بعد از رسم الگوی دامن شلواری از وسط جلو نقطه Z مساوی 12-14 سانت به پایین تا نقطه A علامت بزنید و از خط کمر در قسمت پهلو نقطه B مساوی 6-8 سانت روی خط پهلو به پایین تا نقطه B´ مشخص کنید، دو نقطه A و B´را بهم وصل کنید سپس این خط را بچینید، الگوی جلو به دو قسمت می شود الگوی شماره 1 خط A به Z روی دولای بسته پارچه قرار می‌گیرد در قسمت شماره 2 ( شکل 6 ) خط وسط جلو را چیده و مقدار چین یا پیلی را از خط وسط جلو خارج شوید بطوریکه از نقطه A تا R و O´ تا R´ به یک اندازه باشد و قسمت چیده شده فاق را از A به O´ روی خط ´RR مماس کنید. اگر دامن شلواری چین دار باشد دو نقطه ´B و R را مستقیم بهم وصل کنید مقداری به طول الگو پیلی را رویهم قرار داده و بعد خط AB چیده می شود ( شکل 4و5و6 ) پشت دامن شلواری می تواند ساده باشد و یا مانند جلو دارای برش باشد در پشت برش صاف یا هلال رسم می کنیم مانند شکل 7و8 باید توجه داشته باشید ´CC و BB´ یک اندازه باشد. ( شکل 9و10 )
بعد از رسم الگوی دامن تنگ اولیه پنس جلو به کمر منتقل می شود و طول پنس را به تناسب مدل بلندتر رسم می کنیم از انتهای پنس خطی مستقیم به لبه دامن رسم می‌کنیم. ( شکل 11 ) خط را چیده و پنس را بسته، در لبه دامن اوزمان ایجاد می شود هر چقدر طول پنس بلندتر شود مقدار اوزمان ایجاد شده کمتر می شود. مقدار اوزمان ایجاد شده را از پهلو و وسط جلو خارج می شویم و به 4-5 سانت از انتهای پنس به پهلو و وسط جلو وصل می کنیم در این مدل کمر و باسن اندازه بدن می باشد و از خط باسن تا حدود 7-10 سانت پایین تر از باسن دامن تنگ و یا خمره ای می شود نقاط FF´ و از این نقاط تا لبه دامن به گشادی دامن اضافه می شود. اگر دامن با گشادی بیشتری بخواهیم مقداری به قطر پنس اضافه می کنیم و به همین مقدار کمبود کمر را از پهلو خارج می شویم و با هلال به تنگی دامن وصل می کنیم. ( شکل 11و12و شکل 13 )
توجه: مقدار اوزمان بستگی به قطر پنس و بلندی ساسون دارد. هر چقدر قطر پنس بیشتر باشد مقدار اوزمان ایجاد شده بیشتر می شود و هر چقدر طول پنس کوتاه باشد نیز مقدار اوزمان بیشتر می شود و این دامن روی اریب پارچه قرار می گیرد.
متد مولر یک روش آلمانی است که موسسه میشل مولر و پسران، مبدع آن هستند. قدمت آن نزدیک به 120 سال می‌باشد. متد مولر بر اساس آناتومی بدن رسم می متد مولر یک روش آلمانی است که موسسه میشل مولر و پسران، مبدع آن هستند. قدمت آن نزدیک به 120 سال می‌باشد. متد مولر بر اساس آناتومی بدن رسم می‌شود و چون آلمانها از نژاد آریایی هستند بنابراین آناتومی بدن آنها نزدیک به ایرانیها می‌باشد. با 4 اندازه اصلی تمام اندازه‌های بدن نرمال به دست می‌آید. سپس الگو با اندازه‌های روی بدن مقایسه می‌شود و در نتیجه الگویی بدون عیب و ایراد به دست می‌آید و در صورت ایرادهای اندامی عیوب بدن روی الگو رفع می‌شود. طریقه رسم الگوی بالاتنه به روش مولر
