کتیبه شاپور یکم در تنگ براق  در سال ۱۳۳۵ کتیبه ای دو زبانی به زبان پهلوی و زبان پارتی در تنگ براق،  دهکدهٔ کوچکی در نزدیکی دزکرد در ۱۲۳ کیلومتری غرب آباده و در حدود صد  کیلومتری شمال غربی حاجی آباد، کشف گردید. این کتیبه آسیب فراوان دیده است و  موضوع آن همانند کتیبه شاپور یکم در حاجی آباد است که در آن در ابتدا  شاپور یکم  نام و عنوان خود و پدر و جدش را ذکر میکند و سپس مضمون کتیبه  میآید که  دربارهٔ تیراندازی وی است. کتیبه با جملهای دعایی پایان  میگیرد. با این  تفاوت که این کتیبه خلاصهتر است.[۱]
			
			