ای رهگذر که از پلکان خاوری کاخ آپادانا می گذری لحظه ای بیندیش و ببین ، افراد سپاه
جاوید که دشمن با شنیدن نام آنان لرزه به اندامش می افتاد و دوستان در پناه انها آرامش
داشتند ، سپاهی که ازنظراخلاقی نمونه بودند و درشهامت وبی باکی بی همتا . چشم هایت
را باز کن وخوب به این مردان تاریخ ساز بنگرکه برای ایران افتخار آفریدند و هنوزهم در
پس هزاره ها وسده ها صدایشان به گوش میرسد که ما تا واپسین تن دربرابردشمن چپاولگر
ایستاده ایم .ای بیگانه چشم هایت را ببند که شکوه تاریخ سازان ایران لرزه براندامت اندازد
اینان تو را به تاریخ خواهند برد و پیروزی هایشان موجب رشک تو خواهد شد .
داریوش بزرگ که در سرزمین پهناور ایران هماره در اندیشهی ملتش بود و همیشه نگران
این که مبادا قوی به ضعیف ، زور بگوید و شوند رنجش وی شوند ، مامورانی به سراسر
ایران فرستاد که به انها چشم و گوش شاه می گفتند . برای اینکه بتواند از سرزمین ایران
پاسداری کند وهیچ بیگانه ای دراین اندیشه ی نادرست نیفتد که به ایران بیاید وآسایش ایرانی
و ایران را برهم زند ،نیروی ویژه ای به وجود آورد به نام سپاه جاویدان آن هم درسال ۴۶۵
پیش از میلاد یعنی زمانی که بسیاری از کشورها هنوز ارتشی نداشتند و هنوزازنظم نظامی
ناآگاه بودند. رویدادنگاران نوشته اند که سپاه جاویدان از بین جوانان بلند بالا و نیرومند و
خوش سیما گزینش می شد.این سپاه ۶ سال باید دوره های اموزشی را پشت سرمی گذاشت.
در این آموزشگاه افزون بر دانش آن زمان فنون جنگی را نیز فرا می گرفتند . ولی مهم تر
از همه اینها ، پرورش اخلاق بود که برای آنها ارزش داشت .
سپاه جاویدان به فرمان داریوش بزرگ تشکیل شد . شمار آنها به ده هزار نفر می رسید .
از آن روی به آنها سپاه جاویدان می گفتند که هیچ گاه از شمار آنها کم نمی شد اگر یک تن
بازنشسته یا کشته می شد به شتاب ،فرد جدیدی جای او را پر می کرد . از نظر شجاعت و
دلیری نمونه بودند و از نظر جوانمردی یگانه .اگر پیروزنبردی بودند به گواهی تاریخ حتا
دست به میوه درختان هم نمی زدند . نیروی سپاه جاویدان داریوش در ۵۰ سالگی با تمام
مزایا بازنشست می شد ند . سپاه جاوید داریوش بزرگ به گواهی تاریخ پشتیبان مردم و
سپاهی نمونه بود
جاوید که دشمن با شنیدن نام آنان لرزه به اندامش می افتاد و دوستان در پناه انها آرامش
داشتند ، سپاهی که ازنظراخلاقی نمونه بودند و درشهامت وبی باکی بی همتا . چشم هایت
را باز کن وخوب به این مردان تاریخ ساز بنگرکه برای ایران افتخار آفریدند و هنوزهم در
پس هزاره ها وسده ها صدایشان به گوش میرسد که ما تا واپسین تن دربرابردشمن چپاولگر
ایستاده ایم .ای بیگانه چشم هایت را ببند که شکوه تاریخ سازان ایران لرزه براندامت اندازد
اینان تو را به تاریخ خواهند برد و پیروزی هایشان موجب رشک تو خواهد شد .
داریوش بزرگ که در سرزمین پهناور ایران هماره در اندیشهی ملتش بود و همیشه نگران
این که مبادا قوی به ضعیف ، زور بگوید و شوند رنجش وی شوند ، مامورانی به سراسر
ایران فرستاد که به انها چشم و گوش شاه می گفتند . برای اینکه بتواند از سرزمین ایران
پاسداری کند وهیچ بیگانه ای دراین اندیشه ی نادرست نیفتد که به ایران بیاید وآسایش ایرانی
و ایران را برهم زند ،نیروی ویژه ای به وجود آورد به نام سپاه جاویدان آن هم درسال ۴۶۵
پیش از میلاد یعنی زمانی که بسیاری از کشورها هنوز ارتشی نداشتند و هنوزازنظم نظامی
ناآگاه بودند. رویدادنگاران نوشته اند که سپاه جاویدان از بین جوانان بلند بالا و نیرومند و
خوش سیما گزینش می شد.این سپاه ۶ سال باید دوره های اموزشی را پشت سرمی گذاشت.
در این آموزشگاه افزون بر دانش آن زمان فنون جنگی را نیز فرا می گرفتند . ولی مهم تر
از همه اینها ، پرورش اخلاق بود که برای آنها ارزش داشت .
سپاه جاویدان به فرمان داریوش بزرگ تشکیل شد . شمار آنها به ده هزار نفر می رسید .
از آن روی به آنها سپاه جاویدان می گفتند که هیچ گاه از شمار آنها کم نمی شد اگر یک تن
بازنشسته یا کشته می شد به شتاب ،فرد جدیدی جای او را پر می کرد . از نظر شجاعت و
دلیری نمونه بودند و از نظر جوانمردی یگانه .اگر پیروزنبردی بودند به گواهی تاریخ حتا
دست به میوه درختان هم نمی زدند . نیروی سپاه جاویدان داریوش در ۵۰ سالگی با تمام
مزایا بازنشست می شد ند . سپاه جاوید داریوش بزرگ به گواهی تاریخ پشتیبان مردم و
سپاهی نمونه بود