جزیره کیش

[Nicol]

جزیره کیش



کیش جزیره‌ای از توابع بخش کیش شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است. در گذشته این جزیره را به نام «قیس» می‌خواندند . شکل این جزیره بیضوی مانند است و در ۱۲ کیلومتری ساحل شیبکوه واقع شده‌است. این جزیره یک میلیون نفر گردشگر را سالانه به خودجذب می‌کند.





نام و موقعيت:


نام اصلى اين جزيره كه ايرانى ها آن را به اين نام مى خوانند "كيش" است. ياقوت حموى كه در اوايل قرن هفتم هجرى قمرى خود از اين جزيره بازديد كرده در مُعجَمُ البُلدان مى نويسد:
"جزيره قيس كه ايرانى ها آن را كيش مى نامند ...".

اما مورّخان بيگانه در طول تاريخ آن را به گونه هاى مختلفى نوشته اند:

"كامينا(به يونانى، آريانوس يا آرين مورّخ سده دوم ميلادي)، جزيره ونوس، جزيره مِركور(زمان اسكندر) خَنين يا خِن.

مورّخان ايرانى آن را به صورت: كيان، كيس، كَيس، قيس، برخى آن را با (قشم) اشتباه گرفته اند. البته قشم يا كِشم را هم روزگارى "قيس" هم گفته اند.

 

[Nicol]

موقعیت جغرافیایی
​

جزيره کيش با 90457 کيلومتر مربع مساحت يکى از زيبا ترين جزاير خليج فارس است که در 18 کيلومترى کرانه جنوبى ايران بين مختصات جغرافيايى 53 درجه و 53 دقيقه تا54 درجه و 4 دقيقه طول شرقى از نصف النهار گرينويچ و 26 درجه و 29دقيقه تا 26 درجه و 35 دقيقه عرض شمالى واقع شده است.


طول جزيره کيش 15 کيلومتر در محور شرقى-غربى و پهناى آن 7 کيلومتر در محور شمالى جنوبى و تقريبابيضى شکل است.

فاصله کيش از راه دريا تا جزيره هندورابى 28 کيلومتر ،تا جزيره فارور 55 کيلومتر ،تا جزيره سيرى 87 کيلومتر ، تا جزيره ابوموسى 177 کيلومتر ،تا قشم 225 کيلومتر ، تا بندر عباس 300 کيلومتر، تا چابهار 675 تا بوشهر740 کيلومتر و تا دبى 200 کيلومتر فاصله کيش تا تهران از راه هوائى 1052 کيلومتر و از راه زمينى 1600 کيلومتر فاصله کيش تا اصفهان نيز از راه زمينى 1200 کيلومتر است

کيش از طبيعتى زيبا و منحصر به فرد بر خوردار است . سواحل آرام با ماسه هاى مرجانى آب زلال دريا که شفافيت کم نظير آن امکان مشاهده انواع آبزيان را در عمق چند مترى مقدور مى سازد پوشش گياهى مناسب و سر سبزى و طراوت آن به ويژه در هفت ماه از سال چشم اندازى زيبا و تماشائى به آن بخشيده است که سالانه حدود يک ميليون نفر از دوستداران طبيعت و دريا را به سوى خود جلب مى کند.





موقعيت سياسى جزيره كيش:



جزيره ى كيش در طول تاريخ هميشه تابع ايالت فارس و شهرستان ساحلى آن بود. در حال حاضر كيش تابع استان هرمزگان است.

باربر آخرين تقسيمات كشورى استان هرمزگان داراى هشت شهرستان است:
بندرعباس، ميناب، بندرلنگه، ابوموسى، جاسك، حاجى آباد، رودان، جزيره قشم.
شهرستان بندرلنگخ داراى 5 بخش است:

بخش مركزى، بخش بَستك، بخش شيبكوه، بخش كيش، بخش گاوبندى.

بخش كيش داراى دو دهستان:
دهستان لاوان و دهستان كيش.

به عبارتى جزيره كيش هم مركز دهستان و هم مركز بخش كيش از شهرستان بندرلنگه در استان هرمزگان است.


موقعيت رياضي(عرض و طول جغرافيايي)


عرض شمالي26 درجه و 32 دقيقه و طول شرقى 53 درجه و 58 دقيقه بيانگر نشانى دقيق جزيره كيش بر روى كره زمين و نقشه جغرافيايى است.(عرض جغرافيايى فاصله زاويه اى هر نقطه را از خط استوا «مدار مبدأ» و طول جغرافيايى فاصله زاويه اى همان نقطه را از نيمروز «نصف النهار مبدأ» يا «گرينويچ» نشان مى دهد.

اختلاف طول جغرافيايى كيش با تهران و مكّه

اختلاف طول جغرافياى كيش با تهران دو درجه و سى و سه دقيقه كه نشان دهنده ى شرقى تر بودن كيش است كه حدود 5/9 دقيقه اختلاف ساعت دارد.

اختلاف طول جغرافيايى كيش با مكّه حدود 14 درجه و 19 دقيقه است . اختلاف ساعت آن به 57/16 دقيقه مى رسد.

 

[Nicol]

موقعيت نسبى جزيره كيش:


اگر بخواهيم موقعيت جزيره كيش را در جهات مختلف جغرافيايى بررسى كينم بايد چنين بگوييم كه كيش:

از شمال به آبادى گُرزه در خشكى و در ساحل شهرستان بندر لنگه با فاصله 19 كيلومتر همسايه است.
از شرق ِجنوب شرقى به جزيره فُرور با فاصله 48 كيلومتر نزديك است.
از جنوب ِ جنوب ِشرقى به بندر ابوظبى پايتخت امارات متحده عربى با فاصله 230 كيلومتر مى رسد.
از غرب به بندر اَلَد مام در عربستان با فاصله 375 كيلومتر مربوط مى شود.



شهرها و شهرستانهاى همسايه با جزيره كيش

شمال: بندر گُرزه،طاحوفه، كرمان.

شمال شرق: بندر چارك، بندر حَسينه، بندر كُنگ، بندرعباس، جزيره هرمز، جزيره لارك، جزيره قشم(باسعيد و).

شرق: تنگه هرمز، شبه جزيره مُسَنْدَم(عمان)، جزيره فُرور، جزاير تنب بزرگ و كوچك.

جنوب شرقي: جزيره بنى فرور، رأس الخيمه(امارات)، جزيره ابوموسى، جزيره سيرى، اُم القِوين(امارات)، شارجه(امارات)، دوبي(اماارت).

جنوب: ابوظبي(امارات)، طَريف(اماارت).

جنوب غربي: جبل الظَنَه(امارات)، ظَهر(امارات)، دوحه(قطر)، رياض(عربستان).

