نتایح جستجو

یک روز یک فقیری نالان و غمگین از خرابه ای رد می شد و کیسه ای که کمی گندم در آن بود بر دوش خود می کشید تا به کودکانش برساند و نانی از آن درست کنند شب را سیر بخوابند . در راه با خود زمزمه کنان می گفت : ” خدایا این گره را از زندگی من بازکن ” همچنان که این دعا را زیر لب می گذارند...

مرد در حالى که داشت روزنامه می‌خواند رو به زنش کرد و گفت: در روزنامه نوشته بررسيهايى که به عمل آمده نشان می‌دهد زنها روزانه ۳۰,۰۰۰ کلمه حرف می‌زنند در حالى که اين ميزان در مورد مردها فقط ١٥٠٠٠ کلمه است. زن گفت: علتش اين است که ما بايد هر چيز را دوبار تکرار کنيم تا مردها بفهمند. مرد گفت: چی؟

اين جا نه لندن نه نيويورك ! اين جا كليساي وانك در اصفهان زير بارون:66:

زندگی تکرار فرداهای ماست میرسد روزی که فردا نیستیم آنچه می ماند فقط نقش نکوست نقشها می ماند وما نیستیم....