پرديس ساساني سرآب بهرام شامل نقش برجسته اي با شکوه بازمانده از دوران ساسانيان در 6 کيلومتري نورآباد ممسني در کنار روستايي به همين نام سال هاست به حال خود رها شده که به همين دليل به يکي از اهداف تيراندازي مردم بومي و گردشگراني بدل شده است که به اين منطقه سفر مي کنند، به همين دليل بسياري از قسمت هاي ظريف اين حجاري توسط گلوله تخريب شده است.
نقش برجسته ساساني سرآب بهرام
در اين نقش برجسته که به گفته باستان شناسان در سده 5 ميلادي حجاري شده است ، بهرام دوم پادشاه ساساني را تصوير کرده است که به همراه چهار تن از بزرگان دربار خود بر فراز چشمه اي که از زير پايشان از دل کوه بيرون مي آيد ايستاده اند و به نشانه احتران انشگت هاي سبابه خود را رو به آسمان گرفته اند.
نقش برجسته ساساني سرآب بهرام
در اين نقش برجسته که به گفته باستان شناسان در سده 5 ميلادي حجاري شده است ، بهرام دوم پادشاه ساساني را تصوير کرده است که به همراه چهار تن از بزرگان دربار خود بر فراز چشمه اي که از زير پايشان از دل کوه بيرون مي آيد ايستاده اند و به نشانه احتران انشگت هاي سبابه خود را رو به آسمان گرفته اند.
به گفته مردم محلي اين چشمه سال ها پر آب بود و در دو سوي جوي آبي که از آن جاري مي شد درخت ها و درختچه هاي زيادي رشد کرده بود ، با اين حال اما به دليل خشکسالي هاي اخير هم آب چشمه به شدت کم شده است و هم درخت ها و گياهان اطراف آن خشک شده است، علاوه بر اين نقش برجسته حجاري شده در سرآب بهرام به دليل عدم محافظت به شدت تخريب شده است به گونه اي که رفته رفته بخش عمده اي از ظرافت هاي آن از بين رفته است.
يکي از مردم روستاي سرآب بهرام در اين باره به ما مي گويد اين نقش برجسته با توجه به فاصله اي که از روستا دارد به سيبلي براي هدف تيراندازي مردم روستا در مراسم هاي عروسي و افرادي که براي تفريح به اين منطقه مي آيند تبديل شده است به همين دليل هم در اين سالها اين نقش برجسته آسيب هاي بسياري ديده است.
سوراخ هاي به جا مانده بر اين نقش برجسته آن را به اثري تاريخي باز مانده از جنگ شبيه تر کرده است تا اثري با شکوه بازمانده از دوران ساسانيان، با وجود اين هيچ توجه خاصي به اين اثر منحصر به فرد صورت نگرفته است.
با اين حال اين نقش برجسته حتي تابلويي براي شناسايي نيز ندارد و براي يافتن آن بايد ابتدا آدرس روستاي سرآب بهرام را پرسيد و سپس از مردم محلي سراغ اين نقش برجسته را جويا شد، آب در نزد ساسانيان ارزش و اهميت بسياري داشته است، به همين دليل در زمان آنها سرچشمه آب ها و رودخانه ها بسيار مقدس شمرده شده و از آلوده کردن آنها اجتناب مي کردند.
برخي از باستان شناسان بر اين باور هستند سرچشمه سرآب بهرام محل تامين آب باغي ايراني بود که به عنوان نخجيرگاه و شکارگاه شاهي از آن استفاده مي شد وجود نقش برجسته متعلق به بهرام دوم نيز اصحت اين گمانه زني را تقويت مي کند
به رغم آنکه ساماندهي و بازسازي اين مجموعه مي توانست علاوه بر صيانت از يک مجموعه تاريخي-فرهنگي، موجب توسعه گردشگري و رونق اقتصادي منطقه شود اما در اثر ناکارآمدي مديريت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، عدم رسيدگي به اين مجموعه و توسعه تدريجي خانه هاي روستايي منجر به نابودي تدريجي اين مجموعه منجر شده است.
امروزه چشمه سراب بهرام مملو از زباله گوناگون است و هيچ نشاني از پاکيزگي و تقدس و احترامي که ساسانيان براي آب در جغرافياي خشک ايران زمين قائل بودند ديده نمي شود. اين مجموعه هنوز مورد مطالعات باستان شناسي قرار نگرفته و حتي حدود عرصه و حريم آن نيز مشخص نشده است.
در حالي است که سازمان ميراث فرهنگي اخيرأ پرونده باغ ايراني را در فهرست جهاني يونسکو به ثبت رسانده است به نظر مي رسد توجه به اين چشمه که اطراف ان باغي باستاني از زمان ساسانيان قرار داشته است را بيش از پيش لازم کرده است.