برای رسم الگو به روش مولر که بر اساس سایزبندی و آناتومی بدن رسم می‌شود به چهار اندازه اصلی از بدن نیاز داریم که عبارتند از: طول اندام اندازه دور سینه اندازه دور کمر اندازه دور باسن کلیه اندازه‌های طولی بدن از تمام قد به دست می‌آید و ⅛ تمام قد هر شخص برابر با طول سر می‌باشد و بلندی کف حلقه و قد باسن برابر با طول سر می‌باشد و اندازه‌های عرضی بدن از دور سینه به دست می‌آید مسلماً تمام اندام‌های دارای دور سینه یکسان، قدهای متفاوتی دارند. برای مثال دو شخص با دور سینه 100 سانتیمتر دارای دو قد 158 سانتیمتر و 164 سانتیمتر می‌باشند در نتیجه اندازه‌های طولی بدن آنها نیز متفاوت است که برای هر کدام الگوی مختلف تهیه می‌شود. در ابتدا الگو با توجه به جدول سایزبندی رسم می‌شود و بعد با اندازه‌های بدن مقایسه می‌شود تا الگویی بدون پرو به دست آید. طریقه اندازه گیری روی بدن برای اندازه‌گیری روی بدن موارد زیر الزامی است. ابتدا خط کمر باید به وسیله نوار 2 سانتی مشخص شود که در گودی کمر بسته می‌شود و در جلو و پشت در یک سطح افقی قرار گیرد و اندازه‌های لازم حتماً باید با لباس زیری گرفته شود که در زمان پرو و استفاده از لباس، یکی باشد. اندازه تمام قد بدون کفش گرفته می‌شود. اندازه تمام قد مطابق شکل 1 از بالای سر تا روی زمین اندازه‌گیری می‌شود به طوری که پشت، سر، باسن و پاشنه پا به دیوار چسبیده باشد.
اندازه دور سینه با چرخش مختصر به صورت افقی از پشت تا جلو روی برجستگی قرار می‌گیرد ( شکل 2 )
اندازه دور کمر از محل گودی کمر با چرخش مختصر متر گرفته می‌شود ( شکل 2 )
اندازه دور باسن همانند تصویر از برجسته‌ترین قسمت باسن در پشت و جلو در امتداد پشت با حرکت مختصر متر گرفته می‌شود ( شکل 2 ) چهار اندازه اصلی بدن در جدول شماره 1 و اندازه‌های طولی فرعی بدن در جدول شماره 2 و اندازه‌ها عرضی فرعی بدن مطابق جدول شماره 3 محاسبه می‌شود. طریقه اندازه‌گیری بلندی کف حلقه از پشت گردن تا سطح کف حلقه مطابق شکل 3 با قراردادن خط کش در زیر بغل مشخص می‌شود.
اندازه قد بالاتنه پشت از آخرین مهره گردن تا زیر نوار کمر ( شکل 4 ) و اندازه کارور پشت از محل اتصال دست راست به بدن تا قسمت اتصال دست چپ به بدن در پشت می‌باشد ( شکل 4 )
اندازه‌گیری کارور جلو از محل اتصال دست راست به بدن تا محل اتصال دست چپ به بدن در جلو می‌باشد ( شکل 5 )
اندازه بلندی سینه از انتهای مهره گردن پشت تا برجستگی سینه است که اندازه پشت گردن از این مقدار کم می‌شود ( شکل 6 )
اندازه قد بالاتنه جلو از انتهای مهره گردن پشت تا زیر نوار کمر بسته شده، گرفته می‌شود. اگر پشت یقه را از این اندازه کم کنیم قد بالاتنه جلو به دست می‌آید ( شکل 6 ) اندازه سرشانه از محل اتصال گردن به شانه تا افتادگی دست می‌باشد. ( شکل 7 )
اندازه قد آستین از انتهای سرشانه تا مچ دست می‌باشد به طوری که دست به طور خمیده قرار گرفته باشد ( شکل 8 )
مرحله اول رسم الگو
از سمت راست کاغذ، خطی عمود از بالا به پایین رسم کنید، ابتدای خط نقطه 1 می‌باشد و از 1 به پایین مطابق جدول شماره 2 اندازه‌های طولی بدن را به پایین علامت بگذارید و از نقاط بدست آمده عمود به سمت چپ کاغذ رسم کنید، به این ترتیب خطوط سینه و کمر و باسن به دست می‌آید.
