• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

مباحث عمومی هواشناسی

وضعیت
موضوع بسته شده است.

mehrdad_teh

متخصص بخش هواشناسی
شب بر تمام عاشقان و دوستای عزیزم خوش

به امید فردا با برامدن آفتاب از فراز البرز دماوند دنا تفتان توچال و تابش آن بر ایران زمین.
 

sinaet

متخصص بخش فوتبال
نقشه مجموع بارشی یک هفته آینده:


mide_qpf_168hr_msg1.png

وضعیت دمایی روزانه:

2xa2_st.gif

نقشه وقوع رعد و برق (با نقاط صورتی رنگ کاملا مشخص است)


easatir00.gif

هواشناسی جزیره
 

sinaet

متخصص بخش فوتبال
ظاهرا روز 13 فروردین جوی آرام در کشور خواهیم داشت ولی امکان رشد ابر در شرق کشور و بارش نیز وجود دارد و پیش بینی می شود از نیمه ی دوم فروردین بارش ها بهتر و تعداد آن ها نیز بیشتر شود.:گل:
 

sinaet

متخصص بخش فوتبال
تخریب طبیعت عامل افزایش سیلاب

ها در کشور
12-4-23-81977-5.jpg


سیلاب‌های اخیر نه تنها در شهرها که در جاده‌ها هم مشکل آفرین بود تا آنجا که جاده قزوین - رشت، رودبار و فومن و نقاطی دیگر از کشور مسدود شد.

