-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
جاذبه های فرهنگی فارس
- شروع کننده موضوع Nicol
- تاریخ شروع
آرامگاه خواجوی کرمانی
کمال‌الدین ابوالعطاء محمودبن علی‌بن محمود، معروف به «خواجوی کرمانی» (زاده: ۶۸۹ - درگذشت: ۷۵۳ ه.ق.) یکی از شاعران بزرگ سدۀ هشتم است.مقبره او در تنگ‌الله اکبر شیراز است. او در قصیده، مثنوی، و غزل طبعی توانا داشته، به طوری که گرایش حافظ به شیوۀ سخن پردازی خواجو و شباهت شیوۀ سخنش با او مشهور است.
موزه پارس
شيراز به داشتن بناهاي فراوان از دوران قبل از اسلام و عصراسلام شهرت دارد. بخشي از اين بناها امروزه به موزه هايي تبديل شده اند که آثار گرانبهاي تاريخي مکشوفه در استان فارس را به نمايش گذاشته اند. از جمله اين بناهاي زيبا که به موزه تبديل شده اند مي توان از عمارت کلاه فرنگي نام برد.
عمارت کلاه فرنگي در ميان باغ زيبايي به نام باغ نظر بنا شده است و در روزگار وکيل اين عمارت باشکوه محل پذيرائي ميهمانان و سفيران خارجي و مراسم رسمي و اعياد مختلف بوده است . بنا به وصيت کريم خان زند جسد وي را در شاه نشين شرقي عمارت دفن کردند و آن را آرامگاه وکيل ناميدند.
اين عمارت مشتمل بر هشت ضلع است که بوسيله ازاره هاي سنگي يکپارچه و تزيينات کاشي کاري با نقوش اسليمي گل ومرغ ، مناظر شکارگاه و صحنه هاي الهام گرفته از قصه ها و داستان هاي قديمي تزيين شده است . داخل بنا شامل يک تالار مرکزي گنبد دار و چهار شاه نشين جانبي است که حد فاصل آنها يک اتاق قرار دارد.
سطوح داخلي عمارت شامل طاق ها، ميان طاق ها، مقرنس کاري ها و طاقچه ها مي باشد که تمامي نقوش داخل عمارت مشتمل بر طرح هاي اسليمي و گل و مرغ مي باشد و در ميان تالار يک حوض يکپارچه از سنگ مرمر است.
اين عمارت از سال 1315 شمسي به موزه تبديل و عنوان پارس بر آن نهاده شده . آثار و اشيا موجود در آن شامل اشيا ماقبل تاريخ ، تاريخي و دوران اسلامي است . از جمله اين آثار ظروف سفالي ، مفرغي ، کتب خطي ، تابلوهاي نقاشي و آثار لاکي مربوط به ادوار مختلف مي باشد.
موزه هفت تنان
شيراز مرکز استان فارس به داشتن مصفاترين باغ هاي پرگل و ريحان شهرت جهاني دارد اين شهرت برگرفته از تاريخ و ادبيات کهن ايران است که مديون شاعران بلند پايه شيرازي همچون حافظ و سعدي است اما بدون ترديد بخش مهمي از ديدني هاي شيراز ميراث بازمانده از دوراه حکومت زنديه است که باعث شد شيراز به پايتختي برگزيده شود.
تکيه هفت تنان که يکي ديگر از بناهاي کريم خان زند مي باشد ،باغ مصفايي است که درشمال آرامگاه حافظ در دامنه کوه تخت ضرابي (کوه چهل مقام ) قرار گرفته و علت نامگذاري اين بنا به هفت تنان ، وجود هفت قبر از هفت عارف در اين باغ است ، که کريم خان زند روي هر کدام سنگ بزرگ بدون کتيبه اي نصب کرده است.
قسمت جالب و تاريخي اين بنا تالاري است که سقف آن بر دو ستون بزرگ يکپارچه استوار گرديده است و در طاقچه هاي بالايي اين تالار 5 مجلس با رنگ و روغن بر روي گچ نقاشي شده و به سهم خود از شاهکارهاي نقاشي دوران زنديه است که در سال هاي 1336و 1337 هجري شمسي توسط نقاش و هنرمند فقيد شادروان محمد باقر جهانميري به همان طرح و نقش قديميش تعمير و تجديد گرديد.
اين 5 مجلس به ترتيب عبارتند از : اول درويشي با تبرزين و کشکول و محاسن سفيد ، دوم حضرت موسي در حال شباني ، سوم منظره شيخ صنعان و دختر ترسا، چهارم مجلس حضرت ابراهيم و پنجم که درويش جواني را نشان مي دهد.