غرب: منامه(بحرين)، ظَهران(عربستان)، الَمام(عربستان).

شمال غربي: كويت(كويت)، بصره(عراق)، خرمشهر ، آبادان، جزيره خارك، بندر بوشهر، كَنگان، بندر طاهري(سيراف قديم)، جزيره لاوان، جزيره هندورابى، كلات .

شمال و شمال غربي:شيراز،تهران.

 

[Nicol]

شكل و ابعاد جزيره كيش:



جزيره كيش شكلى تقريباً بيضى دارد كه گوشه ى شمال شرق آن خوردگى دارد.
اگر قطر بلندتر جزيره را كه جهت شرقى – غربى دارد و از شرقى ترين نقطه جنوب شرقى جزيره كه مجتمع مرجان در آن واقع است در نظر بگيريم و به غربى ترين نقطه شمال غرب كه ميدان هور در جاده جهان است برسيم طول آن 45/15 كيلومتر مى شود.

عرض جزيره هم كه پهن ترين جاى جزيره است به صورت خط عمودى بر قطر در نظر گرفته مى شود. عرض از ساحل بندرگاه گمرك در شمال، تا ساحل جنوب شرقى فانوس دريايى در جنوب تصور شده است.



پستى و بلندى هاى جزيره كيش


مركز جزيره در ميدان فرودگاه(ضلع شمال شرقي) مى باشد.
بلندترين نقطه طبيعى در حدود 1500مترى شمال شرقى مركز جزيره در گذشته به ارتفاع 45متر بود. بعد از انقلاب جزيره به عنوان مركز بين المللى توريستى و تجارتى و تشكيل سازمان عمران كيش در سال 1351 و با گسترش فرودگاه قديمى و توسعه آن، 10متر از بلندى آن كاسته شد و در حال حاضر بلندترين ارتفاع طبيعى جزيره 35متر است.

پايين ترين نقطه تمام خط ساحلى جزيره در ارتفاع صفر قرار دارد و به عنوان پايين ترين جايگاه حساب مى شود. درگذشته درياچه اى به درازاى حدود 200متر و عرض 100 متر در شمال جزيره(محل كيش اليت) و در مجاورت ساحل شرقى جزيره قرار داشت كه گودى آن مى توانست پايين ترين نقطه جزيره باشد و حتى زير ارتفاع صفر باشد كه اكنون چنين نيست.

در شمال شرقى شهر تاريخى كيش(حريره) درياچه اى به طول 1200متر و عرض 400متر وجود داشته كه كف درياچه مى توانسته پايين ترين محل جزيره كيش هم باشد.

اين درياچه بعدها به صورت مانداب درآمد و در حال حاضر هم به صورت گودالى پهناور وجود دارد كه به نامهاى مختلف: گور، جَزِه، گود پرتغاليها و درخت سبز خوانده مى شود.
از مركز جزيره كه به سمت كناره هاى آن نزديك مى شويم به آرامى از ارتفاع كاسته مى شود. بوميان به درستى، شكل جزيره را به لاكِ لاك پشت تشبيه مى كنند.

 

[Nicol]

شكل سواحل كيش:


اگر بخواهيم در مورد سواحل جزيره بدانيم اين نكته كه سواحل اين جزيره زيبا به دو تيپ متفاوت تقسيم مى شوند اهميت دارد:
الف) سواحل شرقى و شمال جزيره كه داراى زمينهاى شنى و مرجانى مى باشند.
ب) سواحل شمال غرب و غرب و جنوب شرقى كه صخره هاى سنگى را مى توان در آن ديد.




ژرفاى آبهاى ساحلى
عمق دريا در سواحل شمال، شمال شرقى و شرق تا فاصله 2 ،3 و 4 كيلومترى تا 25 متر مى رسد و امتداد آن تا ساحل ايران از حداكثر 50 متر تجاوز نميكند.

در شمال غرب، غرب، جنوب و جنوب غربى در فاصله 5 كيلومترى عمق از 25متر تجاوز كرده.

در جنوب و جنوب غربى در فاصله 14و 15 كيلومترى به 75 متر و بيشتر مى رسد ولى حداكثر از 100 متر تجاوز نمى كند.

 

[Nicol]

تاریخ کیش




فرهنگ و تمدن ايران زمين به قديمى ترين ادوار زندگى بشر در سطح كره زمين مى رسد فرهنگ و تمدن دير پايى كه ريشه هاى آن را مى توان در جاى جاىاي نسرزمين پهناور جستجو كرد . ذوق و خلاقيت هنرى مردمان اين ديار كهن كه بااعتقادات و رسوم آنان در هم آميخته ، در آثار هنرى آنان نمود پيداكرده است . سرزمين ما آثار ارزشمند بسيارى را در دل خاك خود جاى داده ، آثارىكه هر كدام به تنهايى مى تواند برگ زرينى بر تمدن هر سرزمين باشد .

امروزه حراست از اين ميراث گذشتگان نيازمند عزم ملى است تا با جلوگيرى ازتخريب اين آثار ارزشمند ، نياكان خويش را و آثار ماندگارشان را بيشتر به جهانيان و حتى خود ايرانيان معرفى كنيم .

در ميان هزاران اثر تاريخى كشورمان ،آثار باستانى كيش نيز همچون شهر تاريخى حريره از جمله آثارى است كه درسالهاى اخير با معرفى آن به يك ميليون گردشگر داخلى و خارجى بازديد كنندهاز آن، جايگاه ويژه اى پيدا​

كرده است .

از آنچه در کتب تاریخی نقل شده است بر می‌آید که از زمان هخامنشیان و سپس اشکانیان و ساسانیان، جزیره کیش تحت تسلط ایران بوده و با گسترش اسلام، این جزیره بدست خلفای اموی افتاده است. این وضع تا سال ۲۴۹ هجری قمری ادامه یافت. در این سال یکی از ایرانیان اهل ری بر خلیفه خروج نمود و تمامی جزایر خلیج فارس و بحرین منجمله کیش را مسخر خود ساخت.



حاکمیت معنوی ایرانیان بر کیش از ره‌نامه‌های نگاشته توسط ایشان به زبان پهلوی کاملا مشهود است. از دوران حکومت آل‌بویه کیش مجددا به حکومت ایرانی بازگشت و بعدها در زمان سلجوقیان و اتابکان فارس و سپس ملوک هرمز و آل‌مظفر و تیموریان، این وضع ادامه یافت.



امپراطورى بزرگ ايران ازشرق به ارتفاعات حاشيه سند ( چين امروزى ) واز غرب تا كرانه هاى شرقىقاره آفريقا و قلب اروپاى امروز گسترده بود واقوام اصيل ايرانى مناطقوسيعى از اين امپراطورى را به خود اختصاص داده بودند .

