مهرک نوش‌زاد

[kuruš]

مِهرک نوش‌زاد در داستان‌های ملی ایران و شاهنامه فرمانروای جهرم در روزگار اردشیر بابکان بود. هنگامی که اردشیر در کجاران (کرمان) با سپاه هفت‌واد می‌جنگید وی از نبودن او استفاده کرد و به اردشیرخوره رفت و گنج او را به تاراج برد. اردشیر چون بازگشت به جهرم لشکر کشید و مهرک را دستگیر کرد و گردن زد و سرش را در آتش افکند و خاندانش را جز دختری که نهان شد، نابود ساخت. این دختر بعدها زن شاپور پسر اردشیر شد و از پیوند آنان اورمزد به دنیا آمد. نام دختر مهرک نوش‌زاد که بعدها زن شاپور شد، در منبعی دیگر، آذراناهید با لقب «بانوی بانوان» ذکر شده‌است.