غير از اين 5 مجلس بر در و ديوار تالار نامبرده نقش و نگارهاي ظريف با رنگ هاي مطبوع و ملايمي نقاشي شده که حکايت از تزئينات عالي سقف و ديوار تالار را مي نمايد ازاره هاي تالار با سنگ هاي مرمر ليمويي رنگ پوشانده است .
بر روي سنگي بزرگ و يکپارچه دو ستون نظير ستون هاي آرامگاه حافظ قرار گرفته که با طرح و رنگ ملايم و مطبوعي گل و برگ هايي نقاشي گرديده است . دو اطاق در طرفين تالار قرار دارد که آن نيز داراي نقاشي هاي قديمي است که به تدريج محو شده ، نقاشي تالار بزرگ هفت تنان در همان زمان کريم خان زند مرمت شده است .
حوض بزرگي در وسط عمارت اصلي به چشم مي خورد که در گذشته از آب رکن آباد پر مي شده است . اطراف تکيه هفت تنان گورستاني بوده که هم اکنون سنگ قبر چند شخصيت معروف عرفاني در آنجا ديده مي شود.
در حال حاضر از اين عمارت و باغ به عنوان گنجينه سنگ هاي تاريخي استفاده مي شود. سنگ هاي موجود در اين گنجينه متعلق به قرون سوم تا يازدهم هجري قمري است که با انواع خطوط کوفي ، ثلث ، نستعليق ، ديواني ،توقيع، تعليق – نسخ و غيره به طرز زيبايي تزئين شده اند.
آرامگاه خواجوی کرمانی
کمال‌الدین
ابوالعطاء محمودبن علی‌بن محمود، معروف به «خواجوی کرمانی» (زاده: ۶۸۹ -
درگذشت: ۷۵۳ ه.ق.) یکی از شاعران بزرگ سدۀ هشتم است.مقبره او در تنگ‌الله
اکبر شیراز است. او در قصیده، مثنوی، و غزل طبعی توانا داشته، به طوری که
گرایش حافظ به شیوۀ سخن پردازی خواجو و شباهت شیوۀ سخنش با او مشهور است.
موزه پارس
شیراز به
داشتن بناهای فراوان از دوران قبل از اسلام و عصراسلام شهرت دارد. بخشی از
این بناها امروزه به موزه هایی تبدیل شده اند که آثار گرانبهای تاریخی
مکشوفه در استان فارس را به نمایش گذاشته اند. از جمله این بناهای زیبا که
به موزه تبدیل شده اند می توان از عمارت کلاه فرنگی نام برد.
عمارت
کلاه فرنگی در میان باغ زیبایی به نام باغ نظر بنا شده است و در روزگار
وکیل این عمارت باشکوه محل پذیرائی میهمانان و سفیران خارجی و مراسم رسمی و
اعیاد مختلف بوده است . بنا به وصیت کریم خان زند جسد وی را در شاه نشین
شرقی عمارت دفن کردند و آن را آرامگاه وکیل نامیدند.
این
عمارت مشتمل بر هشت ضلع است که بوسیله ازاره های سنگی یکپارچه و تزیینات
کاشی کاری با نقوش اسلیمی گل ومرغ ، مناظر شکارگاه و صحنه های الهام گرفته
از قصه ها و داستان های قدیمی تزیین شده است . داخل بنا شامل یک تالار
مرکزی گنبد دار و چهار شاه نشین جانبی است که حد فاصل آنها یک اتاق قرار
دارد.
سطوح
داخلی عمارت شامل طاق ها، میان طاق ها، مقرنس کاری ها و طاقچه ها می باشد
که تمامی نقوش داخل عمارت مشتمل بر طرح های اسلیمی و گل و مرغ می باشد و در
میان تالار یک حوض یکپارچه از سنگ مرمر است.
این
عمارت از سال 1315 شمسی به موزه تبدیل و عنوان پارس بر آن نهاده شده .
آثار و اشیا موجود در آن شامل اشیا ماقبل تاریخ ، تاریخی و دوران اسلامی
است . از جمله این آثار ظروف سفالی ، مفرغی ، کتب خطی ، تابلوهای نقاشی و
آثار لاکی مربوط به ادوار مختلف می باشد.