خليج فارس و جزاير آن در طول تاريخ همواره جزء جدا ناشدنى اين امپراطورى وسيع و محل اتصال راه هاى دريايى شرق و غرب جهان و در مسير قديمى ترين جاده تجارى ( جاده ابريشم ) قرار داشت .

بندر سيراف در حاشيه جنوبى خليج فارس يكى ازشهرهاى مهم زمان خود بود . در سال سيصد و پنجاه و شش هجرى قمري(چيزى بيشاز هزار سال قبل) زلزله اى در اين شهر اتفاق افتاد كه به مدت يك هفتهادامه داشت و اين شهر را ويران كرد ؛ به طورى كه اين شهر به كلى ويران شد . بعد از اين تاريخ ، جزيره كيش جاى سيراف را گرفت .

در قرن پنجم تااواسط قرن دهم هجرى ؛ در عصر غزنويان ، سلجوقيان ، خوارزمشاهيان ومغول به عنوان مهم ترين مركز تجارى و بازرگانى منطقه خليج فارس شناخته شده و نقش اساسى را در برقرارى ارتباط بين اقوام و ملل مختلف ايفا مى كرد .

مورخينى كه در اين دوره از كيش ديدن كردند همگى از عظمت و آبادانىو زيبايى كيش سخن گفتند . بنا به روايت متون تاريخى مانند تحرير تاريخ وصاف ، شيرازنامه و ... نام كيش در دوره ايلخانان مغول پيوسته بااسامى ولايات مهمى چون بغداد و شيراز و بحرين و هندوستان آورده مى شد وهميشه پيشوند دولتخانه قبل از اسم كيش ذكر مى شده است .
​

 

[Nicol]

حاکمان قیاصره که بر این جزیره حکمران بودند از نسل شخصی هستند به نام «قیس» این شخص از شهر (سیراف) که در منطقهٔ «بنی خالد النصوری» قرار دارد آمده بودند. آخرین حاکم جزیرهٔ کیش یا (قیس) که از نژاد قیاصره بوده‌اند: ملک سلطان بن ملک قوام‌الدین بن ملک تاج‌الدین بن ملک‌شاه بن قیس بن ملک جمشید. ایشان به دست سیف‌الدین ابونصر علی بن کیقباد حاکم جزیرهٔ «هرمود» به امر اتابک ابوبکر در تاریخ ۱۲ جمادی‌الثانی از سال ۶۲۶ هجری قمری (سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت ۶۰۸) به قتل رسید، و با کشته شدن ملک‌سلطان آخرین حاکم کیش، حکم سلالهٔ قیاصره بر کیش برای همیشه پایان یافت.



در دوران طلایی کیش، مورخان زیادی راجع به آن اظهار نظر نموده‌اند. ابن خرداد، ابن بطوطه و یاقوت حموی یا به کیش سفر نموده و یا در باب بزرگی آن سخنوری کرده‌اند. سعدی، در آثار خود دوجا از جزیره کیش و سفر به آن در این دوران یاد می‌کند.



ياقوت حموى نويسنده مشهور كه در اوايل سده هفتم هجرى اين جزيره را ديده چنين مىگويد :

"شهرى كه در جزيره كيش ساخته شده و بسيار زيبا و اطراف آن راعمارات عالى و باغ هاى دلگشا احاطه كرده است و كشتى هايى كه بين هندوستانو خليج فارس رفت و آمد مى كنند ، در آنجا توقف مى نمايند . چند آب انباربزرگ براى ذخيره كردن آب باران و پنج بازار معمور در آنجاست ".


همزمان با حكومت اتابكان ( قرنشش و هفت هجرى قمرى ) كيش در اوج رونق و عظمت به عنوان خزانه اتابكان فارس شهرت يافت و حداقل تا دو قرن بعد از آن هم مورد توجه خاص حكومت مركزى بود . در منابع تاريخى و جغرافيايى قرون گذشته كه از كيش سخن گفته شده نامىاز حريره نيست .بلكه همه از شهر كيش سخن گفته بودند .

حريره نامى است كه بوميان سينه به سينه آن را به دوران جديد منتقل كردند . بوميان معاصر كه هميشه حريره را به صورت خرابه ديده اند ، معتقدند آنجامحل زندگى جن است . آنها مى گويند كه در گذشته در مسير آبراهه هايى كه به طرف دريا مى رفت تكه هاى كوچك طلا پيدا مى شد . كارشناسان ميراث فرهنگى درسال هزار و سيصد و هفتاد با كمك مالى سازمان عمران كيش به بررسى باستانشناسى حريره پرداختند .



از سال ۹۱۲ تا ۱۰۳۱ این جزیره نیز مانند جزیره هرمز به دست پرتغالی‌ها افتاد و سرانجام در این سال، امامقلی‌خان، ارتشبد شاه عباس موفق به فتح خلیج فارس و بحرین و همه جزایر آن شد. و از آن پس کیش یکی از جزایر ایرانی خلیج فارس شناخته می‌شود.



تا سالهای آغازین حکومت محمدرضا پهلوی، کیش مرکز صید ماهی و مرکز تجارت مروارید خلیج فارس بوده است. با ورود مروارید ژاپن به بازار، به تدریج از اهمیت مروارید کیش کاسته شده و کیش نیز اهمیت خود را از دست داد.



در سال ۱۳۴۹ هیاتی آمریکایی-ایرانی جزیره را مورد بازدید قرارداد و با توجه به ویژگی‌های طبیعی، سواحل زیبای مرجانی و آب‌های زلال اطراف آن، به عنوان مرکز توریستی بین‌المللی انتخاب شد.



کاخ شاه، هتل کیش، فرودگاه و کازینو، اولین بناهای مدرن کیش محسوب می‌گردند. تا هنگام پیروزی انقلاب اسلامی ایران، کیش مرکز تفریح شاه و دوستانش محسوب می‌شد.


برهمين اساس وسعت شهر را تقريباً صد و بيست هكتار تعيين كردند كه به صورت تپه هايى در كنار هم وجود دارد . طى عمليات كاوش ، سه مجموعه مستقل اما نزديك به هم : "خانه اعياني"،"حمام" و "بخش كارگاهى و صنعتي" نامگذارى شدند .​

 

[Nicol]

خانه اعيانى :


ازكاوشهاى انجام شده در عمارت اعيانى مقدار زيادى اشياء سفالى وتزئينات بدنه از جمله گچ برى و كاشى لعابدار به دست آمده كه عموماً مربوطبه قرن هفتم و هشتم هجرى مىباشند . اين قطعات سفالى قرمز و نخودى وخاكسترى رنگ ساده دوره اسلامى و سفالهاى لعاب دار متعلق به قرون هفتم وهشتم بودند .

