی خستگی! من اینجا ! تو آنجا ! و نگفتم چرا غمگینم ! غلط کرده باران !

 

[baroon]

گل از تراوت باران صبحدم لبريز
هوای باغ و بهار از نسيم و نم لبريز

صفای روی تو ای ابر مهربان بهار
كه هست دامنت از رشحه ی كرم لبريز

هزار چلچله در برج صبح می خوانند
هنوز گوش شب از بانگ زير و بم لبريز

​