ارزیابی تغییر اقليم زاگرس در دوره 2039- 2010 میلادی
با استفاده از ريز مقياس نمايي دادههای مدل گردش عمومی جو ECHOG
فاطمه عباسي* [SUP]1[/SUP]، شراره ملبوسی[SUP]2[/SUP]، مجید حبیبی نوخندان[SUP]3[/SUP]، مرتضي اثمري [SUP]4[/SUP]
1- کارشناس ارشد هواشناسي، پژوهشکده اقليم شناسي
2- دانشجوي مهندسي كامپيوتر و عضو گروه پژوهشي تغيير اقليم، پژوهشکده اقليم شناسي
3- عضو هيات علمي پژوهشکده اقليم شناسي
4- مربي دانشگاه جامع علمي كاربردي، کارشناس ارشد هواشناسي اداره كل هواشناسي خراسان رضوي
(تاريخ دريافت: 16/6/89 تاريخ پذيرش: 10/11/89)
چکیده
در مطالعه حاضر دادههاي سناريوي A1 مدل گردش عمومی جو GCM براي ارزيابي تغيير اقليم زاگرس در دوره زمانی 2010 تا 2039 با استفاده از مدل آماري LARS- WG ریز مقیاس گردیدند. در اين تحقيق از دادههاي دماي كمينه، بيشينه، تابش و بارش مدل LARS-WG و دادههاي ديدباني 18 ایستگاه همديدي منطقه زاگرس استفاده شد. نتایج کلی برای دهه 2020 حاکی از کاهش 2 درصدی بارش در منطقه زاگرس، افزایش آستانه بارشهای سنگین و خیلی سنگین به ترتیب 3 و 19 درصد و افزایش میانگین سالانه دما به میزان 4/0 درجه سلسيوس میباشد که بیشترین افزایش ماهانه دما مربوط به فصل زمستان به ميزان 2/1 درجه سلسيوس خواهد بود. استانهای فارس و اصفهان با بیشترین افزایش دما در دهه 2020 مواجه خواهند بود، همچنين تعداد روزهاي خشك افزايش و يخبندان كاهش مييابد. با توجه به کاهش بارش منطقه مطالعاتي و همچنین افزایش آستانه بارشهای حدی، احتمال وقوع بارشهاي سنگین و سیل آسا در آينده افزايش مييابد. میزان بارشهای جامد منطقه نیز بدليل افزايش دما كاهش خواهد يافت.
واژگان كليدي: زاگرس، مدل رقومي ارتفاع، تغيير اقليم، مدل گردش عمومي جو
، ريزمقياس نمايي
* نویسنده مسوول: تلفن: 8-3822306-0511 Email:
abbasi9999@yahoo.com