بلندی کف حلقه = 2 → 1 = ⅛ قد کامل + 1 = 5/23 سانتیمتر ( به بلندی کف حلقه 2 سانتیمتر برای آزادی اضافه می‌شود) قد بالاتنه پشت 3 → 1 = ¼ قد منهای 1 = 42 سانتیمتر خط باسن 4 → 1 = ⅛ قد + بالاتنه پشت = 5/63 سانتیمتر برای گودی کمر 3 ← 6 = 2 سانتیمتر روی خط باسن 4 ← 5 = 2 سانتیمتر تیره ( کارور ) پشت 7 ← 8 = 19 سانتیمتر ( به تیره پشت 1 سانتیمتر اضافه می‌شود ) گشادی کف حلقه پشت 8 ← 9 = 7 سانتیمتر ( به گشادی کف حلقه 1 سانتیمتر اضافه می‌شود و ½ گشادی کف حلقه + cm 1 برای پشت حلقه منظور می‌شود، در اینجا گشادی کف حلقه گشاد شده 12 سانتیمتر می‌شود. cm 6= 2÷12، cm 7=6+1 ، فاصله بین دو پهلو 9 ← 10 = 6-5 سانتیمتر ) از نقاط 9 و 10 به خط باسن عمود می‌شود. گشادی کف حلقه جلو = 10 ← 11 = 5 سانتیمتر. ½ گشادی کف حلقه منهای 1 سانتیمتر برای جلو درنظر گرفته می‌شود. Cm 6= 2÷12، ½ گشادی کف حلقه cm 5= 1- 6 بزرگی سینه جلو = 12 ← 13 = 22 سانتیمتر ( به بزرگی سینه جلو 1 سانتیمتر اضافه می‌شود ) برجستگی سینه جلو 13 ← 14 = 5/10 سانتیمتر ( و برابر است با یک دهم دور سینه به علاوه نیم سانتیمتر 5/10= 5/0 + 10 ) پشت یقه = 1 ← 15 = 5/6 سانتیمتر ( از پشت یقه نیم سانتیمتر کم می‌شود. 5/6 = 5/0 – 7 و از 15 عمود به سمت بالا رسم می‌شود ) 15 ← 16 = 2 سانتیمتر و از 1 به 16 هلال یقه پشت الگو رسم می‌شود. نقطه 16 محل تلاقی خط 1 و 10 می‌باشد. 17 ← 18 = 5/1 سانتیمتر به پایین علامت می‌گذاریم. 18 ← 19 = 1 سانتیمتر و دو نقطه 16 و 19 به هم وصل می‌شود تا شیب سرشانه پشت به دست آید و از نقطه 16 پهنای سرشانه به علاوه 1 سانتیمتر را مشخص می‌کنیم. 17 ← 19 = ½ ( 8 به 17 ) و از نقطه 19 به خط 1 عمود می‌کنیم تا خط ½ حلقه به دست آید. 8 ← 20 = ½ ( 8 به 19 ) و از نقطه 20 مساوی 3/1 سانت خارج می‌شویم. از نقطه 19 به بالا و پایین 75/0 میلیمتر علامت زده و از نقاط جدید 1 سانتیمتر خارج شوید. حلقه آستین پشت را از 18 به 9 به طور هلال وصل کنید به طوری که از نقاط خارج شده 20 و 19 بگذرد. 5 ← K = 4 سانتیمتر و از K به خط ½ حلقه عمود کنید و پنس حلقه را رسم کنید.
مرحله دوم رسم الگوی بالاتنه
11 ← 22 = ( 8 به 11 ) منهای 2 سانتیمتر = 19 سانتیمتر. از نقطه 22 دایره‌‌ای رسم می کنیم به مرکز 11 و شعاع ( 11 به 22 ) به سمت راست کاغذ 22 ← 23 = یک بیستم دور سینه = 5 سانتیمتر ( 11 به 24 ) = ( 8 به 20 ) = 25/5 سانتیمتر 24 ← 25 = ½ ( 23 به 24 ) از نقطه 25 مساوی 1 سانتیمتر داخل شده و حلقه آستین جلو را از 23 به 10 طوری رسم کنید که از 1 سانتیمتر داخل شده از نقطه 25 و 24 بگذرد. قد بالاتنه جلو 26 ← 27 = 5/46 سانتیمتر و از 27 به وسط جلو عمود می‌شود، نقطه 29 به دست می‌آید. از نقطه 27 به سمت راست دایره به مرکز 28 رسم می‌کنیم. ( 29 ← 30 ) = ( 1 به 15 ) = 5/6 سانتیمتر 29 به 31 = پشت یقه + 5/1 سانتیمتر = 5/8 سانتیمتر سرشانه جلو 23 ← 32 و 32 روی دایره می‌باشد. ( 27 به 30 ) = ( 32 به 33 ) از 33 به 28 رسم کنید، پنس سرشانه جلو به دست می‌آید. ( 28 به 32 ) = ( 28 به 34 ) دو طرف پنس یک اندازه می‌باشد و از 34 به 30 وصل می‌شود.
