جایی برای دلتنگی های تو!

[khodam]

آن زمان که بودي​

باز هم تنها بودم​

حالا كه...​

ديگر خودت​

تا آخرش را بخوان…​

وقتی که نیست

فکر می کنم برای همیشه گمش کرده ام

اما ناگهان...

گوشه جیب راستم

در طعم تلخ ته یک فنجان​

​

در کنج زاویه آینه اتاقم ​

​

یا درگنگی گوش دادن به یک شعر غریب

پیدایش می کنم​

غم را همیشه پیدا می کنم...
همیشه​

زخم تازه ای نیست…

فقط زخم های قدیمی هی سر باز میکنند

که فدای سر شما…

حال خودتان چطور است؟؟!

 

[khodam]

[h=2]

"گوش کن نوای کلبه منو"
​

ترس وجودش را گرفته
و دلش با زبانش سر سازش ندارد
زندگي اكنون بياباني شده
که مقصدش فقط نا كجاست
هر جاي دنيايي دلم اونجاست
باور كن
عزمم جزم است
اما...
رميدن آهو گونه دلم را چه كنم؟
هر روز حسم تازه تر ميشه
غرق تو ميشم بلكه دريا شم
بيزارم از اينكه تمام عمر
از روي عادت عاشقت باشم
نه
خيلي نمانده
تا تو بيايي و بگويي و ...
من سكوت كنم
و ديگر ...
برگشتن انگار
چيزي شبيه بالا رفتن از كوههاي يك دره
يا شبيه برگشتن رودخانه
سخت است
آري
ديدن پرتگاه و
لبخند زدن سخت استاین روزها می گذرند
آرام ،آرام
آرامتر از آنکه چیزی برای نوشتن داشته باشم.
شايد صبور تر
يا سنگ صبورتر شده ام
حتي دلم نمي خواهد گاهي گلايه كنمیا می خواهد و... سنگ صبوری ندارم...​

​

 

[khodam]

آسمان



زير سوال مي رود
قانون جاذبه
وقتي
آسمان
جاذبه اش
برايم
از زمين هم
بيشتر مي شود...

و دردناک است وقتی...
متنی را که با بغض نوشته ام ...
با لبخند بخوانی...
یا حال که خندان نوشته ام...
با بغض...

 

[khodam]

این روزها


احوال اين روزهايم را بخواهي خبري نيست جز حس سوزنده اي كه در پوستم كه هيچ

حتي در چشمهايم هم رسوخ كرده
اين روزها آدمها را جور ديگر مي بينم
يكي مي گويد .يكي ساكت است
يكي مي خندد
يكي مي غرد
يكي غصه مي خورد
و يكي غبطه
و من مانده ام ميان همه
و دلم

اين روزها حرف كمتر مي زنم
نمينويسم .به چشم آدمها خيره نمي شوم ...
كه نكند افكارم از چشمهايم در چشمهايشان بنشيند
و تو...
سكوتم
و لبخندهايم را باور مي كني
چون نگاه تلخم را نمي بيني
اما گاهي نمي شود
گاهي رودي باريك همه چيزهاي ناگفته را بازگو مي كند و من
آن زمان
و حالا
هيچ خوب نيستم

 

[khodam]

با کدامین واژه ها باید نوشت؟

اصلا"
به خاطر چه کسی باید نوشت؟!

او که رفته است...

وقتی که نیست دیگر چه می توان کرد جز سکوت...

سکوت فریاد عشق است!

سکوت...

 

[khodam]

شب رفتنت...
همان شب که حرفای شیرین می گفتی
من باید می فهمیدم ...
رفتن تو دیگر در سرنوشتم نوشته شده بود
قبل از اینکه من کاری بکنم
تو رفته بودی ...
شب رفتنت تماشایی بود...
تمام ابرها برای چشمهایم مهمان بودند!
وقتی تو رفتی , مهمانی آغاز شد...
مهمانی من , بدون تو , تصور کن...!
تو رفتی...
اما!
مهمانها ماندند تا ابد........

 

[khodam]

دوستش داری​

بیش از آنکه فکرش را کرده باشی حتی​

گویی​

نفس هایش​

خنده هایش​

کارهایش ​

و موفقیت ها و شکست هایش به​

نفس های تو​

خنده های تو​

کارهای تو​

و موفقیت ها و شکست های تو زنجیر شده است​

اما حتی اگر در یک قدمی اش هم که ایستاده باشی حس می کنی فرسنگ ها فاصله داری با او زمانی که برای لحظه ایی یادت می افتد او حتی تو را نمی شناسد ...​

 

[baroon]

لطفاً از ایجاد تاپیک های مشابه خودداری کنید. نام تاپیک درست شبیه تاپیک «جایی برای دلتنگی های تو» هست.
محتوا هم منطبق با تاپیک های مشابهیست که در بخش دلنوشته ها موجود هستن.
با عرض پوزش و ارادت خدمت سارای عزیز تاپیک بسته شد.:1:

 

[khodam]

آسمان بخيل... کوير بی مروت...!!!

