قسمت اول جزوه آموزش دوره CCNA
منبع : عصر شبکه
تعریف شبکه:
یک شبکه از مجموعۀ یک سری سرویس‌دهنده و سرویس‌گیرنده در کنار هم تشکیل یافته است. اجزای سرویس گیرنده اصطلاحاً با نام Client و یا Host معرفی می‌گردند. اجزای سرویس‌دهنده با نام اصطلاحاً Server معرفی می‌شوند.
انواع منابع مورد استفاده برای یک شبکه شامل:
File- Folder- Printer - …
می‌باشد. این منابع در دسترس تمامی اجزای شبکه قرار می‌گیرد. وظیفۀ به اشتراک‌گذاریِ آنها توسط Server و وظیفه استفاده از منابع اشتراکی بر عهده Client می‌باشد.
نکته: در کتاب Cisco، به Client و Host←End System گفته می‌شود.
Node → Microsoft
Device → Cisco
شبکه‌ها از جهت ساختار ارتباطی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
1) Peer-to-Peer
شبکه‌ای که هر جزء آن بعنوان سرویس‌دهنده و سرویس‌گیرنده قرار دارد.
2) Domain
شبکه‌ای که یک جزء سرویس می‌دهد و جزء دیگر سرویس می‌گیرد.
این نوع شبکه، شبکه‌ای از دو جزء Client و Server به صورت مجزا تشکیل یافته باشد، اصطلاحاً با نام Domain نامیده می‌شود. این شبکه با تقسیم وظایف بین اجزی آن از جهت کارکرد، عملکرد بهتری داشته و دارای ساختار یکپارچه‌تری است.
Terminal:
Terminal در یک شبکه وظیفه دریافت اطلاعات شبکه، ایجاد Process بر روی آنها و نشان دادن خرجی را برعهده دارد. (Terminal در داخل شبکه می‌تواند Server باشد)
Authentication:
روشی است برای شناسایی کاربران شبکه که غالباً توسط Serverها در شبکه پیاده‌سازی می‌گردد. ساده‌ترین روش برای احراز هویت پرسیدن User Name و Password است.
Encryption:
اطلاعات در شبکه‌ها می‌تواند به دو صورت Simple و Encrypt وجود داشته باشد. بدلیل امنیت پایین در حالت Simple از یک سری الگوریتم استفاده می‌گردد که اطلاعات به صورت Encrypt درآیند. در این حالت دسترسی به داده‌ها مشکل‌تر خواهد بود.
Directory Service:
یک Database است که اطلاعات مربوط به Clientها، Serverها و User Name و Password در آن نگهداری می‌گردد. غالباً مفهوم Directory Service در شبکه با ساختار Domain تعریف می‌گردد.
Network Standard: (استانداردهای شبکه)
از استانداردهای شبکه برای معرفی اجزای شبکه، ارتباط مابین آنها، تجهیزات ارتباط‌دهنده و Protocolها استفاده می‌شود.
Protocol:
زبان مشترک گفتاری در شبکه‌ها، Protocolها هستند.
استانداردهای معروف:
Ø ISO
Ø IEEE
Ø ANSI
Ø TIA
Ø EIA
Ø IETF
Backbone: (یا Network Backbone)
بستر اصلی ارتباط در یک شبکه، Backbone نامیده می‌شود. کلیه اطلاعات رد و بدل شده مابین اجزای شبکه از Backbone عبور می‌کند.
Segment:
Segment یک جزء مستقل ارتباطی در شبکه است، که برای ایجاد آن از Deviceهای مختلفی استفاده می‌شود. (برای ایجاد کیفیت بیشتر در ارتباط)
IP:
هر Device برای ارتباط در شبکه از یک مشخصه برای معرفی خود استفاده می‌نماید. این مشخصه با نام IP نامیده می‌شود.
TCP/IP:
برای ارتباط IPها با هم از زبان مشترک گفتاری در شبکه‌ها با نام TCP/IP استفاده می‌گردد.
Subnet:
یک شبکه با یک ساختار مستقلِ TCP/IP یک Subnet نامیده می‌شود.
Topologyهای رایج در هر شبکه:
Topology نحوه قرارگیری (چیدمان) تجهیزات در شبکه می‌باشد.
1- Bus Topology: توپولوژی Bus یک ساختار خطی است که در آن کامپیوترها در راستای یک خط مستقیم به یک دیگر متصل می‌باشند.
2- Ring Topology: در این توپولوژی کامپیوترهای در محیط یک دایره قرار گرفته و از یک مشخصه ارتباطی با نام Token برای ارتباط استفاده می‌کنند.
3- Star Topology: در توپولوژی Star از یک Device ارتباطی برای ارتباط سیستم‌ها با هم به صورت مستقیم استفاده می‌شود.
ارسال اطلاعات در شبکه‌ها به سه روش کلی قابل انجام است:
1) Broadcast: در این روش اطلاعات بطور همزمان برای همه اجزای شبکه ارسال می‌گردد.
(Hub این کار را انجام می‌دهد)
2) Multicast: در این روش، ارسال اطلاعات به یک گروه خاص از بین تمامی اجزای شبکه انجام می‌پذیرد.
3) Unicast: در این روش ارسال اطلاعات فقط به یک سیستم خاص در شبکه انجام می‌پذیرد.
