-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
دیگر کجا میتوانم یافت کودکی ام را
- شروع کننده موضوع Maryam
- تاریخ شروع
Maryam
متخصص بخش ادبیات
پا به پای کودکی هایم بیا
کفش هایت را به پا کن تا به تا
کفش هایت را به پا کن تا به تا
قاه قاه خنده ات را ساز کن
باز هم با خنده ات اعجاز کن
باز هم با خنده ات اعجاز کن
پا بکوب و لج و کن و راضی نشو
با کسی جز عشق هم بازی نشو
با کسی جز عشق هم بازی نشو
بچه های کوچه را هم کن خبر
عاقلی را یک شب از یادت ببر
عاقلی را یک شب از یادت ببر
خاله بازی کن به رسم کودکی
با همان چادر نماز پولکی
با همان چادر نماز پولکی
طعم چای و قوری گلدارمان
لحظه های ناب بی تکرار مان
لحظه های ناب بی تکرار مان
مادری از جنس باران داشتیم
در کنارش خواب آسان داشتیم
در کنارش خواب آسان داشتیم
یا پدر اسطوره دنیای ما
قهرمان باور زیبای ما
قهرمان باور زیبای ما
قصه های هر شب مادربزرگ
ماجرای بزبز قندی و گرگ
ماجرای بزبز قندی و گرگ
غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خنده های کودکی پایان نداشت
خنده های کودکی پایان نداشت
هرکسی رنگ خودش بی شیله بود
ثروت هر بچه قدری تیله بود
ای شریک نان و گردو و پنیر
همکلاسی باز دستم را بگیر
همکلاسی باز دستم را بگیر
مثل تو دیگر کسی یک رنگ نیست
آن دل نازت برایم تنگ نیست؟
آن دل نازت برایم تنگ نیست؟
حال ما را از کسی پرسیده ای؟
مثل ما بال و پرت را چیده ای؟
مثل ما بال و پرت را چیده ای؟
حسرت پرواز داری در قفس؟
می کشی مشکل در این دنیا نفس؟
می کشی مشکل در این دنیا نفس؟
سادگی هایت برایت تنگ نیست؟
رنگ بی رنگیت اسیر رنگ نیست؟
رنگ بی رنگیت اسیر رنگ نیست؟
رنگ دنیایت هنوزم آبی است؟
آسمان باورت مهتابی است؟
آسمان باورت مهتابی است؟
هرکجایی شعر باران را بخوان
ساده باش و باز هم کودک بمان
ساده باش و باز هم کودک بمان
باز باران با ترانه،گریه کن
کودکی تو کودکانه گریه کن
کودکی تو کودکانه گریه کن
ای رفیق روزهای گرم و سرد
سادگی هایم به سویم باز گرد
سادگی هایم به سویم باز گرد
majnooneleyli
کاربر ويژه
با تو از خاطره ها سرشارم.
baroon
متخصص بخش ادبیات
می خواهم برگردم به روزهای کودکی...
آن زمان ها که...
پدر تنها قهرمان بود!
عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه می شد!
بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود!
بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادرهای خودم بودند!
تنــها دردم، زانوهای زخمـی ام بودند!
تنـها چیزی که می شکست، اسباب بـازی هایم بـود!
و معنای خداحافـظ...
تا فردا بود!