تپه گوران-اواسط هزاره هفتم تا 650 پيش از ميلاد-اولين استقرار در روستاها با بناهاي چوبي و گلي

[kuruš]

در حدود 65 كيلومتري جنوب كرمانشاه در دره هوليلان در كنار ساحل جازمن رود تپه باستاني گوران قرار دارد. در اين تپه از دوره نوسنگي تا دوره اسلامي اشيايي به دست آمده است. كلبه هاي ساكنان تپه از چوب بوده كه چند اتاق داشته است.كف اتاقها حصير مي انداخته اند. در دوره هاي بعدي خانه ها را از گل ميساختند و در خانه ها نيمكتهاي كوچك گلي ديده ميشود. سفالهاي اين تپه همگي دست ساز هستند.سفالهاي خاكستري مايل به قهوه اي ،سفالهاي منقوش عتيق،سفال منقوش استاندارد،سفال ساده نخودي وسفالهاي لعابدار گلي قرمز رنگ انواع سفالهاي به دست آمده از اين محل هستند. اشياي مختلف سنگي ،استخواني،گلي مانند پيكركهاي انسان و حيوان و اشياي صدفي در اين تپه باستاني كشف شده اند. اجساد درون خانه ها دفن ميشدند و كنار آنها هدايايي قرار نمي دادند،جز در مواردي معدود. ساكنان اين محل از اواسط هزاره هفتم پ م يعني حدود سالهاي 6500 پ م در اين محل ساكن شده اند و در 5500پ م با ساخت بناهاي گلي يكي از اولين روستاهاي دايمي منطقه را تاسيس كرده اند