کارشناسان می‌گویند تخریب پوشش گیاهی، ساخت‌وساز در مسیر آبراهه‌های طبیعی، نابودی اکوسیستم‌های جنگلی و گیاهی در ارتفاعات و دخالت‌های غیرمسئولانه در طبیعت از عوامل اثر‌گذار در بروز این سیلاب‌هاست.
دکتر حسن روحی پور متخصص بیابان، در این باره به همشهری گفت: پوشش جنگلی و گیاهی به‌عنوان عامل نگهدارنده، مانع بروز رواناب‌ها و به تبع آن سیلاب شود. این درحالی است که ایجاد سازه‌های ناهمگون با طبیعت و رها کردن این سازه‌ها بدون آنکه مدیریتی در باره آنها اعمال شود می‌تواند عامل بروز سیلاب باشد.
از جمله جاده‌هایی که ساخته می‌شود علاوه بر مسدود کردن آبراهه‌های طبیعی باعث کم شدن سطح نفوذ بارندگی به داخل خاک می‌شود. در عین حال، بروز سیلاب متأثر از فاکتورهای متعدد است که از آن جمله می‌توان به‌شدت بارندگی، میزان پوشش گیاهی و ساخت‌وساز در مسیر آبراهه‌ها اشاره کرد.
دکتر عبدالرسول تلوری، عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، از منظر دیگری با متمرکز شدن روی سیلاب‌های اخیر در شهرها گفت: علت اصلی این سیلاب‌ها آن است که در شهرهای بزرگ جهان، تمام آبگذرهاو آبروهای شهر اعم از کوچه و خیابان متناسب با بارش‌های احتمالی طراحی و ساخته می‌شود.
وی افزود: متأسفانه با توجه به طراحی‌هایی که در گذشته بدون مطالعه و بدون در نظر گرفتن حداکثر میزان بارش‌های احتمالی برای بارندگی و آب‌های سطحی در کلانشهرها صورت گرفته، مسیرهای آبرو متناسب با بارش‌ها نیست. به گفته وی، طی دهه‌های اخیر شهرها به‌شدت توسعه یافت در حالی که کانال‌ها و آبروهای موجود در شهرها به‌ویژه کلانشهرها با وضعیت کنونی شهر همخوانی ندارد در نتیجه هنگام بارندگی اغلب ما شاهد آبگرفتگی معابر هستیم.
تخریب مسیر آبراهه‌ها
دکترحسین آخانی، استاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه سیلاب به تنهایی پدیده‌ای ناگوار برای طبیعت نیست، تصریح کرد: سیلاب در مناطق خشک به‌ویژه در مناطق شور حالت پاکسازی طبیعت را دارد به عبارت دیگر با شستن نمک از سطح زمین مانع بیابانزایی می‌شود. برای نمونه اگر در خوزستان سیل جاری نشود دشت‌های حاصلخیز به شوره زار غیرقابل کشت تبدیل می‌شود.
این پژوهشگر گیاه شناس در باره بروز سیلاب و جنبه‌های منفی آن به همشهری گفت: در حال حاضر، بسیاری از مسیرهای طبیعی آبراهه‌ها را که طی هزاران سال با توجه به شرایط ژئومورفولوژی منطقه شکل گرفته‌اند اشغال کرده‌ایم؛ نتیجه آنکه هنگام ریزش بارش‌های غیرمتعارف، این آبراهه‌ها نمی‌توانند پاسخگو باشند و باعث بروز سیلاب‌های مخرب می‌شوند. سیلی که چند سال پیش در قم حادث شد و خسارات قابل‌توجهی به‌بار آورد ناشی از ساخت‌وساز در بستر رودخانه قم بود. در واقع سیلی اتفاق نیفتاده بود بلکه تصرف بستر رودخانه باعث ایجاد سیل شده بود. آخانی در ادامه خاطر نشان کرد: اینکه یک باران با حجم نسبتا زیاد در سطح کشور باعث بروز سیلاب می‌شود ناشی از تخریب پوشش گیاهی و همچنین از بین رفتن توازن هیدرولوژی کشور است که عمدتا به‌دلیل سدسازی ایجاد شده است. وقتی رودخانه‌ای را با سد مسدود می‌کنیم بدیهی است که رودخانه خشک می‌شود و هنگام بارندگی، پوشش طبیعی منطقه که به‌شدت آسیب دیده قادر به جذب آب نیست و به همین دلیل سیل جاری می‌شود.
افزایش برهنگی خاک
مهندس درویش، کارشناس محیط‌زیست معتقد است: رخدادی که به افزایش سیل منجر شد ناشی از آن بود که در اسفندماه امسال 93‌درصد از سطح کشور با خشکسالی شدیدی روبه‌رو شد در حالی که ما در این برهه زمانی بیشترین ریزش‌های آسمانی را انتظار داریم. این وضعیت غیرقابل پیش‌بینی سبب شد رطوبت در همه عرصه‌های مرتعی و جنگلی به‌شدت کاهش یابد؛ وقتی خاک خشک باشد استعداد سیل خیزی بالا می‌رود و در این شرایط شدت بارش سبب فرسایش پاشمانی می‌شود. این نوع فرسایش، ساختار خاک دانه‌ها را از بین می‌برد و هرچه خاک دانه‌ها خشک‌تر باشد ضربه پذیری آنها بیشتر شده و مانع نفوذپذیری آب می‌شود. بروز سیلاب‌های اخیر نیز ناشی از همین وضعیت بود.
درویش مسئله را فراتر از سیلاب‌های اخیر مطرح کرد و گفت: ماجرای اصلی افزایش برهنگی خاک است. برای نمونه، ما در منطقه غرب کشور سطح گسترده‌ای از جنگل‌های زاگرس را از دست دادیم. وقتی خاک برهنه می‌شود میزان اصابت مستقیم باران به زمین زیاد خواهد شد و در چنین شرایطی که پوشش گیاهی از بین رفته زمین چتر حفاظتی خود را از دست می‌دهد و در پی آن، فرسایش پاشمانی افزایش می‌یابد و نتیجه آن بروز سیلاب‌های مخرب است.
دکتر پیمان یوسفی آذر، دانش‌آموخته علوم جنگل داری از نگاه تخصصی خود به بررسی مسئله پرداخت و گفت: با توجه به اینکه بخش وسیعی از کشور ما کوهستانی است اگر این کوهستان‌ها با پوشش گیاهی همراه نباشد زمین بیشتر در معرض باران قرار می‌گیرد و همین مسئله باعث بروز رواناب‌ها و در نهایت سیلاب می‌شود.
دکتر پیمان یوسفی آذر، دانش‌آموخته علوم جنگل داری، یکی از مهم‌ترین دلایل بروز سیل را تخریب جنگل و مرتع در حوزه‌های بالادست عنوان کرد و افزود: وقتی پوشش گیاهی وجود نداشته باشد قطرات باران با شدت به زمین برخورد می‌کند و نفوذپذیری آب به درون خاک به‌شدت کاهش می‌یابد. برای مثال، نفوذپذیری باران در اراضی مرتعی2 تا 3 و در عرصه‌های جنگلی 8 تا 10 برابر زمین عاری از گیاه است. وقتی زمین فاقد پوشش گیاهی باشد بروز سیل امری طبیعی است.
عضو هیأت مدیره انجمن علمی جنگلبانی ایران در پایان گفت: اندام گیاهی جلوی ضربات باران را در برخورد با زمین می‌گیرد و ریشه‌های گیاه با ایجاد خلل و فرج در خاک، آن را به‌صورت یک اسفنج در می‌آورد که باعث جذب آب و هدایت آن به سفره‌های زیر زمینی می‌شود. با وجود این، تخریب پوشش گیاهی و بی‌توجهی به اکوسیستم‌های جنگلی همچنان ادامه دارد.
 

sinaet

متخصص بخش فوتبال
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
یخ‌ های قطب شمال همچنان در حال آب شدن است و کاهش تفاوت دمای قطب و مناطق حاره‌ای، به هوای سرد و خشک قطبی اجازه می‌دهد روی کشورهای شمالی بخزد. از این بعد احتمالا زمستان‌های سردتری هم خواهیم داشت.

به گزارش انتخاب، یخ‌های دریای قطب شمال همچنان به آب شدن ادامه می‌دهند و به نظر می‌رسد برای این روند پایانی هم در کار نباشد. گفته می‌شود که آب شدن یخ‌های شمالی در هجوم اخیر سرمای زمستانی به خصوص به شمال اروپا و آمریکا بی‌تاثیر نبود.

