آرشیو ابیات برای مشاعره با «« میم »»

[baroon]

من چه گویم یک رگم هوشیار نیست

شرح آن یاری که او را یار نیست​

 

[fatemeh]

من بی تو دمی قرار نتوانم کرد
احسان تو را شمار نتوانم کرد

گر بر تن من زبان شود هر مویی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد​

​

 

[fatemeh]

مردم سپند بر سرِ آتش نهند و تو
آتش زدی به عالم از آن خال چون سپند​

فروغی بسطامی​

 

[fatemeh]

​

[h=5]من رستم و سهراب تو! اين جنگ چه جنگی است

گر زخم زنم حسرت و گر زخـــــــــــــــــم خورم ننگ...

[h=5]

فاضل نظری

 

[baroon]

ما را سری است با تو که گر خلق روزگار

دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

(سر برود = سر بریده شود)​

 

[Reza Sharifi]

من تو را مانم به عینه ، تو مرا مانی درست

هر دو جانسوزیم ، اما دوستدار انجمن :نیش:


منوچهری دامغانی

 

[baroon]

مشمر ز عمر خود نفس ناشمرده را

دفتر مساز این ورق باد برده را
​

 

[fatemeh]

من ندارم سرِ یأس
زیرِ بی‌حوصلگی‌های شب، از دورادور
ضربِ آهسته‌ی پاهای کسی می‌آید





​

احمد شاملو​

 

[Miss zahra]

منتظر لحظه ی دیدار تو هستم
سهل است بگویم که گرفتار تو هستم
هر چند که دور از منی و من ز تو دورم
بر جان تو سوگند که دوستدار تو هستم​

 

[fatemeh]

موکب حسنت نگنجد در زمین و آسمان
در درون سینه حیرانم که چون جا کرده ای...

(جامی)​

 

[fatemeh]

ﻣﺮﺍ ﻋﻬﺪﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﺩﺍﺭﻡ
ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ ﮐﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﭼﻮ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺩﺍﺭﻡ

ﺻﻔﺎﯼ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﻤﻊ ﭼﮕﻞ ﺟﻮﯾﻢ
ﻓﺮﻭﻍ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻧﻮﺭ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺎﻩ ﺧﺘﻦ ﺩﺍﺭﻡ​

 

[Narsisa]

من اول روز دانستم که این عهد که با من میکنی محکم نباشد
که دانستم که هرگز سازگاری پری را با بنی آدم نباشد

 

[fatemeh]

من يقين دارم كه برگ،
كاين چنين خود را رها كردست در آغوش باد،
فارغ است از ياد مرگ!
آدمي هم مثل برگ، مي تواند زيست بي تشويش مرگ،
گر ندارد همچو او آغوش مهر باد را،
مي تواند يافت لطفِ:
«هر چه باداباد را»



فریدون مشیری​

 

[fatemeh]

من نام تو را حک بکنم بر دل و هم بر دهن خویش
تا باز نخواهم که به تکرار برم نام تو را بیش​

 

[Narsisa]

من آن دیوانه ی بندم که دیوان را همی بندم
زبان مرغ می دانم سلیمانم به جان تو

 

[Narsisa]

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
حالِ هِجرانْ تو چه دانی که چه مشکل حالیست؟ ​

 

[Narsisa]

ما را سر باغ و بوستان نیست
هرجا که تویی تفرج آنجاست​

 

[Narsisa]

مراد ما وصال توست از دنیا و از عقبی
وگرنه بی تو ام قدری نباشد دین و دنیا را​

 

[Narsisa]

من چو به آخرت روم رفته به داغ دوستی
داروی دوستی بود هرچه بروید از گلم​

 

[Narsisa]

من اندر خود نمی یابم که روی از دوست برتابم
بدار ای دوست دست از من که طاقت رفت و پایابم​