كاشى هاى ستاره اى شكل زرين رنگ و لاجوردى و فيروزه اى دوره ايلخانى نيز در اين مجموعه يافت شد كه مانند سفالهايى بود كه زينت بخش بناهاى مهمدوره ايلخانى ايران مثل تخت سليمان و سلطانيه بوده است .در يك چاه گمانه مشخص شد كه سازندگان اين بنا براى اينكه ازمقاومت ساختمان مطمئن شوند ، تا عمق پنج مترى از كف را خاكبردارى كرده بعد ساختمان را بر روى صخره مى ساختند .ديوارهاى بنا با سنگ هاىقواره شده مرجانى و ملات گل آهك ساخته شده است .

خانه اعيانى يادآور خانه هاى چند خانوارى قديمى در داخل فلات و درشهرهايى چون يزد ، اصفهان ،كاشان ، قزوين و تهران است . اگر اين خانه يك مجموعه چند خانوارى باشد ،يكى از نمونه هاى قديمى مسكن جمعى در خليج فارس محسوب مى شود . عمارت اعيانى ، حمام ، مجموعه بندرگاه شهر تاريخى حريره و مسجد كهن آثارى است كه تا كنون در اين شهر تاريخى شناسايى و از دل خاك بيرون آمده است .

ساكنان باستانى كيش براى تأمين آب شرب مورد نياز خود چندين رشته قنات حفركرده بودند كه در سال هزار و سيصد و هفتاد دو اين قنات ها كشف و با سرمايه گذارى مشترك سازمان منطقه آزاد كيش و بخش خصوصى مرمّت و بازسازى گرديد ودر حال حاضر تحت نام كاريز به يكى از مكان هاى تفريحى وگردشگرى كيش تبديل شده است . در سالهاى اخير با مطرح شدن صنعت گردشگرى به عنوان گزينه اى مهم در برنامه هاى توسعه فراگير كيش و اختصاص بيش از پنجاه درصد از طرح جامع اينمنطقه به امر سياحت ، آثار تاريخى جزيره كيش كه داراى استعداد هاىبالقوه خاصى بود مورد توجه ويژه قرار گرفت .

توجه به فعاليت هاى بنيادين و مطابق با استانداردهاى روز و اهميتى كه فعاليتهاى پژوهشى درآثار باستانى كيش دارد سازمان منطقه آزاد كيش را بر آن داشت تا با تأسيس واحد مستقل و جذب نيروى متخصص در زمينه ميراث فرهنگى و گردشگرى زمينه هاىپژوهشى ، مرمّت و ساماندهى آثار تاريخى و فرهنگى كيش را فراهم كند . با توجه به لزوم حراست از اين آثار باستانى و ادامه كاوش ها در سالهاى اخير سازمان منطقه آزاد كيش سالانه با تخصيص اعتبارات لازم گام اساسى را براى حفظ و صيانت از اين آثار برداشته است .

به تازگى نيز درپى همكارى هاى مشترك سازمان منطقه آزاد كيش و سازمان ميراث فرهنگى وگردشگرى طرح مرمّت مسجد تاريخى ماشه تصويب و كارگاه مرمّت اين اثر باستانى در دست تجهيز قرار گرفته است . اين مسجد تنها بناى به جاى مانده از محله ماشه قديم است كه طبق كتيبه موجود در سال هزار و سيصد و نوزده هجرى قمرى ساخته شده و علاوه بر داشتن ارزش هاى پژوهشى و مطالعاتى در شناخت مشخصه هاى معمارى بومى و باستانى جزيره ، (به دليل داشتن موقعيت ايده آل مكانى) توان تبديل شدن به مركزى فرهنگى و آموزشى مانند موزه را دارد . در طرح پيشنهادى اوليه اقدام سازمان منطقه آزاد كيش در جهت حفظ جاذبه هاى گردشگرىكيش و شكوفايى اقتصادى منطقه سبب شده است كيش نگين گرانبهاى خليج فارس پساز ساليان دراز شكوه و عظمت دوباره خود را باز يابد و نقش تأثير گذار خود را درمنطقه ايفاء كند .​

 

[Nicol]

 

[Nicol]

چشم اندار طبيعى كيش:



باران هايى كه طىهزاران سال بر جزيره باريده از مركز آن به صورت شعاع هايى به اطراف سرازير شده ومسيل هايى را به وجود آورده اند. ارتفاع مركزى و شكل و مساحت كم جزيره باعث شد كهاين رودها، موقتى بوده و رودخانه ى قابل توجهى را تشكيل ندهند.

چشم اندازجزيره ى كيش، رنگ سفيد درخشانِ مرجانى آن است كه به سفيد استخوانى مى ماند. هرجا كهزمين برهنه از پوشش گياهى باشد، به ويژه در سواحل و آنجايى كه ماسه هاى مرجانى درمعرض شستشوى دايم قرار دارند. اين رنگ سفيد درخشان تر است. شايد يكى از دلايل نامگذارى "مرواريد خليج فارس" به واسطه همين رنگ در مجاورت آبى آسمان و آبىدرياست.​

آب و هواى كيش

كيش داراى آب و هوايى معتدل و گرم ميباشد و در اكثر ماه هاى سال دارى رطوبت نسبى است .

به طور كلى ميتوان گفت از آبان ماه تا فروردين ماه دارى آب و هوايى معتدل و از ارديبهشت تا مهر ماه دارى آب و هوايى گرم است.

دى و بهمن خنکترين و تير و مرداد گرمترين ماههاى سال هستند. آمار ثبت شده در طى يک دوره 17 ساله نشان مى دهد که پايين ترين دما 8 درجه و بالاترين دماى کيش 45 درجه سانتيگراد مى باشد.


دو عامل مهم بر روى آب و هواى جزيره كيش تأثير مى گذارند:

الف) وضعيت عمومى جبهه هاى هوا و سيستم گردش عمومىجو

ب) موقعيت مكانى اين جزيره، با توجه به قرارگرفتن در آبهاى گرم خليجفارس، عرض كم جغرافيايى و قرارگرفتن بين فلات ايران و صحراى عربستان از شمال و جنوببر اساس تقسيم بندى اقليمى (مارتن) كيش در منطقه اقليم فراخشك گرم قرار ميگيرد، چونميانگين باران هشت ساله اش 145 ميليمتر و ميانگين دماى سالانه اش 6/26درجهاست.