البته محققان هنوز مطمئن نیستند که این روند برای ایجاد سرمای زمستانی چه‌قدر مهم باشد. نوسانات آب‌وهوایی در اروپا و آمریکا بخصوص از دسامبر/ آذرماه گذشته به این سو، یادآور این امر است که مولفه‌های متعددی در این زمینه نقش دارند.

به گزارش نیوساینتیست، جیپینگ لیو از انستیتو فناوری جورجیا واقع درآتلانتا از سه دهه پیش روی جزییات اطلاعات مربوط به یخ و آب‌وهوا مطالعه کرده و بین وسعت یخ‌های دریای قطب شمال و زمستان‌های برفی و سرد در مناطقی که در جنوب این دریا قرار دارند رابطه‌ای پیدا کرده است.
ادام اسکیفی که گروهش شواهدی برای تایید این ارتباط به دست آورده‌اند در این‌باره ‌می‌گوید: «این مطالعه فرضیات قبلی را در مورد این که آب شدن یخ‌های قطبی باعث سردتر شدن زمستان‌ها می‌شود، تایید می‌کند.»

این که کاهش تدریجی یخ زمستانی قطب شمال باعث شده این منطقه گرمایش زمین را بیش از سایر نواحی زمین احساس کند، پیش از این نیز تایید شده بود. هر چه یخ کم‌تر باشد، مواجهه با آب بیشتر است و از آنجاکه آب تیره‌تر از یخ است، در مقایسه با یخ، انرژی خورشید را بیشتر جذب می‌کند. وقتی برای جدا کردن آب‌های اقیانوسی گرم‌تر از هوا یخ کم‌تری وجود داشته باشد، بخش بیشتری از انرژی به عنوان گرما به جو برمی‌گردد.

در نتیجه این فرایندها، هوای قطب شمال گرم‌تر از قبل می‌شود. در برخی سال‌ها این گرم‌تر شدن تا ۴ درجه رسیده بود که تفاوت چشمگیری در قطب به حساب می‌آید.

با تاثیرگذاری این تغییرات روی مناطق جنوبی‌تر، اوضاع پیچیده‌تر می‌شود. وقتی هوای قطب گرم‌تر می‌شود و در نتیجه تفاوت دمای آن با مناطق حاره‌ای کم‌تر می‌شود، جت استریم روی مناطق جنوبی‌تر می‌خزد و مقداری از قدرت آن کاسته می‌شود. این پدیده به عنوان نوسان قطب شمالی منفی شناخته می‌شود. در طول این فازهای منفی، جت استریم باعث دور شدن هوای گرم مدیترانه‌ای می‌شود و در نتیجه به هوای سرد و خشک قطب شمال اجازه می‌دهد کشورهای شمالی را در بر بگیرد.

در حالی که مطالعات لیو، فرضیه وجود ارتباط بین یخ قطبی و نوسان قطب شمالی منفی با زمستان‌های سخت را بیش از پیش تایید می‌کند، اسکیفی و دیگران به این نکته اشاره دارند که این، تنها یکی از چندین مولفه موثر است.

یکی از مواردی که باید در نظر داشت این است که زمستان امسال نسبتا معتدل شروع شد. نوسان قطب شمال تنها در اواسط ژانویه/ اواخر دی ماه وارد فاز منفی شد و سرمایی را به راه انداخت که جان صدها نفر را در اروپای شرقی و آسیا گرفت. در نتیجه عوامل دیگری هم موثرند.

جیمز اوورلند از آزمایشگاه محیط دریایی اقیانوس آرام واقع در سیاتل بر این باور است که آب‌وهوایی که ما طی ماه‌های اخیر تجربه کرده‌ایم بسیار به تغییرات طبیعی وابسته است. لیو که با این فرضیه موافق است می‌گوید: «در کنار جریان‌های غیرعادی مربوط به یخ‌ها، عوامل دیگری هستند که روی بارش برف تاثیر می‌گذارد. این عومل از جمله چرخه ال نینو/ لا نینو و تغییرات نسبتا دهه‌ای در فعالیت خورشیدی هستند. ال‌نینو و کمینه خورشیدی هر دو زمستان‌های سرد را به دنبال دارند.»

چالش بزرگ در حال حاضر این است که دانسته‌های خود در مورد مولفه‌های مختلف را در قالب یک مدل بزرگ کامل کنیم تا بفهمیم همه آن‌ها در کنار یکدیگر چه‌طور عمل می‌کنند. اسکیفی در این مورد می‌گوید:‌ «اگر این پدیده تنها به خورشید بستگی داشت، باید از زمستان‌های سرد به سمت زمستان‌های معتدل‌تر پیش می‌رفتیم. چون در حال حاضر فعالیت خورشیدی در حال افزایش است.»

از سوی دیگر نتایج مطالعات لیو نشان می‌دهد که کاهش پوشش یخ‌های قطب شمال تاثیر معکوسی دارد. حال این که این دو عامل در تضاد با هم چه‌طور به تعادل می‌رسند و در کوتاه‌مدت چه اتفاقی می‌افتد غیرقابل پیش‌بینی است.