كوير،بيابان،شايد هم زمين…​

وسعتي هميشه منتظر...​

چشمهاي خالي از اشك زمين كه به دنبال اشك آسمانندو…​

..ودستان خالي از رنگ زمين كه در حسرت آبي آبند.​

يك نفر ميگويد:آسمان بخيل است وگرنه كوير،كوير نميشد.​

ديگري ميگويد:مقصر خود اوست كه سبزی اش بسته به گريه آسمان است.وكسي ​

كه شادي اش به غم ديگري منتهي شودشايسته ترك خوردن است.​

يك نفر آرام در گوشم ميخواند:نه آسمان بخيل است و نه كوير بي مروت…​

…بيابان براي گون خشك مانده است و كوير هم براي همو نمی بارد …!!!​

 

[khodam]

چشم به راه ...

شب می رود
و تو همچنان در کنار ماه
در حسرت ديروز و اندوه فردائی
ستاره پر می زند از پيش پای تو
اما تو همچنان در آرزوی خورشيدی
فلق که روی خوشش را می نمايد از دور
تو هنوز چشم به راه آفتابی
کمی بعد که می دمد سپيده صبح
تو آه ميکشی و...
می مانی
چنان گذشته به انتظار
اما...
تو اين بار
چشم به راه مهتابی

 

[khodam]

و نگاهی زيبا ...

من نشسته ام
و در اوج خيال ميترسم
نکند باز غمی
رسد از راه و باز
کوله بارش را
روی دوش دل من جا بگذارد!!!
منم و غم و اندوه
منم و جر عه ای از جام سکوت
منم و روح قلم ، اصل نوشتن
ونگاهی زيبا
که رها می سازد
همه مرغان اسير ذهنم را
و قلم را

و نوشتن را

[h=6]

 

[مهشید]

تنهایـی ات آنجاســت کــه نبودنــت آه هیچکــســ را بلــنــد نکــند..

 

[fatemeh]

این روزها فقط کافیه ؛
کمـــی حضور نداشته باشـی ،
فراموشت نمی کنن !​

بلکه برات یه جایگزیـــن انتخاب میکنن که سرگرم بشن ....​

​

​

 

[fatemeh]

هرچند نمی دانم
رویاهایت را با که شریک میشوی
اما هنوز..
شریک تمام بی خوابی های من تویی..​

 

[الهه خورشید]

سر به هوا نیستم

امــــــــــــا

همیشه چشم به آسمان دارم

حال عجیبی ست

دیدن همان آسمان که

“شاید “تــــــــــــو

دقایقی پیش

به آن نگاه کرده ای…!!!!​

 

[الهه خورشید]

دلـــ ــــــم !

گــــرماي بودنت را مے خواهد


نه ســرماے خيالت​

 

[fatemeh]

بـرای رفتــن چمدان می بنـدنـد ،
بـرای مانــدن دل ،
من کدام را ببنــدم ؟!
کــه نــه خیــال رفتن دارم ..............
نــه تــوان مانــدن ...........​

 

[fatemeh]

يہ خاطره..... يہ حرف.... يه لبخنــد...
يــــہ نگاه... و بعــــد .. همين... هميــــن كافيــــہ
تــا بــه خودت بيــاے و مطمئــن بشےكه نمےتونے فراموشــش كنے!!​

 

[مهشید]

دلتنگم !
دلتنگ روزهای مملو از صداقت ، روزهای سکوت ، روزهای آرامش
دلتنگ سکوت های پر از فریاد
دلتنگ سیر پرشتاب و بی اشتباه
دلتنگ پای پر آبله و قلب خستگی ناپذیر
دلتنگم !
کاش باری دیگر مجال حرکت یابم
کاش دوباره اشک میهمان هر لحظه کویر چشمانم می شد
کاش می شد دوباره دست بر زانو بزنم و قد علم کنم
انگار خستگی سالهاست با وجودم عجین شده و توانم را فرسوده
مرا ببخش !
باری دیگر ، مثل همان هزار بار قبلی
مجالی دیگر نصیبم کن
فرصتی نمانده !!!

 

[مهشید]

من اینجا بس دلم تنگــــــــ استـــــ ،
و هر سازی که می بینم بـــد آهنگـــــــ استــــــ ،
بیــــا ره توشه برداریم قــــدم در راه بی بـرگشتـــــــ بگذاریــــم ،
ببینیم آسمان هر کجـا آیـا همین رنگـــــ استــــــ