ضريب رطوبتى (كُنراد) آن را در شرايط كاملاً بَحرى نشان مىدهد.
بجز در اسفندماه در بقيه ى سال رطوبت هوا به 60درصد مى رسد.​

 

[Nicol]

مردم​

فرهنگ​

لباس محلی مردان دشداشه با عرقچین است و مهمترین اعیاد، عید قربان و عید غدیر می‌باشد. ساز اصلی محلی نوعی طبل است. شغل سنتی بومیان، ماهیگیری، دامداری، دریانوردی و تجارت است و در گذشته به صید مروارید نیز می‌پرداخته‌اند. غذاهای محلی کیش شامل انواع «قلیه»، «مضروبه»، «هریسه» و «مچبوس» است که اغلب با ماهی تهیه می‌شوند.بومیان جزیره از نژادهای دراویدی، نوردیک، سامی و سیاهپوست بوده و به زبانهای فارسی و عربی تکلم می‌کنند.​

ضرب‌المثل‌های مردم کیش با جزایر اطراف متفاوت است. «پخت نانت را به نانوا واگذارکن، حتی اگر نیمی از آن را به عنوان مزدش بردارد» و «اصراف نکن! حتی اگر آب دریا بر می‌داری».​

جمعیت​

جمعیت جزیرهٔ کیش، بر طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۲۰٬۶۶۷ نفر بوده ‌است که عمدتا در شهر کیش ساکن هستند.
​

صداهايى از دل زمين​

به گفته بوميان زمانى كه جزيره هنوز شلوغ نشده ومحيط ساكت بود، گاهى اوقات مردم آبادى ها صداى انفجار يا صدايى نظير شليك گلوله ازتفنگ را از منطقه شهر قديمى حريره مى شنيدند.

بوميان اين صدا رانشانه بارندگى و يا وقوع يك اتفاق بد در سطح جزيره مى دانستند. مردم با شنيدن اينصدا مى گفتند: "اليوم حريره اتزارگ" يعني: امروز حريره شليك كرده است. اما بعضىمعتقد بودند اين صدا ناشى از ورود موج هاى قوى به تونل هاى زير زمينى حريره و خروجآن از چاه هاى موجود در اين منطقه است.​

 

[Nicol]

نامگذاری نقاط در جزیره کیش
​

نامگذارى نقاط سرشار از خاطره و خيال مردمى است كه قرن ها در آن زندگى كرده اند. صداى برخورد امواج با ساحل، چگونگى ريزش آب از لا به لاى صخره هاى سنگى به هنگام جذر، فراوانى گونه هاى خاص از علف هاى دريايى، رنگ ماسه ها، نشستن پرندگان در آبهاى كم عمق براى صيد صدف هاى كوچك، نخلى كه براى مسجدى وقف مى شد، حتى اتفاق ساده اى مثل ريختن يك كوزه شير صدها خيال و خاطره ديگر موضوعاتى براى نامگذارى نقاط مختلف در سطح جزيره اند.

بنا به تلاش يكى از بوميان كيش در طول مسير 40 كيلومترى سواحل پيرامون جزيره ، تقريباً نام 100 نقطه ثبت شده است.

چند نكته از اين نامگذارى هاى جالب را مى خوانيم:



سيفت ام الحمير(سيفه الاغها)

در گذشته، كيشى ها در فصول گرم سال بعد از برداشت محصول از كشتزارها دامهايى كه به آن نياز نداشتند را در سطح جزيره رها مى كردند كه خودشان چرا كنند. رها كردن دام شامل حال الاغهاى اضافه هم ميشد. معمولاً الاغها در (سيفت الحمير) بيشتر از جاهاى ديگر جزيره پيدا مى شدند. آنها بعد از چرا در سايه صخره هاى اين قسمت از ساحل كه تا حدود 3 متر ارتفاع داشت استراحت مى كردند. مردم مى گويند الاغها براى خلاص شدن از شرّ (ناعور) كه حشره اى بود كه دور الاغها جمع مى شد و باعث آزار آنان مى شد به اين منطقه مى رفتند. چون رطوبت هوا بيشتر بود و تعداد ناعور كم. كسانى كه براى انجام كارهايشان به الاغ نياز داشتند به اين قسمت از جزيره آمده و آنها را با خود مى بردند.



ام الرمل

در اين قسمت محوطه بسيار وسيعى از ماسه نرم پوشيده شده است و تا دهه پنجاه، به خاطر وسعت ماسه هاى ساحلى، اين قسمت محل اطراق صيادان مرواريد و برپايى كارگاهشان بود. در دهه پنجاه كاخ شاه دقيقاً در همين مكان احداث شد.



رأس الاگرع

در اين دماغه صخره اى وجود دارد به ارتفاع حدود 4 متر سنگ هاى روى اين صخره داراى لكه هاى سفيد، سياه و قرمز است چنانكه به سر افراد كچل شبيه است. محلى ها به كچل "اگرع" مى گويند.

 

[Nicol]

حوش شِو دراز

هرجايى كه ساحل ماسه اى از سه طرف با صخره محصور شده و فضايى بسته شبيه حياط خانه به وجود بيايد به آن حوش(حياط) گفته مى شود.

مى گويند يكى از دريانوردان يا صيادانى كه از جايى ديگر به كيش آمده و شب در اين قسمت خوابيده بود به دندان درد دچار شد. شب به نظر او بسيار طولانى مى آمد و مدام به فارسى شكسته تكرار مى كرد كه "شو درازه"(شب دراز است).

كيشى هايى كه كنار او بودند يا صدايش را شنيدند آنجا را براى هميشه "حوش شو دراز" ناميدند.

 

[Nicol]

زمين شناسى:

از 200 ميليون سال پيش بر اثر ادامه حركت قاره ها Drifting Continents شبه جزيره ى عربستان به همراه صفحه ى قاره آفريقا به سوى شمال و آسيا نزديك مى شد و سرانجام از آفريقا جدا و به آسيا متصل گشت.

با اين نزديك شدن، خليج فارس پديد آمد و بر اثر فشار اين نزديك شدن كه از جنوب غربى به ايران وارد شد اين بخش از زمينهاى ايران چين خورد و ارتفاعات زاگرس به وجود آمد.

جهت حركت رشته كوههاى شمال غرب- جنوب شرقى مى باشند. ارتفاع غربى كوه ها به بالاى 4.000 متر مى رسيد ولى هر چه به طرف خليج فارس برويم از ارتفاع و تيزى آن كم شده تا گودى هاى خليج فارس ادامه مى يابد و به علت كمى ارتفاع بيشتر آنها در زير آب از ديده پنهان مى شوند.

جزيره كيش برآمدگى يكى از اين رشته چين ها مى باشد كه به همراه برجستگى هاى ديگرى از همين رشته به صورت جزاير هندورابى و لاوان در سمت شمال غربى – جنوب شرقى، سر از آب بيرون آورده اند.

