در ژوئيه سال 307 ميلادي (نيمه اول اين ماه و احتمالا دهم ژوئيه) هرمز دوم، شاه ساساني ايران اجازه داد كه تصوير همسر او - دختر پادشاه (محلي) كوشان - بر سكه ضرب شود. هرمز دوم كه «تاريخ» اورا به عنوان «عادل و نيک نفس» مورد قضاوت قرار مي دهد و هفت سال و چهار ماه سلطنت كرد، نخستين شاه ايران بود كه سكه با تصوير شهبانويش ضرب و به جريان گذاشت. شهرت فروتني و باگذشت بودن هرمز دوم از زماني وارد تاريخ شد كه وي پس از كناره گيري پدر بيمارش «نرسي» از سلطنت و به شاهي رسيدنش تا زماني كه پدر زنده بود اجازه نداد كه اورا به عنوان «شاه» خطاب كنند.
«نرسي» در سال 302 ميلادي پس از اين كه شنيد يك واحد از ارتش ايران مورد شبيخون رومي ها قرار گرفته و متحمل تلفات شده از فرط اندوه بيمار و همان روز، پس از ده سال پادشاهي به سود پسرش هرمز كناره گيري كرده بود. نرسي قبلا و در ژوئيه 297 ميلادي ارتش روم به فرماندهي گالريوس را در منطقه فرات شمالي شكست و فراري داده بود و چون پيش بيني حمله مجدد را تا سالها نمي كرد، نيمي از ارتش را روانه شمالشرقي كشور (منطقه فرارود) كرده بود كه گالريوس از فرصت استفاده کرده به يک سپاه ايران شبيخون زده، تلفات وارد ساخته و برخي از افراد خانواده سلطنتي را که در قرارگاه اين سپاه بودند به اسارت گرفته بود. اختلاف ايران و روم در زمان نرسي هم بر سر ارمنستان بود.
هرمز دوم بود كه دادگاههاي كيفري ايران را دو مرحله اي كرد و دستور داد كه احكام اعدام بدون تصويب او اجرا نشوند. هرمز دوم در اوايل سال 310 ميلادي براي جلوگيري از مهاجرت اعراب به قلمرو ايران، به منطقه اي كه امروز ظهران (واقع در كشور سعودي) ناميده مي شود رفته بود كه همانجا درگذشت. وي از طريق جزيره بحرين به آن منطقه رفته بود.
منبع:یاد یار
«نرسي» در سال 302 ميلادي پس از اين كه شنيد يك واحد از ارتش ايران مورد شبيخون رومي ها قرار گرفته و متحمل تلفات شده از فرط اندوه بيمار و همان روز، پس از ده سال پادشاهي به سود پسرش هرمز كناره گيري كرده بود. نرسي قبلا و در ژوئيه 297 ميلادي ارتش روم به فرماندهي گالريوس را در منطقه فرات شمالي شكست و فراري داده بود و چون پيش بيني حمله مجدد را تا سالها نمي كرد، نيمي از ارتش را روانه شمالشرقي كشور (منطقه فرارود) كرده بود كه گالريوس از فرصت استفاده کرده به يک سپاه ايران شبيخون زده، تلفات وارد ساخته و برخي از افراد خانواده سلطنتي را که در قرارگاه اين سپاه بودند به اسارت گرفته بود. اختلاف ايران و روم در زمان نرسي هم بر سر ارمنستان بود.
هرمز دوم بود كه دادگاههاي كيفري ايران را دو مرحله اي كرد و دستور داد كه احكام اعدام بدون تصويب او اجرا نشوند. هرمز دوم در اوايل سال 310 ميلادي براي جلوگيري از مهاجرت اعراب به قلمرو ايران، به منطقه اي كه امروز ظهران (واقع در كشور سعودي) ناميده مي شود رفته بود كه همانجا درگذشت. وي از طريق جزيره بحرين به آن منطقه رفته بود.
منبع:یاد یار