کمال‌الدین
ابوالعطاء محمودبن علی‌بن محمود، معروف به «خواجوی کرمانی» (زاده: ۶۸۹ -
درگذشت: ۷۵۳ ه.ق.) یکی از شاعران بزرگ سدۀ هشتم است.مقبره او در تنگ‌الله
اکبر شیراز است. او در قصیده، مثنوی، و غزل طبعی توانا داشته، به طوری که
گرایش حافظ به شیوۀ سخن پردازی خواجو و شباهت شیوۀ سخنش با او مشهور است.
شیراز به
داشتن بناهای فراوان از دوران قبل از اسلام و عصراسلام شهرت دارد. بخشی از
این بناها امروزه به موزه هایی تبدیل شده اند که آثار گرانبهای تاریخی
مکشوفه در استان فارس را به نمایش گذاشته اند. از جمله این بناهای زیبا که
به موزه تبدیل شده اند می توان از عمارت کلاه فرنگی نام برد.
عمارت
کلاه فرنگی در میان باغ زیبایی به نام باغ نظر بنا شده است و در روزگار
وکیل این عمارت باشکوه محل پذیرائی میهمانان و سفیران خارجی و مراسم رسمی و
اعیاد مختلف بوده است . بنا به وصیت کریم خان زند جسد وی را در شاه نشین
شرقی عمارت دفن کردند و آن را آرامگاه وکیل نامیدند.
این
عمارت مشتمل بر هشت ضلع است که بوسیله ازاره های سنگی یکپارچه و تزیینات
کاشی کاری با نقوش اسلیمی گل ومرغ ، مناظر شکارگاه و صحنه های الهام گرفته
از قصه ها و داستان های قدیمی تزیین شده است . داخل بنا شامل یک تالار
مرکزی گنبد دار و چهار شاه نشین جانبی است که حد فاصل آنها یک اتاق قرار
دارد.
سطوح
داخلی عمارت شامل طاق ها، میان طاق ها، مقرنس کاری ها و طاقچه ها می باشد
که تمامی نقوش داخل عمارت مشتمل بر طرح های اسلیمی و گل و مرغ می باشد و در
میان تالار یک حوض یکپارچه از سنگ مرمر است.
این
عمارت از سال 1315 شمسی به موزه تبدیل و عنوان پارس بر آن نهاده شده .
آثار و اشیا موجود در آن شامل اشیا ماقبل تاریخ ، تاریخی و دوران اسلامی
است . از جمله این آثار ظروف سفالی ، مفرغی ، کتب خطی ، تابلوهای نقاشی و
آثار لاکی مربوط به ادوار مختلف می باشد.
موزه هفت تنان
شیراز
مرکز استان فارس به داشتن مصفاترین باغ های پرگل و ریحان شهرت جهانی دارد
این شهرت برگرفته از تاریخ و ادبیات کهن ایران است که مدیون شاعران بلند
پایه شیرازی همچون حافظ و سعدی است اما بدون تردید بخش مهمی از دیدنی های
شیراز میراث بازمانده از دوراه حکومت زندیه است که باعث شد شیراز به
پایتختی برگزیده شود.
تکیه هفت
تنان که یکی دیگر از بناهای کریم خان زند می باشد ،باغ مصفایی است که
درشمال آرامگاه حافظ در دامنه کوه تخت ضرابی (کوه چهل مقام ) قرار گرفته و
علت نامگذاری این بنا به هفت تنان ، وجود هفت قبر از هفت عارف در این باغ
است ، که کریم خان زند روی هر کدام سنگ بزرگ بدون کتیبه ای نصب کرده است.
قسمت
جالب و تاریخی این بنا تالاری است که سقف آن بر دو ستون بزرگ یکپارچه
استوار گردیده است و در طاقچه های بالایی این تالار 5 مجلس با رنگ و روغن
بر روی گچ نقاشی شده و به سهم خود از شاهکارهای نقاشی دوران زندیه است که
در سال های 1336و 1337 هجری شمسی توسط نقاش و هنرمند فقید شادروان محمد
باقر جهانمیری به همان طرح و نقش قدیمیش تعمیر و تجدید گردید.
این
5 مجلس به ترتیب عبارتند از : اول درویشی با تبرزین و کشکول و محاسن سفید ،
دوم حضرت موسی در حال شبانی ، سوم منظره شیخ صنعان و دختر ترسا، چهارم
مجلس حضرت ابراهیم و پنجم که درویش جوانی را نشان می دهد.
غیر
از این 5 مجلس بر در و دیوار تالار نامبرده نقش و نگارهای ظریف با رنگ های
مطبوع و ملایمی نقاشی شده که حکایت از تزئینات عالی سقف و دیوار تالار را
می نماید ازاره های تالار با سنگ های مرمر لیمویی رنگ پوشانده است .
