نَستیهَن یا نَستهَن در شاهنامه نام پهلوانی تورانی است که پور(پسر) ویسه و برادر پیران بود. نستیهن در میدان چوگان یار افراسیاب بود. وی همچنین به فرمان برادرش پیران و به همراه جمعی دیگر از تورانیان در پی کی خسرو تاخت.
نستیهن در جریان نبرد هماون، همراه با برادرش از جلو سپاه ایران گریخت. او همچنین همان کسی بود که به کین خواهی هومان، با ده هزار نفر سپاهی علیه ایران لشکرکشی کرد. در این لشکرکشی که جنگ دوازده رخ نام گرفت، بیژن با دیدن درفش ویسه، اسب نستیهن را نشانه گرفت و روزگار این دلاور تورانی را به سر آورد.
فردوسی در ابیاتی از شاهنامه، از نستیهن یاد کرده، که بیت زیر از آن جمله‌است:
نستیهن در جریان نبرد هماون، همراه با برادرش از جلو سپاه ایران گریخت. او همچنین همان کسی بود که به کین خواهی هومان، با ده هزار نفر سپاهی علیه ایران لشکرکشی کرد. در این لشکرکشی که جنگ دوازده رخ نام گرفت، بیژن با دیدن درفش ویسه، اسب نستیهن را نشانه گرفت و روزگار این دلاور تورانی را به سر آورد.
فردوسی در ابیاتی از شاهنامه، از نستیهن یاد کرده، که بیت زیر از آن جمله‌است:
| چو پیران و نستیهن جنگجوی | چو هومان که برداشتی زآب گوی |