[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]این روزها
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]اگر خون هم گریه کنی
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]عمق همدردی دیگران با تو
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]یک کلمه است :
[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]" آخـــــــی
اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن! در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است
ماهه من غصه نخور زندگی جذر و مد داره دنیامون یه عالمه آدمه خوب و بد داره ماهه من غصه نخور همه که دشمن نمیشن همه که پر ترک مثل تو و من نمیشن ماهه من غصه نخور مثل ماها فراوونه خیلی کم پیدا میشه کسی رو حرفش بمونه ماهه من غصه نخور گریه پناه آدماس ترو تازه موندن گل ماله اشک شبنماس ماهه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه اونی که غصه نداشته باشه آدم نمیشه ماهه من غصه نخور خیلیها تنهان مثل تو خیلیها با زخمای زندگی اشنان مثل تو ماهه من غصه نخور زندگی خوب داره واسش خدا رو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت ماهه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه اونی که غصه نداشته باشه آدم نمیشه ماهه من غصه نخور دنیا رو بسپار به خدا هر دومون دعا کنیم تو هم جدا منم جدا
چنان شوق رهايي داشت كه تنها يك لحظه غفلت كردم پر زد و رفت و چنان عشق آزادي داشت كه نه نگاه منتظرم را ديد و نه دلواپسي دلم را پر زد و رفت و چنان شوق آسمان داشت كه التهاب اسارت در شعاع رنگارنگش آب شد پر زد و رفت مي دانم كه ديگر نمي آيد اما… قفس زندگي ام پر است لز جاي خالي پرواز … بي اعتنا و سبك اما پرنده پر زد و رفت …
تا
در سرنوشت
خیره شویم
و فال فردا را بگیریم
و خطوط خواستن را
کشف کنیم
تا
به
هم برسیم
و فاتحه ی فاصلهها را بخوانیم
و زندگی
بوی قهوه بدهد.
امّا نشد
و نفهمیدیم چرا؟
و آن قدر جوشیدیم
که سرنوشت سر رفت
و زندگی ته گرفت
و از عشق
چیزی نماند.
دلـتنگیهایـم را زیـر دوش حمّــام میبَـرم،
بُـغـضـم را میـان شُـرشُـر آبِ داغ میتـرکـانـم،
تا همـه فـکـر کننـد قرمـزیِ چشمـانـم از دم کـردنِ حمّـام است ...