کتیبه شاپور یکم در تنگ براق در سال ۱۳۳۵ کتیبه ای دو زبانی به زبان پهلوی و زبان پارتی در تنگ براق، دهکدهٔ کوچکی در نزدیکی دزکرد در ۱۲۳ کیلومتری غرب آباده و در حدود صد کیلومتری شمال غربی حاجی آباد، کشف گردید. این کتیبه آسیب فراوان دیده است و موضوع آن همانند کتیبه شاپور یکم در حاجی آباد است که در آن در ابتدا شاپور یکم نام و عنوان خود و پدر و جدش را ذکر میکند و سپس مضمون کتیبه میآید که دربارهٔ تیراندازی وی است. کتیبه با جملهای دعایی پایان میگیرد. با این تفاوت که این کتیبه خلاصهتر است.[۱]