مرحله سوم رسم الگو
35 ← 36 = ¼ دور کمر منهای 1 سانتیمتر = 17 سانتیمتر 36 به 37 = اضافات کمر جلو یا قطر پنس کمر جلو که به دو طرف خط 28 روی خط کمر منتقل می‌شود و به 28 وصل می‌شود. ( 36 به 5 ) + ( 5 به 38 ) = ½ کمر + 3 – 2 سانتیمتر می‌باشد. 38 ← 6 = اضافات کمر پشت می‌باشد. از نقاط روی خط کمر در پهلوها 1 سانتیمتر بالا رفته و 1 تا 5/1 سانتیمتر داخل می‌شویم و به نقاط 9 و 10 با هلال داخلی وصل می‌شود. 39 ← 40 = ¼ کمر به علاوه 1 سانتیمتر مساوی 19 سانتیمتر 40 ← 41 = اضافات باسن جلو که به دو طرف خط 28 روی خط باسن منتقل می‌شود، پنس کمر جلو را کامل کنید. ( 40 به 43 ) + ( 43 به 42 ) = ½ باسن + 5/1 تا 2 سانتیمتر. 5 ← 42 = تنگی باسن که ½ این مقدار را از نقاط 43 تا 44 خارج می‌شویم و از خط کمر هلال پهلو را تا 44 رسم می‌کنیم.
الگوی اولیه بر اساس سایزبندی و اندام نرمال رسم می‌شود و همیشه اندازه‌ها در جدول سایزبندی با اندازه‌های روی بدن مطابقت نمی‌کند که با ایرادات اندامی الگوی اولیه بر اساس سایزبندی و اندام نرمال رسم می‌شود و همیشه اندازه‌ها در جدول سایزبندی با اندازه‌های روی بدن مطابقت نمی‌کند که با کنترل خطوط الگو با اندازه‌های شخص موردنظر و رفع ایراد الگو اندازه بدن فرد می‌شود. کنترل خطوط عمودی عبارتند از قد بالاتنه جلو و پشت و قد سینه و کنترل خطوط افقی شامل سرشانه و سینه و کارور و کمر و باسن می‌باشد. 1- قد بالاتنه پشت بلندتر از حد نرمال
این افراد دارای پشتی خمیده و رو به جلو هستند و برای جبران کمبود قد بالاتنه پشت از سرشانه نقطه K را تا خط ½ حلقه همچنین خط ½ حلقه را از وسط پشت چیده می‌شود پنس حلقه آستین را بسته و به وسط پشت 2-5/1 سانت اوزمان داده با توجه به اینکه وسط پشت الگو در یک راستا قرار گیرد در نتیجه پنس سرشانه ایجاد می‌شود برای این افراد بهتر است پنس سرشانه دوخته شود با توجه به اینکه طول پنس بین 9-7 سانت شود شکل 1 صفحه 47 کتاب. اگر اختلاف قد بالاتنه پشت الگو و بدن بیش از 2 سانت باشد علاوه بر خط ½ حلقه از نقطه 21 خطی به موازات خط سینه رسم می‌شود و این خط هم چیده می‌شود و به میزان 2-5/1 سانت اوزمان میدهیم تا قد بالاتنه پشت الگو قد بالاتنه پشت الگو به اندازه قد بالاتنه پشت روی بدن شود بهتر است لباس این افراد همراه با درز و مطابق شکل 2 فرم بدن را داشته باشد.
