آرشیو ابیات برای مشاعره با ,, ه ,,

[fatemeh]

هر صبحدم نسیم گل از بوستان توست
الـحــان بـلـبـل از نـفـس دوستان توست​

 

[baroon]

هرکس به طریقی دل ما می شکند​

​

بیگانه جدا دوست جدا می شکند

​

​

بیگانه اگر می شکند حرفی نیست​

​

من در عجبم دوست چرا می شکند​

​

 

[baroon]

هر سنگ که بر سینه زدم نقش تو بگرفت​

​

آن هم صنمی بهر پرستیدن من شد


(طالب آملی)​

​

 

[baroon]

هیچ می دانی که لرزد پایه عرش خدای

​

​

گر یتیمی هو کشد یا عاشقی تنها شود؟​

​

 

[baroon]

همی گویی غمش در دل نگهدار

​

​

نصیحت گو! نمی گویی دلت کو؟ ​

​

 

[مهشید]

هر چه گشتيم در اين شهر نبود اهل دلي
​

که بداند غم دلتنگي و تنهايي ما​

معين کرمانشاهي**
​

 

[Reza Sharifi]

هزار دشمنم ار مى كنند قصد هلاك

گرم تو دوستى از دشمنان ندارم باك



حافظ
​

 

[fatemeh]

هم موسم بهار طرب خیز بگــــــــــذ رد
هم فصل ناملایم پاییز بگــــــــــــــــذ رد
گر نا ملایمی به تو کرد از قـضــــــــــا
خود را مساز رنجه که این نیز بگذرد​

 

[Reza Sharifi]

هر که عيب دگران پيش تو آورد و شمرد *** بي گمان عيب تو پيش دگران خواهد برد
سعدي

 

[fatemeh]

هر که با مرغ هوا دوست شود
خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود ...........سهراب سپهری
​

 

[fatemeh]

هرچه در عالم بود، لیلی بود
ما نمی‌بینیم در وی، غیر وی

حیرتی دارم از آن رندی که گفت
چند گردم بهر لیلی گرد حی

ای بهایی، شاهراه عشق را​

جز به پای عشق، نتوان کرد طی



شیخ بهایی
​

 

[baroon]

هم نشین مردم بدبخت هم در زحمت است

دیده بیمار است بینی بار عینک می کشد​

 

[fatemeh]

هر چه دشنام، از لب ها خواهم بر چيد
هر چه ديوار، از جا خواهم بركند
رهزنان را خواهم گفت: كاروانی آمد بارش لبخند!
ابر را، پاره خواهم كرد


​

​

​

سهراب سپهری

​

​

 

[fatemeh]

هر که را در سر نباشد عشق یار
بهر او پالان و افساری بیار​

 

[Reza Sharifi]

هیچ همدردی نمی یابم سزای خویشتن


می‌نهم چون بید مجنون سر به پای خویشتن

(صائب تبریزی)

​

 

[fatemeh]

هرچه گویم عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم خجل باشم از آن

 

[Maryam]

.

هوش کنید مست را آب زنید دست را سجده کنید هست را عید غدیر میرسد
سیر کنید گشنه را آب دهید تشنه را دور کنید غصه راعید غدیر میرسد
عفو کنید بنده را ارج نهید زنده را یاد کنید رفته را عید غدیر میرسد :گل:

 

[baroon]

هر کو نکاشت مهر و ز خوبی گلی نچید

در رهگذار باد نگهبان لاله بود​

 

[tazeha]

هر شبی گویم که فردا ترک این سودا کنم

باز چون فردا شود امروز را فردا کنم

 

[baroon]

هر چه رفت از عمر، یاد آن به نیکی می‌کنند

چهره ی امروز در آیینه ی فردا خوش است

​