شهرستان سیرجان
شهرستان سیرجان یکی از شهرستانهای استان کرمان است که در غرب این استان قرار گرفته‌است. این شهرستان بنا بر سرشماری مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۸۵ جمعیتی برابر ۲۴۵۸۱۲ نفر داشته‌است. مرکز این شهرستان شهر سیرجان است.
درباره شهرستان سیرجان
شهرستان سیرجان در فاصله ۱۷۵ کیلومتری جنوب غربی کرمان واقع شده و از شمال به شهرستان شهرستان رفسنجان و شهرستان شهر بابک، از جنوب به استان هرمزگان، از مشرق به شهرستانهای بافت و بردسیر و از غرب به استان فارس محدود است. سیرجان بین کوههای مرکزی و کوههای شرقی زاگرس قرار گرفته و مهمترین ارتفاعات آن عبارت‌اند از کوه پنج، چهار گنبد، بیدخوان و کوه عین البقر. از نواحی پست و هموار این شهرستان می‌توان کفه نمک در غرب و دشت حاصلخیز ابراهیم‌آباد را در شرق این شهر نام برد که بین سیرجان و بافت قرار دارد. آب و هوای سیرجان نیمه بیابانی است. در تابستان نسبتاً گرم وخشک و در زمستان سرد و در بهار همراه با بارندگی است. منشا اصلی بارندگیهای این شهرستان، توده هوای غربی و اثر هوای مرطوب اقیانوس هند است. مهمترین رودخانه‌های سیرجان عبارت‌اند از: تنگوییه (پلنگی) و رودخانه حسین‌آباد که هر دو فصلی هستند. یکی از مهمترین جاهای چهار گنبد شریک آباد نام دارد که متعلق به فرزندان و نوادگان خانعلی پورشهسواری می‌باشد
جغرافیای سیرجان
سیرجان، بعد از اسلام و تا میانه‌های سده دهم میلادی شهر عمده و مرکز ایالت کرمان بوده که شیراجان هم گفته شده‌است. سیرجان تقریباً در هشت کیلومتری شرق شهر جدید سعیدآباد قرار داشته و در آن زمان والی کرمان نیز در همین محل مستقر بوده‌است.
نام
نام سیرجان در اصل سیرگان بوده و بنای آن را به بهمن پادشاه اشکانی نسبت می‌دهند و در استیلای عرب آن را معرب کردند و سیرجان نامیدند. عده‌ای از مردم سیرجان مهاجرانی هستند که در سالهای پیش از سیوند فارس به سیرجان مهاجرت نموده‌اند.
شهرستان سیرجان یکی از شهرستانهای استان کرمان است که در غرب این استان قرار گرفته‌است. این شهرستان بنا بر سرشماری مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۸۵ جمعیتی برابر ۲۴۵۸۱۲ نفر داشته‌است. مرکز این شهرستان شهر سیرجان است.
درباره شهرستان سیرجان
شهرستان سیرجان در فاصله ۱۷۵ کیلومتری جنوب غربی کرمان واقع شده و از شمال به شهرستان شهرستان رفسنجان و شهرستان شهر بابک، از جنوب به استان هرمزگان، از مشرق به شهرستانهای بافت و بردسیر و از غرب به استان فارس محدود است. سیرجان بین کوههای مرکزی و کوههای شرقی زاگرس قرار گرفته و مهمترین ارتفاعات آن عبارت‌اند از کوه پنج، چهار گنبد، بیدخوان و کوه عین البقر. از نواحی پست و هموار این شهرستان می‌توان کفه نمک در غرب و دشت حاصلخیز ابراهیم‌آباد را در شرق این شهر نام برد که بین سیرجان و بافت قرار دارد. آب و هوای سیرجان نیمه بیابانی است. در تابستان نسبتاً گرم وخشک و در زمستان سرد و در بهار همراه با بارندگی است. منشا اصلی بارندگیهای این شهرستان، توده هوای غربی و اثر هوای مرطوب اقیانوس هند است. مهمترین رودخانه‌های سیرجان عبارت‌اند از: تنگوییه (پلنگی) و رودخانه حسین‌آباد که هر دو فصلی هستند. یکی از مهمترین جاهای چهار گنبد شریک آباد نام دارد که متعلق به فرزندان و نوادگان خانعلی پورشهسواری می‌باشد
جغرافیای سیرجان
سیرجان، بعد از اسلام و تا میانه‌های سده دهم میلادی شهر عمده و مرکز ایالت کرمان بوده که شیراجان هم گفته شده‌است. سیرجان تقریباً در هشت کیلومتری شرق شهر جدید سعیدآباد قرار داشته و در آن زمان والی کرمان نیز در همین محل مستقر بوده‌است.
نام
نام سیرجان در اصل سیرگان بوده و بنای آن را به بهمن پادشاه اشکانی نسبت می‌دهند و در استیلای عرب آن را معرب کردند و سیرجان نامیدند. عده‌ای از مردم سیرجان مهاجرانی هستند که در سالهای پیش از سیوند فارس به سیرجان مهاجرت نموده‌اند.