آرشیو ابیات برای مشاعره با ,, چ ,,

[گل همیشه بهار]

چو شهسوار فلک بنگرد به جام صبوح


که چون به شعشعه‌ي مهر خاوران گيرد



​

 

[گل همیشه بهار]

چون من خيال رويت جانا به خواب بينم


کز خواب مي‌نبيند چشمم بجز خيالي




​

 

[گل همیشه بهار]

چه گردها که برانگيختي ز هستي من


مباد خسته سمندت که تيز مي‌راني



​

 

[گل همیشه بهار]

چون شمع نکورويي در رهگذر باد است


طرف هنري بربند از شمع نکورويي



​

 

[گل همیشه بهار]

چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت
کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآيي
در تيره شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مه تابان به درآيي




​

 

[گل همیشه بهار]

چشمت به غمزه خانه مردم خراب کرد


مخموريت مباد که خوش مست مي‌روي



​

 

[گل همیشه بهار]

چوگان حکم در کف و گويي نمي‌زني


باز ظفر به دست و شکاري نمي‌کني



​

 

[گل همیشه بهار]

چون ز جام بيخودي رطلي کشي
کم زني از خويشتن لاف مني
سنگسان شو در قدم ني همچو آب
جمله رنگ آميزي و تردامني



​

 

[گل همیشه بهار]

چون اشک بيندازيش از ديده مردم


آن را که دمي از نظر خويش براني



​

 

[گل همیشه بهار]

چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند


بيمار که ديده‌ست بدين سخت کماني



​

 

[گل همیشه بهار]

چراغ افروز چشم ما نسيم زلف جانان است
مباد اين جمع را يا رب غم از باد پريشاني
دريغا عيش شبگيري که در خواب سحر بگذشت
نداني قدر وقت اي دل مگر وقتي که درماني



​

 

[گل همیشه بهار]

چون کرد در دلم اثر آواز عندليب
گشتم چنان که هيچ نماندم تحملي
بس گل شکفته مي‌شود اين باغ را ولي
کس بي بلاي خار نچيده‌ست از او گلي




​

 

[گل همیشه بهار]

چرا به يک ني قندش نمي‌خرند آن کس
که کرد صد شکرافشاني از ني قلمي
سزاي قدر تو شاها به دست حافظ نيست
جز از دعاي شبي و نياز صبحدمي



​

 

[گل همیشه بهار]

چشم آسايش که دارد از سپهر تيزرو
ساقيا جامي به من ده تا بياسايم دمي



​

 

[گل همیشه بهار]

چو سلک در خوشاب است شعر نغز تو حافظ


که گاه لطف سبق مي‌برد ز نظم نظامي


​

 

[گل همیشه بهار]

چون پير شدي حافظ از ميکده بيرون آي


رندي و هوسناکي در عهد شباب اولي


​

 

[گل همیشه بهار]

چون مصلحت انديشي دور است ز درويشي
هم سينه پر از آتش هم ديده پرآب اولي
من حالت زاهد را با خلق نخواهم گفت
اين قصه اگر گويم با چنگ و رباب اولي


​

 

[گل همیشه بهار]

چون عمر تبه کردم چندان که نگه کردم
در کنج خراباتي افتاده خراب اولي



​

 

[fatemeh]

چه در خواب و چه بیداری من از یادت نمی کاهم
تو را هر لحظه چون احساس نیما چشم در راهم .....​

 

[fatemeh]

چشمم افتاد به چشم تو ولی خیره نماند
شعله ای بود که لرزید ولی جان نگرفت

​

​

​

فاضل نظری​