چون برجستگى هاى چين حالت طاق و گودى هاى بين آنها شكل ناو دارند به آنها طاقديس و ناوديس هم مى گويند.

به علت بالا و پايين رفتن سطح آب و گرمى منطقه در زمانهاى طولانى، مرجانها در بهترين شرايط زيستى رشد كرده و قشرى آهكى با رنگ سفيد بر روى آن به وجود آورده و در حال حاضر نيز اين شرايط زيستى ادامه دارد.




خاك شناسى جزيره كيش:

طى ده ها ميليون سال پساز پيدايش جزيره ى كيش، بر اثر دوره هاى يخبندان (كه حدود 5درجه از دماى متوسط كره زمين كاسته شد - و حرارت متوسط زمين به 22 درجه رسيد- بخش عظيمى از آبهاى اقيانوس ها و درياهاى آزاد در مناطق قطبى و نواحى مجاور آن و كوهستانهاى مرتفع به يخ تبديل گرديد) بارها با پايين رفتن سطح آبهاى آزاد جهان، خليج فارس كم عمق، خشك مى شد و به صورت دره اى سرسبز و پهناور در مى آمد و رودخانه ى اروند رود در كف آن روان بود و به درياى عمان مى ريخت و جزيره كيش به تپه اى بزرگ تبديل مى شد كه با ارتفاعى كه از 50 متر تجاوز نمى كرد در دامنه ى شمالى دره به صورت زيستگاهى خوش منظر توجه جانوران و پرندگان و انسان هاى اوليه را به خود جلب مى كرد. در اين عصر كه از چند ده هزار تا چند صدهزار سال طول مى كشيد، رسوب هايى از گرد و غبار هوا و خاكهاى پوسيده ى منسوج گياهى و لاشه ى حيوانى و مهمتر از همه آبرفت هاى ناشى از بارندگى و رودخانه هاى موقتى به صورت لايه اى بر سطح تپه ى كيش و اطراف آن انباشته مى شد.

در دوره هاى گرم با ذوب شدن تدريجى يخ ها، دره ى فارس را آب مى گرفت و تپه ى كيش چهره جزيره اى خود را نشان مى داد و در اوج گرماى اين دوره با بالا آمدن آب، سطح جزيره هم به زير آب مى رفت. در اين زمان نوبت به مرجان ها و صدف ها و ساير حيوانات و گياهان آبزى و باد و امواج دريا مى رسيد تا قشرى جديدى بر پوشش قديمى قرار دهند.

اكنون از آخرين دوره يخبندان بيش از 11 هزار سال مى گذرد و زمين به سوى گرم شدن پيش مى رود و رسوب گذاريهاى دوره ى خشكى دست اندركار نهادن قشرى نازك بر لايه هاى قديمى مرجانى است.

 

[Nicol]

 

[Nicol]

پوشش گياهى جزيره :


بخشى از قسمت هاى جزيره ى كيش از درختان وبوته زارهاى كم پشت پوشيده شده است . معمولاً اين درختان ، پراكنده و دور از هم مىباشند .

درختان كيش به دو دسته تقسيم مى شوند :

درختان بومى مانند : كَهور ، نخل ، كُنار ، لور ، گز ، كرَت و درختان غيربومى مانند : سُمر ، بَرهان ، اُكاليپتوس ، آكاسيا .



1. درختان بومى

الف – درخت لور : درخت لور يكى از زيباترين ، كمياب ترينو عجيب ترين درختان جهان است . شكل و قيافه آن را اصلاً نمى توانيد تصور كنيد . حتىاز روى تصوير نيز نمى توان صورت واقعى آن را تجسّم كرد . بايد اين درخت را از نزديكديد. شكل اين درخت ، شما را به ياد درخت هاى جادويى در افسانه ها مى اندازد . ريشههاى اين نوع درخت در امتداد تنه اصلى آويزان شده اند كه به آن "ريشه هاى هوايي" يا "معلّق" نيز مى گويند . بايد مواظب اين ريشه ها بود ، چون اگر اين ريشه ها قطع شونددرخت خشك مى شود .

درخت لور از خانواده ى انجير است . برگ هاىبيضى شكل و درشت دارد و به درخت "انجير معابد" نيز معروف است . در تمام شاخه ها وريشه هاى اين درخت ، شيره اى سفيد رنگ جريان دارد . پوست تنه ى اين درخت صاف وخاكسترى و ميوه هاى قرمز و نارنجى رنگى به درشتى فندق دارد .لور يكى از ديدنيها وشگفتى هاى جزيره كيش است . در آبادى باغو در غرب جزيره ، درختان لور بسيار بزرگىوجود دارند كه بسيار زيبا هستند . بزرگ ترين درختان لور را در كنار زمين تنيس ومجموعه درخت سبز مى توانيد ببينيد .

ب _ درخت كُنار: نام سِدررا حتماً شنيده ايد . همان گرد سبز رنگى كه براى شستشوى موى سر استفاده مى شود. درگذشته كه صابون و شامپو وجود نداشت از سِدر بيشتر استفاده مى شد . امروزه هم بسيارىاز مردم ترجيح مى دهند كه براى شستشو از مواد گياهى استفاده كنند .سِدر از برگكُنار تهيه مى شود يعنى با ساييدن برگ هاى خشك شده ى كُنار ، سِدر به دست مى آيد . اين درخت ارتفاعى متوسط دارد ، نه خيلى بلند است و نه خيلى كوتاه . برگ هايش ريز وانبوه هستند . كُنار ميوه اى كوچك و شبيه به زالزالك با هسته اى سفت و گرد كه خيلىهم خوشمزه است نيز دارد .

شاخه هاى درخت كُنار ، پوشيده ازخارهاى ريز است .

درختان گرمسيرى براى سازگارى با شرايط آب وهوايى محيط ، تغييرات جالبى كرده اند ؛ تغييراتى مانند پيدايش ريشه هاى هوايى ،كاهش برگ ها و پيدايش خار در تنه و شاخه ها . مثلاً برگ هاى درخت كُنار ، كوچك وريز و شاخه هاى آن پوشيده از خارند ؛ به همين دليل آب كمترى از اين درخت تبخير مىشود و در مقابل گرماى شديد و نور آفتاب بهتر مقاومت مى كنند .

ج – درخت كَرِت : حداكثر ارتفاع اين درخت حدود 15 متر است . غوّاصان جزيره كيش ميوه ىاين درخت را در آب خيس كرده و بعد از چند ساعت كه ميوه لعاب پس داد ، آب آن را قبلاز فرو رفتن در آب ، به تن خود مى مالند تا آب شور دريا بدنشان را زخم نكند . همچنين بچه ها ، ميوه ى اين درخت را در آب مى جوشانند و از آن چسب تهيه مى كنند . ميوه ى اين درخت مانند لوبياى سبز كشيده ، بند بند و مسطح است. از پوست تنه ايندرخت صمغ به دست مى آيد .

