استان بوشهر
اين استان با مساحتي حدود 27653 كيلومتر ميان °27 و ´14 تا °30 و ´16 عرض شمالي و °50 و ´6 تا °52 و ´58 طول شرقي واقع شده ، و متشكل از 9 شهرستان به نام هاي بوشهر ، تنگستان ، دير ، دشتستان ، دشتي ، كنگان ،جم، گناوه و ديلم و 22 بخش، 30 شهر و 43 دهستان است .
استان بوشهر از شمال به استان خوزستان و بخشي از كهكلويه و بويراحمد ، از شرق به استان فارس، از جنوب شرقي به بخشي از استان هرمزگان و از جنوب و غرب به آبهاي خليج فارس محدود است . بنابر سرشماري 1375 ش ، جمعيت اين استان 743675 نفر بوده است .
استان بوشهر از نظر پستي و بلندي به دو بخش جلگه اي و كوهستاني تقسيم مي شود .ناحيه جلگه اي آن در امتداد خليج فارس قرار گرفته است و هرچه از شمال و شمال غربي به طرف جنوب و جنوب شرقي پيش مي رويم ، تا دره مند عرض جلگه بيشتر مي شود ( 140 كيلومتر ) ، پس از آن جلگه باريك و كم عرض شده ، در حد فاصل استان هاي بوشهر و هرمزگان ، كوه ها مشرف به دريا مي شوند. ناحيه كوهستاني استان بوشهر به وسيله دو رشته كوه موازي كه سراسر استان را طي مي كند ، از بقيه مناطق جدا مي شود .رشته اصلي كه در محدوده شمالي و شرقي استان بوشهر گسترش يافته ، در حقيقت دنباله شرقي رشته كوه هاي زاگرس است و " گچ ترش " نام دارد .
بخش دوم از رشته كوه هاي استان بوشهر كه به موازات رشته كوه هاي اول در حاشيه خليج فارس قرار گرفته به ارتفاعات " نوكنده " معروف است . اين ارتفاعات هرچه به سوي جنوب پيش مي رود ، به دريا نزديك تر شده ، تا جايي كه به داخل دريا كشيده مي شود .
آب هاي سطحي استان بوشهر شامل شماري رودخانه هاي فصلي و دائمي و چشمه هايي است كه به عنوان بخشي از حوزه آبريز خليج فارس و درياي عمان به شمار مي آيند . اين رودخانه ها به سبب شرايط اقليمي ، بيشتر به صورت فصلي و اتفاقي ظاهر مي شوند . مهمترين رودخانه هاي اين استان ، مند ، شاپور و دالكي است كه سرچشمه آنان در خارج از استان بوشهر است ، اما در گذر به سوي دريا از اين استان مي گذرند . آّب رودخانه هاي استان به علت شرايط خاص و عبور از طبقات نمكي ، شور و غير قابل آشاميدن است .
آب و هواي استان بوشهر درنواحي ساحلي ، گرم و مرطوب و در بخش هاي داخلي گرم و خشك و صحرايي است . در هر دو بخش ، متوسط دماي سالانه برابر با 24 درجه سانتي گراد است كه بيشترين مقدار آن در تابستان حدود 50 درجه و كمترين آن در زمستان حدود 6 درجه سانتي گراد است .
استان بوشهر از نواحي مهم پرورش ماهي و ميگو و صنايع شيلاتي است. محصولات كشاورزي اين استان به سبب شرايط نامساعد آب و هوايي و مرغوب نبودن زمين ، چندان تنوعي ندارد و بازده محصولات ، به ويژه غلات در سطح پاييني است . عمده ترين محصولات كشاورزي استان بوشهر ، گندم ، جو ، خرما مركبات ، تنباكو و محصولات جاليزي است .
اين استان با مساحتي حدود 27653 كيلومتر ميان °27 و ´14 تا °30 و ´16 عرض شمالي و °50 و ´6 تا °52 و ´58 طول شرقي واقع شده ، و متشكل از 9 شهرستان به نام هاي بوشهر ، تنگستان ، دير ، دشتستان ، دشتي ، كنگان ،جم، گناوه و ديلم و 22 بخش، 30 شهر و 43 دهستان است .
استان بوشهر از شمال به استان خوزستان و بخشي از كهكلويه و بويراحمد ، از شرق به استان فارس، از جنوب شرقي به بخشي از استان هرمزگان و از جنوب و غرب به آبهاي خليج فارس محدود است . بنابر سرشماري 1375 ش ، جمعيت اين استان 743675 نفر بوده است .
استان بوشهر از نظر پستي و بلندي به دو بخش جلگه اي و كوهستاني تقسيم مي شود .ناحيه جلگه اي آن در امتداد خليج فارس قرار گرفته است و هرچه از شمال و شمال غربي به طرف جنوب و جنوب شرقي پيش مي رويم ، تا دره مند عرض جلگه بيشتر مي شود ( 140 كيلومتر ) ، پس از آن جلگه باريك و كم عرض شده ، در حد فاصل استان هاي بوشهر و هرمزگان ، كوه ها مشرف به دريا مي شوند. ناحيه كوهستاني استان بوشهر به وسيله دو رشته كوه موازي كه سراسر استان را طي مي كند ، از بقيه مناطق جدا مي شود .رشته اصلي كه در محدوده شمالي و شرقي استان بوشهر گسترش يافته ، در حقيقت دنباله شرقي رشته كوه هاي زاگرس است و " گچ ترش " نام دارد .
بخش دوم از رشته كوه هاي استان بوشهر كه به موازات رشته كوه هاي اول در حاشيه خليج فارس قرار گرفته به ارتفاعات " نوكنده " معروف است . اين ارتفاعات هرچه به سوي جنوب پيش مي رود ، به دريا نزديك تر شده ، تا جايي كه به داخل دريا كشيده مي شود .
آب هاي سطحي استان بوشهر شامل شماري رودخانه هاي فصلي و دائمي و چشمه هايي است كه به عنوان بخشي از حوزه آبريز خليج فارس و درياي عمان به شمار مي آيند . اين رودخانه ها به سبب شرايط اقليمي ، بيشتر به صورت فصلي و اتفاقي ظاهر مي شوند . مهمترين رودخانه هاي اين استان ، مند ، شاپور و دالكي است كه سرچشمه آنان در خارج از استان بوشهر است ، اما در گذر به سوي دريا از اين استان مي گذرند . آّب رودخانه هاي استان به علت شرايط خاص و عبور از طبقات نمكي ، شور و غير قابل آشاميدن است .
آب و هواي استان بوشهر درنواحي ساحلي ، گرم و مرطوب و در بخش هاي داخلي گرم و خشك و صحرايي است . در هر دو بخش ، متوسط دماي سالانه برابر با 24 درجه سانتي گراد است كه بيشترين مقدار آن در تابستان حدود 50 درجه و كمترين آن در زمستان حدود 6 درجه سانتي گراد است .
استان بوشهر از نواحي مهم پرورش ماهي و ميگو و صنايع شيلاتي است. محصولات كشاورزي اين استان به سبب شرايط نامساعد آب و هوايي و مرغوب نبودن زمين ، چندان تنوعي ندارد و بازده محصولات ، به ويژه غلات در سطح پاييني است . عمده ترين محصولات كشاورزي استان بوشهر ، گندم ، جو ، خرما مركبات ، تنباكو و محصولات جاليزي است .