در بلندمدت، فعالیت خورشیدی به چرخه خود و کاهش و افزایش ادامه می‌دهد، اما ما انتظار داریم که یخ‌ها همچنان به آب شدن ادامه دهند. اوورلند می‌گوید: «اگر به ۳۰ سال آینده نگاه کنید، در حدود ۸۰ درصد از قطب شمال بدون یخ خواهد بود، رقمی که در حال حاضر ۳۰ تا ۴۰ درصد است. بنابراین می‌توانیم انتظار زمستان‌های سردتری را در آینده داشته باشیم.»


هشدار سازمان ملل: 76 ميليون نفر از

خشك شدن درياچه اروميه متضرر مي

شوند
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :​

شرق: در حالي كه نگراني از خشك شدن كامل و نابودي درياچه اروميه هر روز بيشتر از گذشته مي شود، برنامه محيط زيست سازمان ملل متحد موسوم به يونپ نيز نسبت به پيامدهاي نابودي درياچه اروميه براي ساكنان منطقه هشدار داد.

گزارش اخير «يونپ» (UNEP) به خوبي روند خشك شدن درياچه اروميه را در 15سال گذشته به تصوير كشيده و براي اين منظور به بررسي حوضه آبريز اروميه در يكصد سال گذشته پرداخته است. سازمان ملل با انتشار تصاوير ماهواره اي از درياچه هاي اروميه در ايران، سوان در ارمنستان و درياچه وان در تركيه و مقايسه وضعيت اين سه درياچه در سال هاي 2001 و 2011 نشان مي دهد با وجود فاصله كم اين دو درياچه با اروميه اما آنها بعد از گذشت اين زمان هنوز پويايي خود را حفظ كرده اند، در حالي كه اروميه بيش از 2300 كيلومتر پسروي داشته كه اگر عامل خشكسالي در نابودي اين درياچه مطرح بود هم اكنون بايد دو درياچه ارمنستان و تركيه هم به حال و روز اروميه گرفتار شده بودند. حال پرسش اين است كه آيا بلاي خشكسالي فقط بر سر اروميه نازل شده و مناطق مجاور از اين بلاي آسماني در امان بوده اند؟

پاسخ به اين پرسش زماني اهميت مي يابد كه سخنان وزير نيرو و حتي رييس سازمان محيط زيست را به ياد بياوريم كه بارها اعلام كرده اند سدها در خشك شدن درياچه اروميه تنها بين پنج تا 10درصد مقصر بودند و بيش از 60درصد تقصيرها بر گردن خشكسالي بوده است.

از سوي ديگر بهروز حسني مهمويي كه تز دكتراي خود را در يكي از دانشگاه هاي استراليا به تغيير اقليم اختصاص داده با استناد به تصاوير ماهواره اي و سنجش بارش در اين حوضه معتقد است كه با وجود بارندگي هاي نسبتا خوب در سال آبي جاري باز هم از وسعت درياچه نسبت به سال گذشته كاسته شده است. وي مي افزايد: با اينكه ميزان بارندگي شمال غرب كشور در سال گذشته بيشتر از ميانگين بلندمدت بود و در سال آبي جاري هم تا به حال روزهاي خوبي را سپري كرده اما مقايسه شرايط درياچه اروميه با سال گذشته نشان دهنده كاهش مساحت درياچه است. اين موضوع در هر دو بخش شمالي و جنوبي درياچه محسوس است، هرچند در بخش جنوبي كاهش عمق و مساحت با وضوح بيشتري قابل مشاهده است.

به گفته وي، اين امر در كنار مطالعات علمي متعدد نشان دهنده آن است كه طبيعت نه تنها آنقدرها كه مي گويند در بروز بحران مقصر نيست كه بعيد است بتواند به تنهايي آن را رفع كند. حسني اظهار داشت: استفاده از داده هاي مختلف پژوهشي نشان مي دهد بارندگي تاثير قابل توجهي در تغييرات ارتفاع سطح آب درياچه اروميه ندارد و تنها در صورت بارندگي خوب، ميزان كاهش ارتفاع كمتر خواهد بود. به عبارت ديگر چه باران زياد ببارد و چه كم، چه ترسالي باشد و چه خشكسالي، درياچه اروميه با از دست دادن آب مواجه خواهد بود. حالااگر خوش شانس بوديم و باران آمد و ترسالي بود، درياچه ميزان كمتري پايين مي رود يا در بهترين حالت ثابت مي ماند. به اعتقاد وي، بارندگي هاي اخير گرچه به نسبت مثلاشهريورماه ارتفاع سطح آب درياچه را افزايش داده اما در مقايسه با سال پيش از آن در همين موقع به هيچ وجه در بهبود شرايط درياچه موثر نبوده و حاشيه هاي درياچه به نسبت سال گذشته پسروي داشته و ارتفاع سطح آب درياچه كاهش يافته است.

