پادشاه مقتدری که دادگستری و عدالت گرايی او دنيا را به شگفت وا داشت :

[kuruš]

پادشاه مقتدری که دادگستری و عدالت گرايی او دنيا را به شگفت وا داشت :

مباشيد ترسان ز تخت و کلاه ------ گشاده است بر هر کسی بارگاه

هر آنکس که آيد به روز و به شب ------ زگفتار بسته مداريد لب

اگر ميگساريم با انجمن ------ ور آهسته باشيم با رايزن

به چوگان و بر دشت و چراگاه ------ بر ما شما را گشاده است راه

به خواب و بيداری و رنج و ناز ------ از اين بارگه کس مگرديد باز

مگر آرزوها همه يافته ------ مخسبيد يک تن ز ما تافته

بدانگه شود شاد روشن دلم ------ که رنج ستمديدگان بگسلم

مبادا که از کاردار من ------ گر از لشگر و پيش کاران من

بخسبد کسی با دلی دردمند ------ که از درد او بر من آيد گزند


خلاصه ای از قوانين انسانی انوشيروان دادگر

از تخت و کلاه و پادشاه ايران ترسان نباشيد که اين بارگاه بر همه شما ايرانيان باز است . هر کسی که پيش شاه می آيد چه در روز و چه در شب حق نداريد سکوت کنيد . اگر در حال خوردن شراب هستم اگر در حال مشورت و رايزنی هستم اگر در دشت چوگان به تفريح مشغول هستم اگر در خواب يا بيداری يا در رنج و سختی و ناز و استراحت هستم . درب بارگاه من بروی مردم باز است و حق نداريد از بارگاه من دست خالی برگرديد . مگر آنکه به آرزوهايتان رسيده باشيد . من که شاه هستم زمانی شاد ميشوم که شما هم وطنان رنج نداشته باشيد و کسی شب با دلی دردمند نخوابيد که از اين کار من نيز به رنج می آيم .​