معمولاً افرادیکه قوز دارند و روبه جلو هستند و یا اشخاصی که سینه‌های خیلی کوچک هستند قد بالاتنه جلوی آنها کوتاهتر از حد نرمال می‌باشد که بعد از رسم الگوی اولیه از برجستگی سینه خطی به موازات سینه رسم می‌کنیم و این خط را از وسط جلو تا پهلو چیده می‌شود که در خط پهلو از هم جدا نشود و مقدار اختلاف را طوری روی هم قرار داده که خط وسط جلوی الگو در یک راستا قرار گیرد در نتیجه قطر پنس سرشانه کمتر می‌شود.
3-کنترل قد سینه در افراد نرمال با سینه متناسب برجستگی سینه 2-5/1 سانت پایین‌تر از خط سینه قرار می‌گیرد اگر سینه افتاده باشد این اندازه روی بدن بیشتر می‌شود و اگر سینه روبه بالا باشد این مقدار کمتر از حد نرمال می‌شود .
4- سرشانه افتاده شیب سرشانه این افراد بیشتر از حد نرمال می‌باشد و در نتیجه در قسمت کارور در روی لباس اضافات به صورت چین دیده می شود. برای رفع این ایراد از انتهای سرشانه در جلو و پشت مقداری پایین آمده و از این نقاط به ابتدای سرشانه رسم می‌شود در نتیجه حلقه آستین تنگ می‌شود برای جبران همان مقدار را از زیر حلقه‌ها پایین رفته و از این نقاط حلقه آستین جدید را تا کارور رسم می‌شود.
5- سرشانه ایستاده- چهار شانه لباس این افراد در قسمت کارور حالت کشیدگی دارد برای رفع این اشکال از انتهای سرشانه‌ها مقداری بالا رفته به ابتدای سرشانه رسم می‌کنیم و چون حلقه‌ها گشاد می‌شود همان مقدار از زیر حلقه‌ها بالا رفته و به خط کارور هلال جدید حلقه آستین را رسم می‌کنیم
6- کنترل کمر بعد از رسم الگو فاصله بین پنسها را با ½ کمر مقایسه می‌کنیم اگر اختلاف کمر و سینه کم باشد از نقطه 21 خطی به کمر عمود می‌کنیم و این خط چیده می شود و به اندازه لزوم اوزمان داده می‌شود تا کمر الگو اندازه کمر شخص پوشیده شود اگر کمر الگو بیشتراز دور بدن باشد در جلو و پشت الگو در قسمت پهلوها مقداری داخل شده همچنین مقداری به قطر پنسها اضافه می‌شود و دوباره پنسها و خط کمر را رسم می‌کنیم.
7- کنترل باسن بزرگ اگر باسن بزرگ الگو کوچکتر از دور باسن شخص باشد قد ساسونها مقداری بالاتر از خط باسن رسم کرده و با هلال مختصر به داخل و از پهلوی جلو و پشت الگو به طور یکسان خارج می‌شویم و هلال پهلو را دوباره رسم می‌کنیم و اگر دور باسن الگو بیشتر از روی بدن باشد قد ساسونها را تا روی خط باسن به طور هلال به طرف خارج رسم نموده و ½ اختلاف باسن و الگو و بدن را از پهلوها داخل می‌شویم و به کمر به طور هلال وصل می‌کنیم.
انتقال پنسها یکی از عوامل مهم در ژورنال‌شناسی می‌باشد و به تناسب مدل می‌توان پنسها را تغییر داد و مدلهای مختلف یقه، آستین و برشها را طراحی کرد. شکل 1 نقاط انتقال پنسها را نشان می‌دهد.