به اين ترتيب مي توان به اين نتيجه رسيد كه درياچه اروميه مانند تشت آبي نيست كه فقط با آب باران پر شود بلكه يك اكوسيستم زنده است كه براي ادامه حيات خود علاوه بر بارش باران به آب هاي جاري هم نياز دارد. حال آنكه تمامي آب هاي جاري در حوضه آبخيز درياچه هم اكنون با انواع سدها و كانال هاي انحرافي مسدود شده و درياچه تنها از نزولات آسماني بهره مند است كه اين بارش ها هم هر چقدر زياد باشد باز هم تاثيري در جلوگيري از نابودي درياچه نخواهد داشت، چون اين بارش ها تنها به صورت مقطعي مي تواند كمبود آب درياچه را جبران كند.

يونپ تاكيد مي كند مساحت درياچه در بيشترين سطح ممكن در يك قرن گذشته 6100 كيلومتر بوده اما از سال 1995 به طور كلي كاهش يافته است. بر اساس تصاوير ماهواره اي سطح اين درياچه تا سال 2011 با 2366 كيلومتر مربع كاهش مواجه بوده كه اين روند همچنان ادامه دارد. بر اساس اين گزارش با توجه به اينكه حدود 76 ميليون نفر در شعاع 500 كيلومتري اين درياچه در منطقه زندگي مي كنند بنابراين نابودي آن مي تواند روي اين جمعيت تاثيرگذار باشد. در گزارش يونپ علت كاهش سطح درياچه عواملي همچون خشكسالي، بهره برداري بيش از حد آب براي كشاورزي در داخل حوضه درياچه، سدسازي و سوءمديريت عنوان شده است.

گزارش يونپ مي افزايد: در همين حال دانشمندان هشدار داده اند كه تداوم كاهش ارتفاع آب درياچه منجر به افزايش شوري آب، از بين رفتن زنجيره مواد غذايي در درياچه، نابودي زيستگاه، ايجاد توفان نمك و تغيير اقليم گسترده در منطقه مي شود كه اين همه مي تواند اثرات منفي زيادي را بر كشاورزي و معيشت و سلامت ساكنان منطقه بگذارد. به همين دليل هم هزاران معترض در ماه آگوست و اوايل ماه سپتامبر در تبريز و اروميه به خيابان ها ريختند تا به كاهش سطح درياچه اروميه واكنش نشان داده و خواستار حفاظت از اين درياچه شوند چرا كه آنها مي ترسند كه به سرنوشت ساكنان درياچه آرال دچار شوند كه بعد از گذشت چندين دهه از خشك شدن درياچه هنوز هم با توفان هاي نمك معلق در هوا دست وپنچه نرم مي كنند.

سطح آب درياچه به طور چشمگيري در 15سال گذشته كاهش يافته است. بر اساس اطلاعات حاصل از تصاوير ماهواره اي، آب درياچه اروميه در سال 1995 در بالاترين سطح خود يعني 1278 متر از سطح دريا بوده كه در 40 سال گذشته بي سابقه بوده است. اما از سال 1955 تا سال 2011، درياچه اروميه با افت ارتفاع هفت متري مواجه شده است.

از آنجا كه درياچه اروميه، پايانه حوضه آبخيز محسوب مي شود تنها راه خروج آب از درياچه تبخير است. اما مطالعات انجام شده نشان مي دهد علت 65درصد كاهش سطح آب درياچه اروميه ناشي از تغيير اقليم و احداث كانال هاي انحرافي براي استفاده كشاورزي در بالادست، 25درصد به دليل ساخت سدها و حدود 10درصد هم به دليل كاهش بارندگي بوده است. از سوي ديگر وابستگي شديد مزارع كشاورزي در حوضه آبخيز درياچه به آبياري و افزايش جمعيت در حوضه به حدود 5/6 ميليون نفر فشار مضاعفي را بر منابع آبي حوضه آبخيز اروميه تحميل كرده كه جملگي منجر به افت ارتفاع آب و كوچك شدن سطح درياچه شده است.

برنامه محيط زيست سازمان ملل نيز يكي از پيامدهاي از بين رفتن اين درياچه را ايجاد شوره زاري وسيع در منطقه عنوان مي كند كه مي تواند سرنوشت ساكنان منطقه را به سرنوشت ساكنان اطراف درياچه آرال مبدل كند. بادهاي نمك نه تنها زمين هاي كشاورزي را از بين مي برد بلكه باعث بروز بيماري ها گسترده تنفسي و چشمي و انواع سرطان ها در منطقه مي شود و ده ها ميليون نفر كه در شعاع چند صد كيلومتري درياچه زندگي مي كنند متاثر از اين توفان هاي نمكي خواهند بود.

