با پای دل قدم زدن آن هم كنار تـــــــــــــــــو
باشد كه خستگی بشود شرمسار تــــــــــــــو
در دفتر همیشه ی من ثبت می شــــــــــــود
این لحظه ها عزیزترین یادگار تـــــــــــــــو
تا دست هیچ كس نرسد تا ابد به مــــــــــــن
می خواستم كه گم بشوم در حسار تـــــــــو
احساس می كنم كه جدایم نموده انــــــــــــد
همچون شهاب سوخته ای از مدار تــــــــو
آن كوپه ی تهی منم آری كه مانـــــــــده ام
خالی تر از همیشه و در انتظار تـــــــــــو
این سوت آخر است و غریبانه مــــی رود
تنهاترین مسافر تو از دیار تـــــــــــــــــو
هر چند مثل آینه هر لحظه فاش تـــــــــو
هشدار می دهد به خزانم بهار تـــــــــــو
اما در این زمانه عسرت مس مـــــــــرا
ترسم كه اشتباه بسنجد عیار تـــــــــــــو.