از نقطه 13 خطی به برجستگی سینه رسم می‌کنیم، این خط را چیده و پنس سرشانه را می‌بندیم در نتیجه در خط برش اوزمان ایجاد می‌شود که به صورت چین و یا پیلی دوخته می‌شود، اگر پنس کمر را نبندیم فضای بیشتری ایجاد می‌شود که با چین دادن آن باعث بزرگتر نشان دادن سینه می‌شود و مناسب افراد لاغر با سینه کوچک است. در این موارد معمولاً یقه لباس هفت می‌باشد. صفحه 42 شکل 2و3و4
از ½ فاصله ( 12 به 23 ) به وسیله پیستوله به cm2 بالاتر از برجستگی سینه وصل کنید، با چیدن این خط و پنس کمر و بستن پنس سرشانه الگو به دو قسمت تقسیم می‌شود و برش پرنسسی یا عصایی به دست می‌آید. اگر از ½ ( 12 به 23 ) مقداری پایین آمده و منحنی را تا cm2 بالاتر از نوک سینه رسم کنید، الگوی‌تان مناسب افرادی با سینه کوچک و قد بلند می‌شود. اگر از ½ ( 12 به 23 ) قدری بالاتر رفته و بعد برش را رسم کنید، الگوی‌تان برای افرادی با سینه بزرگ و قد کوتاه مناسب است. صفحه 43 شکل 5و6
خط گونیا شده از نقطه K به ½ خط حلقه را قیچی می‌کنیم و ساسون حلقه آستین را می‌بندیم در نتیجه در خط برش، پنس سرشانه به وجود می‌آید که در موقع دوخت، بلندی پنس 7-9 سانت می باشد. صفحه 44 شکل 7و8
گونیا را در حالت مماس به خط سمت چپ پنس سرشانه قرار دهید به طوری که زاویه گونیا روی نقطه O قرار گیرد، ضلع دیگر گونیا را رسم کنید، با بستن پنس سرشانه و چیدن این خط، پنس پهلو ایجاد می‌شود که مناسب افراد با سینه کوچک می‌باشد. اگر یک ضلع گونیا مماس به ضلع سمت راست پنس سرشانه شود، الگوی‌تان مناسب افراد با سینه متوسط می‌باشد. صفحه 45 شکل 9و10و11
از ½ فاصله ( 12 به 23 ) مستقیم به نوک سینه وصل کنید، با بستن سرشانه و چیدن این خط پنس حلقه آستین ایجاد می‌شود و موقع دوختن 2 تا 3 سانت طول پنس کوتاه می‌شود. صفحه 43 شکل 12
از ½ هلال یقه جلو به نوک سینه وصل می‌کنیم، با چیدن این خط و بستن سرشانه هلال یقه جلو گشاد می‌شود که این اضافه به صورت پنس و یا چین سوزنی دوخته می‌شود برای چین بیشتر، از پنس کمر بسته می‌شود و به هلال یقه منتقل می‌شود. صفحه 46 شکل 13و14و15
7- انتقال پنس سرشانه به خط وسط جلوی یقه و انتقال پنس کمر به خط پهلو در کمر
با جابجایی توأم پنسهای سرشانه و کمر مدلهای زیبایی ایجاد می‌شود. از وسط جلوی ابتدای هلالی یقه به نوک سینه وصل می‌کنیم همچنین از خط کمر در پهلو به برجستگی سینه وصل کنید و با بستن پنسهای سرشانه و کمر و چیدن خطوط جدید، پنسهای جدید به دست آورید و در موقع دوخت پنسها حتماً از نوک سینه 2 تا 3 سانت از طول پنس کم کنید تا فضای کافی برای برجستگی ایجاد شود. شکل 16 و 17
از برجستگی سینه به خط کمر در وسط جلو وصل می‌کنیم، پنس سرشانه و پنس کمر را می‌بندیم و خط رسم شده را قیچی می‌کنیم، در نتیجه پنس جدید ایجاد می‌شود که این مدل برای افرادیکه سینه‌های کوچک دارند مناسب است. این مدل باید با پارچه راه راه برش شود تا زیبایی مدل، دوچندان گردد. ( شکل 1 و 2 )
از برجستگی سینه به خط وسط جلو عمود می‌کنیم ( شکل 3 ). با بستن پنسها و چیدن این خط در وسط جلو اوزمان ایجاد می‌کنیم. ( شکل 4 ). موقع برش، خط سینه تا کمر را روی دولای بسته پارچه قرار میدهیم و اضافات را برش میدهیم. دوخت این مدل با پارچه راه راه زیبا می‌شود. در قسمت بالای سینه راه پارچه را به صورت اریب قرار میدهیم و اگر موقع برش از خط سینه تا هلال یقه روی دولای بسته پارچه قرار گیرد قسمت زیر سینه لباس به صورت جناغی و اریب قرار می‌گیرد. مانند ( شکل 5 و 6 )