انواع شبکه‌ها از جهت ابعاد به صورت زیر تقسیم می‌گردند:
یک شبکه از مجموعۀ یک سری سرویس‌دهنده و سرویس‌گیرنده در کنار هم تشکیل یافته است. اجزای سرویس گیرنده اصطلاحاً با نام Client و یا Host معرفی می‌گردند. اجزای سرویس‌دهنده با نام اصطلاحاً Server معرفی می‌شوند.
انواع منابع مورد استفاده برای یک شبکه شامل:
File- Folder- Printer - …
می‌باشد. این منابع در دسترس تمامی اجزای شبکه قرار می‌گیرد. وظیفۀ به اشتراک‌گذاریِ آنها توسط Server و وظیفه استفاده از منابع اشتراکی بر عهده Client می‌باشد.
نکته: در کتاب Cisco، به Client و Host←End System گفته می‌شود.
Node → Microsoft
Device → Cisco
شبکه‌ها از جهت ساختار ارتباطی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
1) Peer-to-Peer
شبکه‌ای که هر جزء آن بعنوان سرویس‌دهنده و سرویس‌گیرنده قرار دارد.
2) Domain
شبکه‌ای که یک جزء سرویس می‌دهد و جزء دیگر سرویس می‌گیرد.
این نوع شبکه، شبکه‌ای از دو جزء Client و Server به صورت مجزا تشکیل یافته باشد، اصطلاحاً با نام Domain نامیده می‌شود. این شبکه با تقسیم وظایف بین اجزی آن از جهت کارکرد، عملکرد بهتری داشته و دارای ساختار یکپارچه‌تری است.
Terminal:
Terminal در یک شبکه وظیفه دریافت اطلاعات شبکه، ایجاد Process بر روی آنها و نشان دادن خرجی را برعهده دارد. (Terminal در داخل شبکه می‌تواند Server باشد)
Authentication:
روشی است برای شناسایی کاربران شبکه که غالباً توسط Serverها در شبکه پیاده‌سازی می‌گردد. ساده‌ترین روش برای احراز هویت پرسیدن User Name و Password است.
Encryption:
اطلاعات در شبکه‌ها می‌تواند به دو صورت Simple و Encrypt وجود داشته باشد. بدلیل امنیت پایین در حالت Simple از یک سری الگوریتم استفاده می‌گردد که اطلاعات به صورت Encrypt درآیند. در این حالت دسترسی به داده‌ها مشکل‌تر خواهد بود.
Directory Service:
یک Database است که اطلاعات مربوط به Clientها، Serverها و User Name و Password در آن نگهداری می‌گردد. غالباً مفهوم Directory Service در شبکه با ساختار Domain تعریف می‌گردد.
Network Standard: (استانداردهای شبکه)
از استانداردهای شبکه برای معرفی اجزای شبکه، ارتباط مابین آنها، تجهیزات ارتباط‌دهنده و Protocolها استفاده می‌شود.
Protocol:
زبان مشترک گفتاری در شبکه‌ها، Protocolها هستند.
استانداردهای معروف:
Ø ISO
Ø IEEE
Ø ANSI
Ø TIA
Ø EIA
Ø IETF
Backbone: (یا Network Backbone)
بستر اصلی ارتباط در یک شبکه، Backbone نامیده می‌شود. کلیه اطلاعات رد و بدل شده مابین اجزای شبکه از Backbone عبور می‌کند.
Segment:
Segment یک جزء مستقل ارتباطی در شبکه است، که برای ایجاد آن از Deviceهای مختلفی استفاده می‌شود. (برای ایجاد کیفیت بیشتر در ارتباط)
IP:
هر Device برای ارتباط در شبکه از یک مشخصه برای معرفی خود استفاده می‌نماید. این مشخصه با نام IP نامیده می‌شود.
TCP/IP:
برای ارتباط IPها با هم از زبان مشترک گفتاری در شبکه‌ها با نام TCP/IP استفاده می‌گردد.
Subnet:
یک شبکه با یک ساختار مستقلِ TCP/IP یک Subnet نامیده می‌شود.
Topologyهای رایج در هر شبکه:
Topology نحوه قرارگیری (چیدمان) تجهیزات در شبکه می‌باشد.
1- Bus Topology: توپولوژی Bus یک ساختار خطی است که در آن کامپیوترها در راستای یک خط مستقیم به یک دیگر متصل می‌باشند.
2- Ring Topology: در این توپولوژی کامپیوترهای در محیط یک دایره قرار گرفته و از یک مشخصه ارتباطی با نام Token برای ارتباط استفاده می‌کنند.
3- Star Topology: در توپولوژی Star از یک Device ارتباطی برای ارتباط سیستم‌ها با هم به صورت مستقیم استفاده می‌شود.
ارسال اطلاعات در شبکه‌ها به سه روش کلی قابل انجام است:
1) Broadcast: در این روش اطلاعات بطور همزمان برای همه اجزای شبکه ارسال می‌گردد.
(Hub این کار را انجام می‌دهد)
2) Multicast: در این روش، ارسال اطلاعات به یک گروه خاص از بین تمامی اجزای شبکه انجام می‌پذیرد.
3) Unicast: در این روش ارسال اطلاعات فقط به یک سیستم خاص در شبکه انجام می‌پذیرد.
انواع شبکه‌ها از جهت ابعاد به صورت زیر تقسیم می‌گردند:
منبع : عصر شبکه