در گزارش سازمان ملل نيز به راهكارهاي پيشنهاد شده دولت ايران براي نجات درياچه اروميه اشاره شده است. در اين گزارش به پروژه انتقال آب حوضه به حوضه اشاره و تاكيد شده كه سه گزينه براي انتقال آب به اروميه مطرح است: درياي خزر، رودخانه ارس و رودخانه زاب. اما گزينه درياي خزر به دليل فاصله 300 كيلومتري آن با درياچه اروميه به صرفه نيست چرا كه اين انتقال معادل 5/5 ميليارد دلار هزينه دارد و از طرف ديگر بايد رضايت كشورهاي منطقه هم جلب شود كه ايران در اين مورد ناكام بوده است. همچنين براي انتقال آب ارس كسب اجازه دولت جمهوري آذربايجان لازم است و هر گونه انتقال از رودخانه زاب نيز منوط به هماهنگي با كشورهاي تركيه و عراق است. بنابراين بهترين راهكار پيشنهادي سازمان ملل، حفظ آب در حوضه اروميه و برقراري تعادل بين تقاضا و مصرف و افزايش راندمان آبياري در مزارع كشاورزي است كه مي تواند درياچه را از بحران خارج كند.
 

sinaet

متخصص بخش فوتبال
سرعت ذوب شدن یخ های قطبی سریع‌تر از آن چیزی است که انتظار می‌رفت






محققین در دانشگاه لیدز اعلام کردند: یخ های قطب زمین با سرعتی سه برابر سرعت پیش بینی شده ذوب می شوند که موجب بالا آمدن آب دریاها و اقیانوس ها شده است . به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، محققین می گویند مدلهای کنونی به طور جدی از برخی مراحل آب شدن یخ، پیروی نمی کنند. آنان تاکید کردند این مدل ها باید با تصویرهای واقعی تری از طریقی که آبهای گرم از اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس به سمت آبگیر قطب شمال می آیند، هماهنگی داشته باشد. اندرو شفرد از کارشناسان این دانشگاه می گوید: میزان ذوب شدن یخ های گرینلند و شتاب آن به طور کامل بر بالا آمدن آب دریاها و نیز گرم شدن هوا در منطقه تاثیر داشته است.
به گفته این دانشمندان در بخش هایی از قطب تا حدودی یخ های جدید شکل گرفته است، اما این یخ ها به حدی نیست که مقدار از دست رفته را جبران کند.
بالا آمدن آب دریاها بر نقاط مختلف جهان و کسانی که در نواحی ساحلی زندگی می کنند، تاثیرات مخربی داشته است.
دانشمندان هشدار می دهند، با توجه به تاثیر گرمایش زمین بر اثر از بین رفتن یخ های قطبی، باید نهادهای بین المللی اقدامی جدی کنند. زمانیکه کوههای یخی ذوب می شوند آبهای تیره ای که در زیز آنها قرار دارند در مجاورت نور قرار گرفته وبا جذب مقدار زیادی از انرژی خورشید به خود به دمای خود می افزایند این فرایند باعث ذوب شدن هر چه بیشتر باقیمانده یخ ها می شود. با ذوب شدن تدریجی کوههای یخی اکو سیستم قطب دچار مشکلات زیادی شده و زیستگاه گونه های حیوانی در محاصره شدید قرار می گیرد در نتیجه حیوانات قطبی نظیر خرس،خوک آبی وشیر ماهی ها در خطر انقراض قرار میگیرند.
آخرین آمار های ارایه شده بیانگر آن است که جهان به عملیاتی جدی جهت دگرگونی وضع موجود نیازمند است و این کار میسر نمی شود مگر اینکه از انتشار گاز های گلخانه ای در جهان به شدت کاسته شود.
رهبران جهان باید کاری عملی انجام دهند وبا تشکیل میتینگهای تشریفاتی وصدور قطعنامه عملاً کاری صورت نمی گیرد.
 

sinaet

متخصص بخش فوتبال
image.php
یکی از موضوعات مورد بحث در سالهای اخیر گرم شدن آب و هوای کره زمین است​
گرم شدن زمین، نتیجه وارد شدن گازهای کربن‌دار مانند دی‌اکسیدکربن به جو زمین از طریق وسایل نقلیه، کارخانه‌ها و سایر منابع آلاینده است و پیش‌بینی‌های مختلفی درباره تاثیرات این پدیده (مانند آب شدن یخ‌های قطبی، بالاآمدن سطح آب دریاها، به زیر آب رفتن بعضی از خشکی‌ها و توفان‌های شدید) به عمل آمده است.

اما تغییرات آب و هوای کره زمین از هم اکنون به بعضی از شیوه‌های عجیب‌تر هم تاثیرات خود را نشان داده است.

بنابراین خودتان را آماده بروز اثرهای عجیبی مانند آتش‌‌سوزی‌های جنگلی شدید، ناپدیدشدن دریاچه‌ها، آلرژی‌های غیرعادی و احتمال بروز مجدد بیماری‌هایی که از مدت‌ها پیش ناپدید شده بودند، کنید.



1- آلرژی‌های عجیب و غریب می‌آیندآیا حملات عطسه و خارش‌ چشم‌‌ها که در هر بهار آزارتان می‌دهد، در سال‌های اخیر بدتر شده است؟ در طول چند دهه گذشته تعداد بیشتر و بیشتری از آمریکاییان به آلرژی‌های فصلی و آسم مبتلا شده‌اند.

