آرشیو ابیات برای مشاعره با «« میم »»

[asl_davood]

ماندم به تو اي گلشن جانان چه نويسم

من مور صغيرم به سليمان چه نويسم

ترسم كه قلم شعله كشد صفحه بسوزد

با اين دل پردرد به یاران چه نويسم

 

[Narsisa]

من در اندیشه ی آنم که روان بر تو فشانم
نه در اندیشه که خود را ز کمندت برهانم
سعدی​

 

[fatemeh]

می رفت روز و خيره در انديشه ای غريب
دختر کنار پنجره، محزون نشسته بود



فروغ فرخزاد

​

 

[Narsisa]

مطربا زخمه اي بر پرده بزن
آتش تازه اي در خانه فكن​

 

[fatemeh]

ما تلخی نه گفتنمان را که چشیدیم
وقت است بنوشیم از این پس بله ها را


محمد علی بهمنی​

 

[Miss zahra]

من اگر نیکم اگر بد تو برو خود را باش

که گناه دگری برتو نخواهند نوشت



ماه درخشنده چو پنهان شود
شپره بازیگر میدان شود


مگوی آن سخن کاندران سودنیست
کزین آتشت بهره جز دود نیست



ما به بغداد جهان لاف اناالحق میزدیم
پیش از آن کان گیر ودار و گیر ونکته منصور بود
​

 

[Narsisa]

مي باش همچون ماهيان در بحر آيان و روان
گر آب دريا كم شود آنگه برو دلتنگ شو
مولوي​

 

[fatemeh]

ما را به دعا کاش نسازند فراموش
رندان سحرخیز که صاحب نفسانند

 

[fatemeh]

میا به سوی مزار شهید خود با غیر
اگرچه رفته روانش، نرفته غیرت از او!


صالحی مشهدی​

 

[Miss zahra]

ما مست صبوحیم زمیخانه توحید

حاجت به می و خانه خمار نداریم

:گل:


مرا غرض زنماز آن بود که پنهانی
حدیث درد فراق تو باز بگذارم
وگرنه این چه نمازی بود که من با تو
نشسته روی به محراب و دل به بازارم

​

 

[fatemeh]

میان عاشق و معشوق فرق بسیار است
چو یار ناز نماید شما نیاز کنید

حافظ​

 

[fatemeh]

من ارگ بمم, خشت به خشتم متلاشی؛
تو نقشِ جهان, هر وجبت ترمه و کاشی...

حامد عسکری​

 

[fatemeh]

میان ماه من تا ماه گردون
تفاوت از زمین تا آسمان است​

 

[fatemeh]

سعدی:

مده ای حـــــــکیم پندم که به کار در نبندم
که ز خویشتن گزیر است و ز دوست ناگزیرم

​

​

 

[fatemeh]

من از تاریکی شبهای فردا سوز می ترسم
ازین تخریب و فرسایش، ازین کابوس می ترسم​

 

[دختر مهتاب]

ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
او به مقصد ها رسید و ما هنوز آواره ایم
​

حافظ
​

 

[fatemeh]

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند​

 

[fatemeh]

من آن نیم که به نیرنگ دل دهم به کسی
بلای چشم تو آسمانی بود​

 

[fatemeh]

من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که میبینم بد آهنگ است

 

[fatemeh]

ما را سری ست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر ان سریم
​

[h=3]سعدی