د – درخت گزَ : درخت گَز همان درختىاست كه رستم ، قهرمان شاهنامه از شاخه آن تيرى دو شاخه ساخت و به چشم اسفندياررويين تن زد و او را شكست داد. گزَ اغلب به شكل درختچه است و ريشه هاى بسيار محكمىدارد . به همين دليل در مناطق بيابانى ، براى جلوگيرى از حركت شن هاى روان و فرسايشخاك ، بسيار مناسب است .

ه – درخت نخل : نخل يا درخت خرما داراىميوه ى خوشمزه اى است . از درختان قديمى است كه نام آن حتى در تورات و قرآن مجيد همآمده است .

آب و هواى جزيره كيش براى كشت خرما بسيار مساعد است . علاوه بر نخل هايى كه به صورت پراكنده در سطح جزيره وجود دارند ، انبوهى از نخلها را در نخلستان هاى طلوع و غروب كيش نيز مى توانيد ببينيد .​

درختان خرماى جزيره كيش ، گونه هاى مختلف دارند كه رزك ، ديرى ، زرد و شكر و ... نام بعضى از آنهاست . ارتفاع نخل خرما به 10 تا 20 متر مى رسد و برگ هاى سخت و تيزآن روى شاخه هاى بلند قرار دارد .

 

[Nicol]

2 . درختان غير بومى

در بين درختان غير بومى ، اين درختان را به طور خلاصه معرفى مى كنيم :

الف - شمر (كَهور پاكستاني): از درختان غير بومى كيش ، مىتوان شمر يا كَهور پاكستانى ازخانواده آكاسيا را نام برد .

ب - گياهان شب خُسب : از ديگر ديدنى هاى جزيره ى كيش گياهان شب خُسب هستند . آنها شبهابرگهاى خود را جمع مى كنند و به عبارتى ، مى خوابند يا مى خُسبند و به همين دليل ،به آنها شب خُسب مى گويند .

گياهان شب خُسب ، با آمدن روز وطلوع خورشيد برگ هاى خود را دوباره باز مى كنند و به استقبال آفتاب مى روند .

اين گياهان - كه از خانواده ى *آكاسيا هستند - ميوه هايى شبيهلوبيا دارند كه مانند بند انگشت ، كشيده و مسطح است و در هر بند آن دانه هايى وجوددارد .

ج- اُُكاليپتوس : درخت اُكاليپتوس در اصل از سرزميناستراليا آمده است . ارتفاع اين درخت ، معمولاً بسيار زياد است. از برگ آن مايعىتهيه مى شود كه با آن بُخور مى دهند . برگ اين درخت بويى تند دارد . اگر تنها يكىاز برگ هاى اُكاليپتوس را خُرد كنيد ، مى توانيد به راحتى بوى آن را حس كنيد .

د - گياهان خود رو : از اواسط پاييز و با شروع بارندگى هاىپاييزى ، تقريباً همه ى سطح جزيره با گل و گياهان يكساله ى خود رو سبز مى شود . اينگياهان معمولاً تا اواسط بهار دوام مى آورند و علاوه بر ايجاد چشم اندازهاى زيبا ،منبعى براى تغذيه ى آهوان و اندك دام هاى اهلى موجود در سطح جزيره هستند .

زمانى كه سطح جزيره با گياهان مختلف سبز مى شوند ، زنان بومى در اطرافآبادى ها ، سبزى هاى خوراكى وحشى مثل : تُرشك ، پنيرك ، آويشن و ... را جمع آورى مىكنند .

گفتنى است زمستان فصل رويش قارچ هاى خوراكى در كيش استكه بسيار خوشمزه و گرانبها هستند .​

 

[Nicol]

آبزيان:


دنياى زير آب، هميشه پر از شگفتى و زيبايى است. درياىاطراف جزيره كيش هم به دليل داشتن موجودات دريايى زيبا، يكى از همين دنياهاى بىنظير است.

درياى كيش پناهگاه بسيارى از موجودات دريايى مانندماهى هاى كوچك و بزرگ،زيبا و رنگارنگ، مرجانها و صدف هاست. تعداد زيادى از اينآبزيان به دليل موقعيت جغرافيايى دريا و آبهاى گرم آن به اين مكان آمده و طى هزارانسال به زندگى در آن ادامه مى دهند.

اسامى جالب آنها مثل "خرچنگماهى، عروس دريايى، دلقك ماهى و اره ماهي" گاهى نظرها را به خود جلب مى كنند. خرچنگها و صدف ها را، هم مى توانيد درون آب و هم در سواحل زيباى جزيره ببينيد. ولى اگرمى خواهيد موجودات دريا را ديده و از نزديك با آنها آشنا شويد بهتر است سوار برقايق هاى كف شيشه اى شده و ساعتى را با آنها سپرى كنيد. البته غواصى هم نوعى ورزشتفريحى است كه هم بسيار لذت بخش بوده و هم شما را از نزديك و به طور ملموس باموجودات دريايى آشنا مى كند.



خرچنگ زاهد:​

خرچنگ زاهد نام عجيب يك نوع جانوران دريايى است كه در خشكى و بر روى ماسه هاى ساحلىمى توانيد آن را به راحتى ببينيد. او در درون يك پوسته حلزونى زندگى مىكند.
اگر به او نزديك شويد فورى به درون خانه اش مى رود؛ اماچرا به او خرچنگ زاهد مى گويند؟
دليلش اين است كه تنها در گوشهى صدف حلزونى اش زندگى مى كند. هنگام دست زدن به آنها مواظب انگشت هايتانباشيد.
اگر موجودى به او حمله كند، فورى به درون صدفش مى خزد وبا يكى از انبرهايش كه بزرگتر است، در صدف را مى پوشاند. در هنگام عصبانيت ازانبرهايش براى گاز گرفتن استفاده خواهد كرد.
پوسته اى كه خرچنگزاهد به دنبال مى كشد، مال خود او نيست. او بعد از بيرون آمدن از تخم، به درونپوسته ى حلزونى مى رود و در آن خانه مى كند.
هر چقدر بزرگ تر مىشود، خانه اش را عوض كرده و به خانه بزرگ تر مى رود. او براى راه رفتن از دو جفتپاى جلويى استفاده مى كند.
خرچنگ زاهد، فقط هنگام جفت گيرى ازصدفش بيرون مى آيد. خرچنگ ماده تخم ها را با خودش به درون صدف مى برد تا زمانى كهنوزادان خرچنگ از تخم ها بيرون بيايند.
خرچنگ زاهد از بقاياىاجساد جانوران ديگر، تغذيه مى كند. در واقع، اگر به خرچنگ زاهد جزيره كيش بر نخورد،خرچنگ هاى زاهد به نوعى لاشخورهاى دريايى هستند.