اگرچه تغییرات سبک زندگی و آلودگی محیطی ممکن است نهایتا افراد بیشتری را به عوامل آلرژی‌زایی که به وسیله هوا منتقل می‌شوند، مستعد کند، پژوهش‌ها نشان داده‌اند میزان بالاتر دی‌اکسید کربن و گرم شدن آب وهوای کره زمین باعث می‌شود که گیاهان زودتر شکوفا شوند و گرده‌های بیشتری تولید کنند. باوجود این مواد آلرژی‌زای بیشتر، فصل آلرژی می‌تواند بیشتر به طول انجامد.

2- دریاچه‌ها خشک می‌شوند125 دریاچه در مناطق قطبی در چند دهه گذشته ناپدید شده‌اند و این وضعیت نشان می‌دهد که گرم شدن کره زمین در نواحی نزدیک قطب به سرعت دارد عمل می‌کند.

پژوهش‌ها در مورد اینکه این آب‌های ناپدیدشده به کجا رفته‌اند این احتمال را مطرح می‌کند که این دریاچه‌ها به زمین زیر خود فرورفته‌ا‌ند. هنگامی که دما بالا می‌‌رود زمین‌های دایما یخ‌زده باز می‌شوند و آب دریاچه می‌تواند از طریق خاک نشت کند و آب دریاچه خالی شود. یک پژوهشگر این پدیده را به درآوردن توپی وان آب تشبیه می‌کند.

هنگامی دریاچه‌ها ناپدید می‌شوند، جاندرانی که در آنها زندگی می‌کنند، نیز زیستگاه خود را از دست می‌دهند و می‌میرند.

3- گیاهان در قطب‌ها می‌رویندگرچه ذوب شدن یخ‌ها در مناطق قطبی باعث مشکلاتی برای گیاهان و حیوانات در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر می‌شود، گیاهان خود مناطق قطبی که معمولا در طول سال در میان یخ و برف قرار دارند، با شروع زودتر بهار فرصت بیشتری برای رشد پیدا می‌کنند.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند در خاک‌های جدید در این مناطق نسبت به خاک‌های قدیمی میزان بالاتری کلروفیل- که فراورده فتوسنتزاست- دیده می‌شود.

4- صدف حیوانات دریایی ضخیم می‌شودیک نگرانی مرتبط با افزایش میزان دی‌اکسیدکربن جو افزایش همزمان میزان این گاز در آب اقیانوس‌هاست، زیرا آب اقیانوس‌ها این گاز را از هوا در خود حل می‌کنند. افزایش میزان دی‌اکسیدکربن آب اقیانوس‌ها را اسیدی‌تر می‌کند و در نتیجه بعضی از جانداران صدف‌دار دریایی مجبور می‌شوند، زره‌ محافظتی‌شان را تقویت کنند.

در مقابل یک بررسی نشان داده است بعضی از این جانداران صدف‌دار در هنگام وجود دی‌اکسیدکربن بیشتر در آب دریا، راحت‌تر غلاف‌های‌شان را می‌‌سازند. بنابراین آثار دی‌اکسیدکربن ممکن است بر حسب نوع حیوان دریایی متفاوت باشد.

5- آثار باستانی نابود می‌شوددر سراسر جهان،‌ معابد، ساختمان‌های باستانی و سایر مکان‌هایی که به عنوان یادگارهای تمدن‌های گذشته وجود دارند، تا به حال توانسته‌اند در برابر انواع عوامل مخرب در امان بمانند، اما آثار فوری گرم شدن کره زمین ممکن است نهایتا آنها را ویران کند.

افزایش سطح دریاها و تحولات جوی شدیدتر بالقوه می‌تواند این مکان‌های غیرقابل‌جایزیگزینی را تخریب کند. سیلاب‌های ناشی از گرم شدن کره زمین از هم اکنون در تایلند، به یک محل با تاریخ 600 ساله، به نام سوکوتایی،‌ را که زمانی پایتخت پادشاهی تایی (تایلند باستانی)‌ بود، آسیب رسانده است.

6- تنازع بقا دستخوش تغییر می‌شوددر حالی‌که گرمایش جهانی باعث می‌شود بهار شروع شود، پرنده‌ای که زودتر از تخم درآمده است، نه تنها کرم‌های بیشتری برای تغذیه نصیب خود می‌کند، بلکه با احتمال بیشتری ممکن است ژن‌هایش را به نسل بعدی هم منتقل کند.

ازآنجایی که گیاهان زودتر شکوفا می‌شوند، برای حیواناتی که با تغییر دما مهاجرت می‌کنند، بهتر خواهد بود که در آن منطقه بمانند.

آن جانورانی که بتوانند ساعت درونی زیستی‌شان را دوباره تنظیم کنند و به جلو بکشند،‌ بخت بهتری برای تولید بچه‌هایی دارند که می‌توانند زنده بمانند و اطلاعات ژنتیکی‌شان را منتقل کنند و به این ترتیب، مشخصات ژنتیکی کل جمعیت آنها تغییر می‌کند.
7- گونه‌های جانوری کوچک می‌شوندهمراه با افزایش درجه حرارت کره زمین، به نظر می‌رسد بعضی از گونه‌های حیوانی در حال کوچک‌تر شدن هستند.

