خدارو هزاران بار شکر...
این بار بوی ساخت و ساز و روال امید بخش زندگی همه روستاهایی رو که ما رفتیم و سر زدیم گرفته بود.
این بار مردم نون رو پس میزدند و به فکر وسایل زندگی کردن بودند!
روز خوبی بود و هوا هم عالی و گرم.
تعداد چادر ها کم شده بود تعداد خونه های نیمه کاره زیاد.
سری قبل اصلاً ساخت و سازی نبود و واقعاً وضعیتی که می دیدیم عذاب آور بود.
خدارو شکر دام ها هم مکان گرم و نرمی پیدا کرده کرده بودند و داخل کانکس هایی بودند.
فکر میکنم دیگر جای نگرانی نباشه، انشالله اگر این همت ادامه داشته باشه و یک ماه پیش رو هم به این صورت کار کنند 90 درصد مشکلات در رابطه با سرپناه امن و گرم مردم حل و رفع بشه.
خب با دیدن این اوضاع از روز پنجشنبه به اینور یکی از دلنگرانی های من که چند ماه بود مدام آزارم میداد (مخصوصاً در مواقعی که احساس گرمی و نرمی میکردم!) به کلی رفع شده.
خداوند همه بی سرپناهان و گرسنگان تمام عالم رو یار و یاور باشه.:گل: