گزیده ی اشعار از کتاب « دروغ هایِ » | علی محمّد مؤدّب

[baroon]

جای خالی کسی به چشم می خورد


در تمام لحظه ها، در تمام عکس ها
جای خالی کسی به چشم می خورد
ای امام عصرها!
که عصر ما چشم دیدن تو را نداشت
نوری از نوازش تو را
در هزار چهره ی شهید دیده ام
گرچه جز دریغ حاصلی نبرده ام
آن چنان که گوییا
سماحت حسین را
از نگاه لشکر یزید دیده ام​

 

[baroon]

من قیافه ام به عاشقان نمی خورد


ساده تر بگویم
اهل کوچه های خاکی ترانه نیستم
با دقایق وجود
ساعت دلم تکان نمی خورد
دارم از خودم ناامید می شوم
قد حرف های عاشقانه نیستم
من قیافه ام به عاشقان نمی خورد
سال هاست فکر می کنم
من که راسخ و دقیق
چون عمود خیمه گاه شرک
با ستون لشکر یزید ایستاده ام
کی شهید می شوم؟​

 

[baroon]

سال تحویلت نمی گیرد


سال را تحویل می گیری
سال تحویلت نمی گیرد
برگ ها بر شاخه ها روییدند و تو نمی رویی!
با توام آیا در این سی سال و اندی
لحظه ای بودی؟
لحظه ای با هستی بی مرز پیوستی؟
با توام هی تو!
از همه سی سال و اندی، صاحب یک لحظه اش هستی؟
که حالا
سفره می چینی و سال تازه را
تبریک می گویی!​

 

[baroon]

محض چشم های تو


خنده وقیح گفت
هر چه بود بین ما تمام شد
گریه ملیح فکر کرد:
حیف! حیف!
حیف آن نگاه من!
که چقدر ساده، محض چشم های تو
حرام شد​

 

[baroon]

اجتماع دل انگیز ماهیان


صحرا پرنده های زیادی است
تا کوه آشیانه ی آن ها نمی شود
دریا هم همواره اجتماع دل انگیز ماهیان
در اعتراض به اینکه تُنگ دل تو
خانه ی آن ها نمی شود!
جنگل هم انتظار درختان است
من صحرا و کوه و جنگل و دریایم
یعنی که من هم این همه خالی
یعنی که من هم این همه تنهایم​

 

[baroon]

عکس روح من


آشیانه ی پرندگان مرده ام
حال من حال مسجدی
که تمام شب
بی نماز مانده است وُ آفتاب سر زده است
حال مسجدی قدیمی و بزرگ که
از اذان صبح
تا صلات ظهر
هر چه فکر کرده جز توریست ها
هیچ کس به خاطرش نیامده است!​

 

[baroon]

مگر نگاه من خریدنی است؟


چرا مغازه دارها
به چشم های من نگاه می کنند؟
مگرنگاه من خریدنی است؟
تو باستان شناس پیر!
به پیکرعتیقه ات بگو
چه چیز این دل شکسته دیدنی است؟






============
تمام

:گل:​