رد پای احساس...

[شبگرد]

چه حرف هایی برایت زدم ،



از پشت سیم های سرد .



حرف هایی که شاید ، لایقش نبودی !



در تو اثری نداشت



ولی عاشقی یافته ام همیشه چشم انتظار .



عاشقی با نام :



تلفن عمومی !!!

 

[شبگرد]

میدانم،
میرسی
میدانم
با زخمی به سرخی عقیق کنار پنجره می ایستم
نفس نکشیدن را
آرزو میکنم
و تنها می ایستم
تا برگردی...

​

 

[شبگرد]

(( به قلم سوگند ))

در گودال نون بودم

پيش از تولد نقطه

هنگام كه عشق به سطر نمي آمد .

 

[شبگرد]

رنگ ها را از طبیعت به امانت می گیرم
زیبایی آسمان و دریا را می ربایم
آرامش کوه را شبانه شکار می کنم
تا تو را در کنج یک رویا پیدا کنم
و همه چیز را
به تو ببخشم
تماشایت کنم
و بعد بگذارم بروی...

 

[شبگرد]

باور کن به دیدار ِ اینه هم که می روم،
خیال ِ تو از انتهای سیاهی ِ چشمهایم سوسو می زند!
موضوع دوری ِ دستها و دیدارها مطرح نیست!
همنشین ِ نفسهای من شده ای!

 

[شبگرد]

آفتاب را دوست دارم​

بخاطر پیراهنت روی طناب رخت​

باران را​

اگر که می بارد​

برچترآبی تو​

وچون تو نماز خوانده ای​

من خداپرست شده ام

 

[شبگرد]

سهم ِ تـو از من

هرچه بود ؛

سـپـردی اش بـه بـاد .

سهم ِ من از تــو

هر چـه بـود ؛

هـســت .

عـزیـز می دارمـش

تا آخرین نـبـض ِ بـودن

تا لحـظـه ی سـپــردن بـه خــاک ...

 

[شبگرد]

[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]دیوار قلبم فرو ریخت​

[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]آسمان چشمم غرید​

[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]گونه هایم تر شد
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]لبهایم آواز خواند
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]دلم گوش داد​

[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]قلبم تپید
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]دیوار قلبم فرو ریخت
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]آسمان چشمم بارید
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]گونه هایم خیس​

[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]

دلم شکست​

​

 

[شبگرد]

زمستان آمده است.
خسته ام
می خوابم
بهار که آمد
پیله ام را می شکافم
تا با پرهای خیس
دوباره
عاشقت شوم.

 

[شبگرد]

ما دو شاخه یک درختیم
کاش
باد از هر دو سو می وزید...!

 

[شبگرد]

گفتی :

یک

دو

سه...
​

دویدیم شتابان

بی آن که بدانیم

کجاست خط پایان !​

 

[شبگرد]

من بودم
او بود
خوشبخت در یک جزیره ی دورافتاده ی متروک
همه چیز عالی بود.....
قبل از آنکه قایقی بیاید!

 

[شبگرد]

زندگي خالي نيست :
مهرباني هست , سيب هست , ايمان هست .
آري
تا شقايق هست , زندگي بايد كرد.
در دل من چيزي است , مثل يك بيشه نور, مثل خواب دم صبح
و چنان بي تابم , كه دلم مي خواهد
بدوم تا ته دشت , بروم تا سر كوه .
دورها آوايي است , كه مرا مي خواند.

 

[شبگرد]

روزي آمده بودي
كه من تمام نشاني ها را نوشتم
با خط بد نوشتم
و تو تمام خانه ها را گم كردي
بمن نگفتي
همسايه ها گفتند
دير آمدي
پنجره بوي رطوبت داشت
به من نگفتي
كه بيرون از خانه باران است

 

[شبگرد]

آتشی بود و فسرد-
رشته ای بود و گسست-
دل چواز بند تو رست-
جام جادویی اندوه شکست
آمدم تابه توآویزم
-لیکدیدم که توآن شاخه بی برگی
-لیک دیدم که توبرچهره امیدم خنده مرگی

 

[شبگرد]

به سراغ من اگر می آیید
دگر آسوده بیایید
به گمانم دو سه وقتی است
ترک خورده چینی نازک تنهایی من ...

 

[شبگرد]

در کوچه باغ های خیالی من
کاش لبخند می زدی
کاش می شد فقط امروز را می آمدی
چون
یک شب
مرگ مرا دیوانه کرد
اما تو نبودی!
حیف!

 

[شبگرد]

چه تلخ است شنيدن گفتار انسان هايي که کلام را براي رنجش دل ها به کار مي گيرن ...!

 

[شبگرد]

درد من حصار برکه نيست. درد من زيستن با ماهياني ست که فکر دريا به ذهنشان خطور نکرده است...!!

 

[شبگرد]

دارد باران می بارد
و داغ تنهایی ام
تازه می شود!
نگو که نمی آیی
نگو مرا همسفر دشت آسمان نیستی
از ابتدای خلقت
سخن از تنها سفر کردن نبود
قول داده ای
باز گردی
از همان دم رفتنت
تمام لحظه های بی قرار را
بغض کرده ام
و هر ثانیه که می گذرد
روزها به اندازه هزار سال
از هم فاصله می گیرند