بر
روی سنگی بزرگ و یکپارچه دو ستون نظیر ستون های آرامگاه حافظ قرار گرفته
که با طرح و رنگ ملایم و مطبوعی گل و برگ هایی نقاشی گردیده است . دو اطاق
در طرفین تالار قرار دارد که آن نیز دارای نقاشی های قدیمی است که به تدریج
محو شده ، نقاشی تالار بزرگ هفت تنان در همان زمان کریم خان زند مرمت شده
است .
حوض
بزرگی در وسط عمارت اصلی به چشم می خورد که در گذشته از آب رکن آباد پر می
شده است . اطراف تکیه هفت تنان گورستانی بوده که هم اکنون سنگ قبر چند
شخصیت معروف عرفانی در آنجا دیده می شود.
در حال حاضر از این عمارت و
باغ به عنوان گنجینه سنگ های تاریخی استفاده می شود. سنگ های موجود در این
گنجینه متعلق به قرون سوم تا یازدهم هجری قمری است که با انواع خطوط کوفی ،
ثلث ، نستعلیق ، دیوانی ،توقیع، تعلیق – نسخ و غیره به طرز زیبایی تزئین
شده اند. ,
شیراز
مرکز استان فارس به داشتن مصفاترین باغ های پرگل و ریحان شهرت جهانی دارد
این شهرت برگرفته از تاریخ و ادبیات کهن ایران است که مدیون شاعران بلند
پایه شیرازی همچون حافظ و سعدی است اما بدون تردید بخش مهمی از دیدنی های
شیراز میراث بازمانده از دوراه حکومت زندیه است که باعث شد شیراز به
پایتختی برگزیده شود.
تکیه هفت
تنان که یکی دیگر از بناهای کریم خان زند می باشد ،باغ مصفایی است که
درشمال آرامگاه حافظ در دامنه کوه تخت ضرابی (کوه چهل مقام ) قرار گرفته و
علت نامگذاری این بنا به هفت تنان ، وجود هفت قبر از هفت عارف در این باغ
است ، که کریم خان زند روی هر کدام سنگ بزرگ بدون کتیبه ای نصب کرده است.
قسمت
جالب و تاریخی این بنا تالاری است که سقف آن بر دو ستون بزرگ یکپارچه
استوار گردیده است و در طاقچه های بالایی این تالار 5 مجلس با رنگ و روغن
بر روی گچ نقاشی شده و به سهم خود از شاهکارهای نقاشی دوران زندیه است که
در سال های 1336و 1337 هجری شمسی توسط نقاش و هنرمند فقید شادروان محمد
باقر جهانمیری به همان طرح و نقش قدیمیش تعمیر و تجدید گردید.
این
5 مجلس به ترتیب عبارتند از : اول درویشی با تبرزین و کشکول و محاسن سفید ،
دوم حضرت موسی در حال شبانی ، سوم منظره شیخ صنعان و دختر ترسا، چهارم
مجلس حضرت ابراهیم و پنجم که درویش جوانی را نشان می دهد.
غیر
از این 5 مجلس بر در و دیوار تالار نامبرده نقش و نگارهای ظریف با رنگ های
مطبوع و ملایمی نقاشی شده که حکایت از تزئینات عالی سقف و دیوار تالار را
می نماید ازاره های تالار با سنگ های مرمر لیمویی رنگ پوشانده است .
بر
روی سنگی بزرگ و یکپارچه دو ستون نظیر ستون های آرامگاه حافظ قرار گرفته
که با طرح و رنگ ملایم و مطبوعی گل و برگ هایی نقاشی گردیده است . دو اطاق
در طرفین تالار قرار دارد که آن نیز دارای نقاشی های قدیمی است که به تدریج
محو شده ، نقاشی تالار بزرگ هفت تنان در همان زمان کریم خان زند مرمت شده
است .
حوض
بزرگی در وسط عمارت اصلی به چشم می خورد که در گذشته از آب رکن آباد پر می
شده است . اطراف تکیه هفت تنان گورستانی بوده که هم اکنون سنگ قبر چند
شخصیت معروف عرفانی در آنجا دیده می شود.
در حال حاضر از این عمارت و
باغ به عنوان گنجینه سنگ های تاریخی استفاده می شود. سنگ های موجود در این
گنجینه متعلق به قرون سوم تا یازدهم هجری قمری است که با انواع خطوط کوفی ،
ثلث ، نستعلیق ، دیوانی ،توقیع، تعلیق – نسخ و غیره به طرز زیبایی تزئین
شده اند. ,