به نظر می‌رسد این تغییر در مقیاس کل اجتماعات جانوری و نیز گونه‌های منفرد حیوانات در حال رخ دادن است. گونه‌های کوچک‌تر در رقابت با گونه‌های بزرگ‌تر برنده می‌شوند؛ در جمعیت‌های جانوران حیوانات کم‌سن‌تری مشاهده می‌شوند و اندازه بعضی از حیوانات برای سن آنها، کوچک‌تر شده است. این پدیده در گونه‌های مختلف جانوری از ماهی گرفته تا گوسفند استرالیایی دیده شده است.

8- سرعت ماهواره‌ها تغییر می‌کندبالارفتن میزان دی‌اکسید کربن در جو زمین حتی آثاری در فضا داشته است. هوا در بیرونی‌ترین لایه اتمسفر بسیار رقیق است، اما مولکول‌های هوا هنوز کششی ایجاد می‌کنند که سرعت ماهواره‌ها را کند می‌کند و مهندسان را وامی‌دارد تا به‌طور دوره‌ای این ماهواره‌ها را به مدار مناسب‌شان باز گردانند.

اما میزان دی‌اکسیدکربن در اتمسفر در حال افزایش است. هنگامی که مولکول‌های دی‌اکسید کربن در لایه‌های پایین‌تر جو هنگام برخورد با یکدیگر انرژی را به‌صورت حرارت آزاد می‌کنند، هوا گرمتر می‌شود، اما در بیرونی‌ترین لایه اتمسفر مولکول‌‌ها پراکنده به ندرت به هم برخورد می‌کنند و انرژی خود را به صورت پرتوهایی به خارج از جو می‌فرستند و به این ترتیب هوای اطراف‌شان را سرد می‌کنند.

هنگامی که دی‌اکسیدکربن بیشتری در این لایه فوقانی اتمسفر وجود داشته باشد، این پدیده سرد شدن شدت می‌گیرد و باعث می‌شود هوا به سمت پایین بیاید. بنابراین اتمسفر در این ناحیه رقیق‌تر می‌شود و ماهواره که با اصطکاک کمتری روبه‌رو است،‌ سرعت بیشتری پیدا می‌کند.

9- کوه‌ها بلند می‌شوندگرچه یک کوهنورد معمولی متوجه تغییر تدریجی ارتفاع کوه‌ها نمی‌شود، ‌اما کوه‌های آلپ و سایر رشته‌ کوه‌های جهان در طول قرن گذشته دچار افزایش تدریجی ارتفاع شده‌اند که در نتیجه ذوب شدن یخچال‌های روی آنهاست. برای هزاران سال وزن این یخچال‌ها روی سطح زمین فشار می‌آورده و آن را به پایین می‌رانده است.

هنگامی که یخچال‌ها ذوب می‌شوند، این وزن آزاد می‌شود و سطح زمین به تدریج به بالا باز می‌گردد. به علت اینکه گرم شدن آب و هوای کره زمین ذوب این یخچال‌ها را سرعت بخشیده است، این کوه‌ها با سرعت بیشتری بالا می‌آیند.

10- جنگل‌ها آتش می‌گیرندگرم شدن کره زمین، علاوه برذوب کردن یخچال‌ها و ایجاد توفان‌های گرمسیری شدیدتر، ایجاد آتش‌سوزهای جنگلی را هم افزوده است. در ایالات غربی آمریکا و نیز در اروپا در طول چند دهه گذشته، آتش‌سوزی‌های جنگلی بیشتری رخ داده و مناطق وسیع‌تری را برای مدت طولانی‌‌تری سوزانده است.

دانشمندان این آتش‌سوزی‌ها را به درجه‌حرارت‌های بالاتر و ذوب زودرس یخ‌ها مرتبط می‌دانند. هنگامی که بهار زودتر شروع شود و یخ‌ها زودتر ذوب شوند، مناطق جنگلی خشک‌تر می‌شوند و برای مدت طولانی‌تری به این حال باقی می‌مانند و در نتیجه احتمال آتش‌سوزی‌ آنها افزایش می‌یابد.منبع Live Science



فعلان خداحافظ:گل:
 

ali.doosti

کاربر ويژه
خب نوبتیم باشه نوبت عکسهای منه
یه توضیح تو این پست بدمو بعد بذارم.عکس خا از مناطق شمالی شهر و روستاهای کوه پایه ی زاگرسه.ارتفاع تقریبی منطقه 1000 متر بود و بسیار بکرو زیبا.
یک کوه در عکس ها هست که از کوه های معروف دزفوله و به اون هفت تنان می گن. زمستان بارش برف داره و ارتفاعش حدود 2000 متر از سطح دریاس.
تقدیم به دوستان عزیز :گل:
 
وضعیت
موضوع بسته شده است.
بالا