گزنفون در گزارش خود از زندگي كوروش بزرگ مي‌نويسد:
"او ارابه‌هاي جنگي ساخته بود كه چرخ‌هاي نيرومندي داشتند و اين ارابه‌ها محورهاي بلندي داشتند و مي‌توانستند در هر جاده با هر پهنايي حركت كنند بدون آنكه واژگون شوند. اتاقك مخصوص ارابه‌ران از الوارهاي نيرومند به شكل برجك هرمي بود. «بلندي آن به اندازه‌اي بود كه ارابه‌ران مي‌توانست به راحتي اسب را هدايت كند، به علاوه بجز چشم‌ها، سراسر بدن ارابه‌ران زره‌پوش بود. افزون بر اين در دو طرف محور چرخ‌ها داس‌ها (يا تيغه‌هايي) فولادي نصب شده بود چنان كه در عقب صفوف دشمن، آنها را به اين سو و آنسو پرتاب مي‌كرد."
"او ارابه‌هاي جنگي ساخته بود كه چرخ‌هاي نيرومندي داشتند و اين ارابه‌ها محورهاي بلندي داشتند و مي‌توانستند در هر جاده با هر پهنايي حركت كنند بدون آنكه واژگون شوند. اتاقك مخصوص ارابه‌ران از الوارهاي نيرومند به شكل برجك هرمي بود. «بلندي آن به اندازه‌اي بود كه ارابه‌ران مي‌توانست به راحتي اسب را هدايت كند، به علاوه بجز چشم‌ها، سراسر بدن ارابه‌ران زره‌پوش بود. افزون بر اين در دو طرف محور چرخ‌ها داس‌ها (يا تيغه‌هايي) فولادي نصب شده بود چنان كه در عقب صفوف دشمن، آنها را به اين سو و آنسو پرتاب مي‌كرد."