پاسخ : از دل تا قلم
برای پرواز به آسمانها،منتظر نمان که عقابی نیرومند بیاید و از زمینت بر گیرد و در آسمانهایت پرواز دهد.بکوش تا پر پرواز به بازوانت جوانه زند و بروید و بکوش تا این همه گوشت و پیه و استخوان سنگین را که چنین به زمین وفادارت کرده است،سبک کنی و از خویش بزدایی،آنگاه به جای خزیدن،خواهی پرید.در پرنده شدن خویش بکوش واین یعنی بیرون آمدن از زندان درون..