یکی دیگر از ویژگیهای فرهنگی دورهی پارینه سنگی جدید، تاثیر ویژگیهای فرهنگی منطقهای و محلی در شیوهی ساخت ابزارهای سنگی است. آثار این دوره که از غار «یافته» در نزدیکی خرم آباد لرستان به دست آمدهاند، قدمتی در حدود سی و پنج هزار سال دارند.
یکی از ویژگیهای صنعتی دورهی پارینه سنگی جدید در ایران، ساختن ادوات سنگی بسیار کوچک است که اصطلاحا «ریزتیغه» نامیده میشوند.
در خرم آباد، علاوه بر غار «یافته» از غارهای «ارجنه» و «پاسنگر» نیز آثار این دوره به دست آمده است.
در غرب ایران نیز در غار «خر»(مر خر = غار بزرگ) و پناهگاه سنگی «ورواسی» نزدیک کرمانشاه نیز آثار دورهی پارینه سنگی جدید شناسایی شده است.
در دره هلیلان در غارهای «مارزور»، «مارگورگلان سراب»، «دارمار» و غار «گوگل» آثاری متعلق به اواخر دورهی پارینه سنگی جدید ایران شناسایی شده است.
هر چند به طور دقیق آغاز و پایان این دوره در ایران به روشنی معلوم نیست، ولی به نظر میرسد در حدود یازده هزار سال پیش این فرهنگ در ایران ادامه داشته تا اینکه سرانجام با آغاز دورهی فراپارینه سنگی این دوره پایان پذیرفته است.
