تاریخچه
شهرستان خنج داراي فرهنگ و تمدني ديرين و چند هزار ساله است. این شهرستان آثار و نشانه هاي گرانقدري از تاريخ و فرهنگ دوره ساساني، صفوي و ايلخانان را در مشتهاي بسته خود نگه داشته كه هنوز آنطور كه بايد شناخته نشده است. خنج يك مجموعه گمنام و پرغناي تاريخي است، با كتيبه هايش از تاريخ مي گويد و با آخرين خشتهاي به جاي مانده از كاروانسراها و مدارس نمائي از فرهنگ ديرين را پيش روي مي گشايد. آثار تاريخي آن كه ثروت معنوي سرشاري را نثار اين شهرستان مي كند عبارتند از:
امامزاده شاه فخرالدين – مسجد و بقعه شيخ حاج محمد ابونجم – مناره كاشي و مقبره شيخ دانيال خنجي – امامزاده شيخ شعيب وتپه بزرگ معروف به تنب تنگر
فرهنگ و زبان :
فرهنگ را مي توان مجموعه رفتارهاي اکتسابي و ويژگيهاي اعتقادي و باورهاي يک جامعه تعريف کرد تاکنون در خنج جنبه هاي معنوي فرهنگي بر جنبه هاي مادي فرهنگي غلبه داشته و از غناي فرهنگي برخوردار بوده، شهرستان خنج با وجود آثار و بقعه هاي فراوان مساجد ، مناره ها، گنبدها، شيوخ و دانشمندان صلحا و عرفايي نامي مرکز انتشار اسلام و مرکز حلال مشکلات جوامع اطراف بوده و نشان از عظمت فرهنگ آن در گذشته دارد بطوريکه اکثر علما و عرفا ، خنج را محلي مناسب براي زندگي معنوي و دنيوي خود برگزيده و به اين شهر مهاجرت مي کرده اند. زبان خنجي، يکي از لهجه هاي لارستاني است که در بين مردم خنج و اطراف آن صحبت مي کنند و تعدادي از مردم شهرستان نيز به زبان فارسي و بعضا ترکي صحبت مي کنند.
جایگاه شهرستان خنج در تقسیمات کشوری
شهرستان خنج از شهرستانـهای جنوبی فـارس و در فاصله 265 کیلومـتری شیراز- مرکز استان فارس- در نقطه اي به مختصات طول جغرافيايي 44/53 و عرض جغرافيايي 89/27 قرار گرفته و از شمال به قیر و کارزین، از جنوب به لامرد و مهر و از شرق و شمال غربی به لارستان محدود می شود. درسال 1384 از شهرستان لارستان انتزاع و به شهرستان ارتقاء یافته است.
وسعت: 5000 کيلومتر مربع
جمعیت (براساس آمار سرشماری سال 1385): 40296 نفر
مرد: 20434 نفر
زن: 19862 نفر
جمعیت مرکز شهرستان: 20012 نفر
تعداد بخش: 2 بخش مرکزی - محمله
ت
عداد دهستان: 4 دهستان که عبارتند : تنگ نارک و سیف آباد در بخش مرکزی و محمله و باغان در بخش محمله
شهرستان خنج داراي فرهنگ و تمدني ديرين و چند هزار ساله است. این شهرستان آثار و نشانه هاي گرانقدري از تاريخ و فرهنگ دوره ساساني، صفوي و ايلخانان را در مشتهاي بسته خود نگه داشته كه هنوز آنطور كه بايد شناخته نشده است. خنج يك مجموعه گمنام و پرغناي تاريخي است، با كتيبه هايش از تاريخ مي گويد و با آخرين خشتهاي به جاي مانده از كاروانسراها و مدارس نمائي از فرهنگ ديرين را پيش روي مي گشايد. آثار تاريخي آن كه ثروت معنوي سرشاري را نثار اين شهرستان مي كند عبارتند از:
امامزاده شاه فخرالدين – مسجد و بقعه شيخ حاج محمد ابونجم – مناره كاشي و مقبره شيخ دانيال خنجي – امامزاده شيخ شعيب وتپه بزرگ معروف به تنب تنگر
فرهنگ و زبان :
فرهنگ را مي توان مجموعه رفتارهاي اکتسابي و ويژگيهاي اعتقادي و باورهاي يک جامعه تعريف کرد تاکنون در خنج جنبه هاي معنوي فرهنگي بر جنبه هاي مادي فرهنگي غلبه داشته و از غناي فرهنگي برخوردار بوده، شهرستان خنج با وجود آثار و بقعه هاي فراوان مساجد ، مناره ها، گنبدها، شيوخ و دانشمندان صلحا و عرفايي نامي مرکز انتشار اسلام و مرکز حلال مشکلات جوامع اطراف بوده و نشان از عظمت فرهنگ آن در گذشته دارد بطوريکه اکثر علما و عرفا ، خنج را محلي مناسب براي زندگي معنوي و دنيوي خود برگزيده و به اين شهر مهاجرت مي کرده اند. زبان خنجي، يکي از لهجه هاي لارستاني است که در بين مردم خنج و اطراف آن صحبت مي کنند و تعدادي از مردم شهرستان نيز به زبان فارسي و بعضا ترکي صحبت مي کنند.
جایگاه شهرستان خنج در تقسیمات کشوری
شهرستان خنج از شهرستانـهای جنوبی فـارس و در فاصله 265 کیلومـتری شیراز- مرکز استان فارس- در نقطه اي به مختصات طول جغرافيايي 44/53 و عرض جغرافيايي 89/27 قرار گرفته و از شمال به قیر و کارزین، از جنوب به لامرد و مهر و از شرق و شمال غربی به لارستان محدود می شود. درسال 1384 از شهرستان لارستان انتزاع و به شهرستان ارتقاء یافته است.
وسعت: 5000 کيلومتر مربع
جمعیت (براساس آمار سرشماری سال 1385): 40296 نفر
مرد: 20434 نفر
زن: 19862 نفر
جمعیت مرکز شهرستان: 20012 نفر
تعداد بخش: 2 بخش مرکزی - محمله
ت
عداد دهستان: 4 دهستان که عبارتند : تنگ نارک و سیف آباد در بخش مرکزی و محمله و باغان در بخش محمله