 

[Nicol]

اختاپوس(هشتپا):

اختاپوس از نرمتنان است كه در خانواده ى (پا بر سران) طبقهبندى شده است. دليل اين نوع طبقه بندى تعداد بيشترى بازو در اطراف سر اين جانوراست، طرز قرار گرفتن بازوها به طورى است كه به نظر مى رسد پاهاى اين جانور بر روىسر آن قرار گرفته اند.
هشت پا از جانوران غارتگر دريايى به شمارمى آيد. تنها قسمت سخت بدن هشت پاها به (كف دريا) معروف است كه شبيه يك برگ است. كفدريا بعد از مرگ جاندار بر روى ساحل ديده مى شود.
با جستجو درسواحل كيش، به خصوص اطراف كلبه هور، مى توانيد آنها را پيدا كنيد.​

عروس دريايي:

عروس دريايى يكى ديگر از آبزيان جزيرهكيش است كه اين نام به دليل زيبايى اين موجودات دريايى به او داده شده است. بدنعروس دريايى را رنگ هاى زيبا و تند پوشانده اند. برخورد دنباله هاى بلند و نرم آنبا بدن انسان باعث ايجاد زخم هايى مثل سوختگى مى شود و برخلاف اسمش، كمى ترسناكاست. خوشبختانه عروس دريايى به ساحل نزديك نمى شود.​

ستاره دريايي:

شكل ستاره ى دريايى مانند ستاره هاى خيالى است. از بدناين جانور، بازوهايى مانند پره هاى يك ستاره بيرون آمده است. هر ستاره ى دريايى بينپنج تا چهل بازو دارد. در انتهاى اين بازوها چشم هاى كوچكى است كه با آنها اطراف راميبيند. اگر يكى از بازوهاى ستاره ى دريايى قطع شود مى تواند دوباره آن را بسازد،بازوهاى قطع شده هم مى تواند به يك ستاره ى دريايى جديد تبديل شود.​

كرمهاى پر طاووسي:

بدن كرم پر طاووسى، مانند كرم هاىخاكى از صدها بخش تشكيل شده است. آنها لوله هايى بلند از گل و شن مى سازند و درونآنها پنهان مى شوند.
پرهاى زيبايى كه به پر طاووس شباهت دارند،در واقع آبشش هاى كرم هستند. هر موقع موج بلندى مى آيد و روى لوله ها را مى پوشاند،كرم ها آبشش هايشان را از لوله ها بيرون مى آورند. آبشش ها به رنگ هاى مختلف مانندقهوه اى، قرمز يا ارغوانى ديده مى شوند.
آبشش هاى كرم، موجوداتريز دريايى و ته مانده هاى غذاهاى شناور در آب را مى گيرند و به طرف دهان كرم هدايتمى كنند.​

 

[Nicol]

صدف:

نام صدف حتماً شما را به يادمرواريد مى اندازد.
صدف ها انواع گوناگونى دارند و همه ى آنهامرواريد ساز نيستند. صدف فقط به خاطر مرواريد شهرت ندارد. اگر به شما پيشنهاد كنندكه يك روز براى ناهار به جاى پلو خورشت ، صدف بخوريد شايد دلخور شويد؛ اما در بيشترنقاط جهان، به خصوص در اروپا و آسياى شرقى، صدف، غذاى لذيذ و گرانقيمتى به حساب مىآيد.
در بين بوميان كيش هم صدف مصرف خوراكى دارد. البته همه ىصدف ها هم خوراكى نيستند.
صدف ها اغلب به صورت گروهى زندگى مىكنند. آنها در آب هاى نزديك ساحل به سر مى برند. جايى كه بتوانند از گياهان كوچكدريايى تغذيه كنند.
صدف ها با باز و بسته كردن دو كفه ى خود، دردريا شنا مى كنند كه بيشتر شبيه دست زدن است.
بعضى از صدف ها آبرا با فشار از طريق يك فواره ى بسيار قوى از پشت سرشان خارج مى كنند و با اين روشجلو ميروند. صدف ماده، پس از جفت گيرى با صدف نر، در فصل تابستان تخم هاى زيادى درآب رها مى كند. اين تخم ها آن قدر زياد هستند كه ابرى از تخم را به وجود مى آورند. از هر تخم، يك صدف كوچك بيرون مى آيد و در اطراف شنا مى كند. نوزاد صدف تا سه هفتهبه همين شكل زندگى مى كند. پس از اين مدت، خود را مانند يك تكه علف دريايى، با رشتههايى كه در درون بدنش به وجود مى آيد، محكم مى بندد.
بعد ازيكسال ، صدف كاملاً بزرگ مى شود و شنا مى كند تا خود را به صدف هاى ديگر برساند. همان طور كه قسمت نرم صدف رشد ميكند، پوسته ى صدف هم بزرگ تر مى شود. صدف ها با رنگهاى گوناگون خودشان را در كف دريا از چشم دشمنان پنهان نگه مى دارند. موجوداتدريايى اى كه درون صدف ها زندگى مى كنند، گاهى اوقات "ماهى صدف دار" ناميده مىشوند؛ اما آنها هيچ ارتباطى با ماهى ها ندارند بلكه از خانواده ى حلزون هاهستند.

شايد اين سؤال برايتان پيش آيد كه مرواريد چگونه به وجودمى آيد؟

وقتى يك جسم خارجى مانند يك دانه ى شن يا نوزاد بعضى ازكرم ها يا چيزهاى ديگر، وارد صدف مى شود، بين صدف و پوسته ى سخت آن، قرار مى گيرد،صدف ها براى دفاع از خود مواد آهكى ترشح مى كنند. اين مواد، دور جسم خارجى را مىگيرند و به اين ترتيب مرواريد به وجود مى آيد.

در گذشته، كيش،مركز صيد صدف و صادرات مرواريد بوده است و هميشه به اين عنوان شهرت داشته است.​

ماهى هاى تزئيني:

در آبهاى پيرامون جزيره كيش گونه هاى مختلفى از ماهى هاى تزئينى زندگى مى كنند. اين ماهى ها داراىرنگ هاى شاد و متنوّع و شكل هاى شگفت آورى هستند. برخى از آنها عبارتنداز:

خروس ماهى، دلقك ماهى، ملوان، فرشته ماهى، خفاش ماهى، صندوقماهى، پيكاسو، جراح ماهى، پروانه ماهى زرد و پروانه ماهى سه نوارى.​